«Η μουσική μπορεί να αποδειχθεί ένα σημαντικό εργαλείο που βοηθάει στην επιβίωση και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ανθρώπου ειδικά στη σημερινή εποχή που πολλοί κατακλύζονται από το άγχος και την κατάθλιψη.
Η μουσική παιδεία που ξεκινά από την ηλικία των 6-7 ετών βοηθάει σημαντικά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου όσον αφορά στην απόκτηση πολλαπλών δεξιοτήτων και όχι μόνο μουσικών δεξιοτήτων». Αυτά τόνισε χθες στο πλαίσιο διάλεξης που πραγματοποιήθηκε στο «Χατζηγιάννειο» με θέμα: «Η μουσική ως φάρμακο: η βιολογική προσέγγιση της μουσικής θεραπείας», ο κ. Θανάσης Δρίτσας MD-FESC Καρδιολόγος στο Ωνάσειο και μέλος της διεθνούς εταιρίας μουσικής στην Ιατρική.
Ο κ. Δρίτσας στην ομιλία του επεσήμανε τις ευεργετικές ιδιότητες της μουσικής στην ψυχή και στο μυαλό του ανθρώπου και ειδικά στα μικρά παιδιά που όταν αρχίζουν νωρίς την ενασχόλησή τους με τη μουσική αποδίδουν καλύτερα και σε άλλους τομείς της μάθησης, αλλά και όταν συμμετέχουν σε ορχήστρες και χορωδίες γίνονται κοινωνικότερα και περισσότερο συνεργάσιμα .
Η θεραπευτική δράση της μουσικής σημείωσε ο κ. Δρίτσας έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική παράδοση αλλά και σε παραδόσεις άλλων μεγάλων λαών της ευρύτερης ανατολής. Πρώτοι οι Πυθαγόρειοι εξέτασαν τη σχέση μουσικών ήχων και αριθμών και διαπίστωσαν ότι οι αριθμοί που διέπουν την αρμονία ενός διατεταγμένου υλικού κόσμου παίζουν τον ίδιο ρόλο και στην τέχνη της μουσικής.
Υπάρχουν μαρτυρίες ότι η σχολή των Πυθαγορείων χρησιμοποιούσε μουσικούς ήχους για θεραπεία ασθενών με βάση την άποψη ότι η αρμονία της μουσικής μπορεί να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ψυχοσωματική ισορροπία του ασθενούς.
Ακόμη και οι αρχαίοι ρυθμοί σχετίζονται άμεσα με το θυμικό και τη σωματική κίνηση και θα μπορούσε να τους διαιρέσει κανείς αφενός σε ρυθμούς χαλαρότερους οι οποίοι σχετίζονται συνήθως με την ήρεμη ανάγνωση κειμένων ή απαγγελία ποιητικών στίχων και αφετέρου σε ρυθμούς σχετιζόμενους με γρήγορες κινήσεις, συνήθως χορευτικές και περισσότερο διονυσιακού χαρακτήρα.
Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα οι επιστήμονες δεν είχαν συστηματικά παρατηρήσει και μελετήσει τις επιδράσεις της μουσικής σε παραμέτρους της λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος. Ομως στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στις ΗΠΑ δημιουργήθηκε μια σύνθετη επιστημονική ομάδα (American Music Therapy Association-ΑΜΤΑ) η οποία αποτέλεσε και τον πρώτο επίσημο πυρήνα κλινικής εφαρμογής και έρευνας της μουσικοθεραπείας.
Η δημιουργία του ΑΜΤΑ βασίστηκε σε μία απλή κλινική παρατήρηση που έδειχνε ότι σε νοσοκομεία των ΗΠΑ στα οποία νοσηλεύονταν τραυματίες βετεράνοι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ανάρρωση ασθενών σε θαλάμους που υπήρχε ζωντανή μουσική ήταν ταχύτερη σε σχέση με θαλάμους χωρίς μουσική.
Αρχικά στράφηκαν στη μουσικοθεραπεία επιστήμονες απο τον μη-ιατρικό χώρο όπως ψυχολόγοι, μουσικοπαιδαγωγοί, μουσικοί και νοσηλευτές που διέθεταν απαραίτητα προχωρημένες γνώσεις μουσικής και είχαν ως κύριο αντικείμενο παιδιά ή ενήλικες με ειδικές ανάγκες. Σήμερα πολλοί κλινικοί γιατροί σε διάφορες ειδικότητες χρησιμοποιούν τη μουσική ως φάρμακο για την αντιμετώπιση του πόνου, του stress, της κατάθλιψης, αλλά και σαν μέσο ενίσχυσης του ανοσοβιολογικού συστήματος σε πολλές κατηγορίες ασθενών.
Οι ιατρικές ειδικότητες που εφαρμόζεται η μουσικοθεραπεία ως συμπληρωματική μορφή θεραπευτικής αγωγής είναι η Νεογνολογία, Παιδιατρική Αποκατάσταση, Γενική ιατρική, Ραδιοθεραπεία, Πνευμονολογία, Χειρουργική Αναισθησιολογία, Κλινικές πόνου, Εντατική Θεραπεία, Καρδιολογία, Μαιευτική, Γυναικολογία, Οδοντιατρική, Ογκολογία, Ενδοκρινολογία, Προληπτική ιατρική.
Επίσης η μουσική εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση πόνου, ψυχοσωματικού stress, τοκετού, μονάδων νεογνών και προώρων βρεφών, μετεγχειρητική ανάρρωση, ανακουφιστική θεραπεία καρκινοπαθών, μονάδες εντατικής θεραπείας καρδιοπαθών, αντιμετώπιση καταθλιπτικών ασθενών, βελτίωση επικοινωνίας ψυχιατρικών ασθενών, αύξηση αισιόδοξης στάσης και θετικής σκέψης, ενίσχυση ανοσοβιολογικού συστήματος.
Τη χθεσινή εκδήλωση διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας –Σχολή Επιστημών Υγείας- πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών σε συνεργασία με τον Π.Ο.Δ.Λ. και συντονίστρια ήταν η καθηγήτρια του ΤΕΙ Λάρισας κ. Ε. Κοτρώτσιου.
Μετά το πέρας της διάλεξης ο κ. Δρίτσας ερμήνευσε στο πιάνο γνωστά μουσικά κομμάτια.
