Του Βασίλη Σιουζουλή
Είδα στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» πριν από λίγες ημέρες το έργο του καλλιτέχνη Αντώνη Καρακωνσταντάκη, ένα τεράστιο άλογο σιδερένιο φωτογραφημένο από τρεις μεριές.
Η μεσαία εικόνα δείχνει το άλογο με μια μπάλα αγκαλιά. Βρίσκεται έξω απ’ το ωραίο νέο γήπεδο της ΑΕΛ και ένιωσα θα έλεγα ευφορία ψυχική, όπως αισθάνομαι όταν στέκομαι απέναντι σε έναν πίνακα ζωγραφικής που μιλάει η αξία του, ή όπως διαβάζω έργο τέχνης του λόγου, που παραμερίζει από μέσα μου ό,τι άσχημο, για να το ευχαριστηθώ. Έτσι ένιωσα βλέποντας τις έγχρωμες φωτογραφίες και ως φωτογραφίες ωραίες ήταν, αλλά θα έλεγα είδα και κάτι παραπάνω, που γι’ αυτό παρακινήθηκα να γράψω, γιατί μου φάνηκε σαν κάτι πρωτόγνωρο για την πόλη.
Πρώτα-πρώτα με συγκίνησε η έμπνευση του καλλιτέχνη να δει το άλογο έξω από έναν ωραίο χώρο αθλητισμού. Και μόνο η έμπνευση αυτή έχει μια αίσθηση εκλεκτή, γιατί μέσα της υπάρχει πολιτισμός, αθλητισμός, παράδοση, τοπική έκφραση. Η εικόνα μιλάει με αγάπη στο θεατή και τον ακροατή θα έλεγα, γιατί αξίζει, βλέποντάς την κάποιος, να την ακούει μαζί. Λέω μιλάει γιατί το διδάσκω πια, έτσι που το κάνουμε, αποτρέπει κυρίως να παιδιά να ακούσουν έναν ακόμη να τους κάνει μάθημα. Από διδασκαλίες χορταίνουν κάθε μέρα. Από κουβέντα φιλική έχουν ανάγκη. Πιστεύω πως η κουβέντα αυτή θα τους βοηθήσει να δουν τον αθλητισμό γενικά από μια άλλη ματιά για να τον ζουν και να τον απολαμβάνουν ως αγαθό πολιτισμού. Ξέρετε η εικόνα αυτή με πήγε πίσω, όταν μετανάστης , δάσκαλος, βαριά η λέξη , αλλά και ωραία — στη Γερμανία έβλεπα μεγάλα έργα σπουδαίων καλλιτεχνών έξω σε χώρους ανοιχτούς και πίστευα πως, όπως σε μένα ήταν ευεργετική η επίδραση και μόνο που τα έβλεπα, έτσι καλό θα κάνουν και στους άλλους περιπατητές. Πολλά τέτοια έργα υπάρχουν σε πρωτεύουσες και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, τα οποία ομορφαίνουν τους τόπους και δίνουν μια αίσθηση πολιτισμού, την οποία στις μέρες μας χρειαζόμαστε τόσο.
Και στη δική μας πρωτεύουσα την Αθήνα υπάρχουν τέτοιες απολαύσεις πνευματικές σε χώρους ανοιχτούς. Μακάρι και σε άλλες πόλεις πρωτεύουσες νομών, γιατί όχι και σε μικρότερες να τοποθετηθούν έργα σύγχρονα, σπουδαία όμως, να εκφράζουν το σωστό νόημα της σημερινής ζωής, που τόσο διαφορετική είναι από προηγούμενες εποχές . Να καλλιεργηθεί η αισθητική των ανθρώπων να βλέπουν το ωραίο και να αποφεύγουν το άσχημο.
Εύχομαι το έργο αυτό έξω απ’ το γήπεδο, να το βλέπουν όσο γίνεται πιο πολλοί νέοι και να πηγαίνει ο νους τους στα ωραία, που δίνει ο αθλητισμός σε όσους τον ακολουθούν. Θα έλεγα πως και άλλα έργα ζωγράφων και γλυπτών σπουδαία να στολίσουν και τη δική μας πόλη σε χώρους ανοιχτούς και με την εικόνα της να προσφέρει πολιτισμό στους κατοίκους της και στους επισκέπτες. Να νιώθουμε ότι ζούμε σε ένα περιβάλλον που θα μας κάνει να βλέπουμε τη ζωή απ’ την καλή της τη μεριά, για να οδηγείται και η σκέψη μας σε πιο όμορφους δρόμους. Πιστεύω, πως μέσα απ’ τον πολιτισμό, θα πλησιάσουμε περισσότερο ο ένας τον άλλο και θα γίνουμε κοινωνία πραγματική με όλα τα ευεργετικά της αποτελέσματα για τη ζωή μας και να μην είμαστε σύνολο ατόμων που ένα κοιτάει προς την ανατολή και άλλος προς τη δύση. Ας ξεκινήσουμε όλοι και προπαντός οι νέοι, τις προσπάθειές μας απ’ την αρχή.
Πάντα η ζωή μας καινούργια να γίνεται για να την αγαπάμε και να μας αγαπά.
Η κούραση και η απογοήτευση είναι οι πιο μεγάλοι εχθροί της σκέψης για μια άλλη αρχή.
