Δύο αγαπημένοι Έλληνες τραγουδοποιοί, για πρώτη φορά εμφανίζονται μαζί επί σκηνής. Ο Διονύσης Σαββόπουλος και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ενώνουν τις φωνές τους και σε μία μοναδική μουσική συνεύρεση απόψε στις 9 μ.μ. στο Κηποθέατρο της Λάρισας υπόσχονται να θυμίσουν στο κοινό τα τραγούδια τους αυτά με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές χρόνια πριν.
Τότε που η «Συννεφούλα» και το «Θα κάτσω σπίτι, θα αράξω σπίτι» και τόσες άλλες επιτυχίες τους σημάδεψαν μία ολόκληρη εποχή.
Οι δύο καλλιτέχνες με την ευκαιρία της κοινής τους εμφάνισης στη Λάρισα, μίλησαν στην «Ε» για την αποψινή συναυλία, για το χώρο της μουσικής, για τα σχέδια τους, αλλά και πώς βλέπουν σήμερα οι ίδιοι τους νέους καλλιτέχνες.
Συνέντευξη
στη Σοφία Ορφανιώτη
*Το κοινό της Λάρισας θα σας απολαύσει απόψε σε μία μοναδική μουσική παράσταση παρέα με το Διονύση Σαββόπουλο. Πώς προέκυψε αυτή η μουσική συνέρευση το φετινό καλοκαίρι;
Λ.Κ.: - Η ιστορία ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη, όταν μαζί με το Διονύση κάναμε μια κοινή εμφάνιση για φιλανθρωπικό σκοπό. Συγκεκριμένα για το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Για λόγους οικονομικούς (χρήματα για το Μουσείο) έπαιξε ο Διονύσης με μία κιθάρα κι εγώ με το πιάνο μου. Το πρόγραμμα άρεσε σε φίλους και στον Φάνη Κιρκινέζο, ο οποίος είναι και ο οργανωτής των συναυλιών του Σαββόπουλου. Έτσι, λοιπόν, έκλεισε τρεις εμφανίσεις με αυτό το σχήμα για αυτό το καλοκαίρι. Η πρώτη έγινε στο Μοσχοπόδι της Θήβας, η δεύτερη θα γίνει σήμερα στο «Αλκαζάρ» και η τρίτη στις 21 Σεπτεμβρίου στην Πάτρα. Αν θα υπάρξει συνέχεια προς το παρόν είναι άγνωστο.
*Έχετε γράψει τραγούδια που προκαλούν ευθυμία, όπως το «Θα κάτσω σπίτι, θα αράξω σπίτι», αυτά είναι καταρχήν βιωματικά; Και επίσης προκαλούν και σε σας γέλιο;
Λ.Κ.: -Όλα μου τα τραγούδια από το LP «Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι» μέχρι και το «Γιατί θα γίνω μαραγκός!» (πέντε LP), είναι βιωματικά. Γελάω πάρα πολύ γράφοντας τραγούδια σαν το «Θα κάτσω σπίτι» ή το «Πού βαδίζουμε κύριοι;» και ακούγοντας τα προσχέδια με το πιάνο και τη φωνή μου λέω δυνατά στο χώρο μου: «Θα πάθετε την πλάκα σας».
*Ασχολείστε με τη μουσική πολλά χρόνια, θεωρείτε ότι έχετε ολοκληρώσει την καλλιτεχνική σας διαδρομή, ή υπάρχουν πράγματα τα οποία ακόμη θέλετε να κάνετε;
Λ.Κ.: -Αυτή η διαδρομή δεν τελειώνει ποτέ. Υπάρχουν λίγα πράγματα που θα 'θελα να κάνω ακόμα στη μουσική. Περισσότερα θα ήθελα να κάνω στο χώρο του μουσικού θεάματος. Π.χ. τη «Media Luz», τα «Φανταρίστικα» κ.ά.
*Οι δεκαετίες του ‘60 και του ‘70 όπου και ξεκινήσατε ήταν μία εποχή που παρήγαγε διαρκώς ταλέντα, καλλιτέχνες που έμειναν στο χρόνο με δεκάδες επιτυχίες. Σήμερα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εμφανίζονται τον ένα χρόνο καλλιτέχνες κάνουν ένα σουξέ και έπειτα ξεχνιούνται. Γιατί συμβαίνει λέτε αυτό;
Λ.Κ.: -Γιατί βρισκόμαστε σε μια μεταβατική εποχή, όπου για να καταλήξουν τα πράγματα και να υπάρξουν ξανά καλλιτέχνες με διαχρονική αξία θα χρειαστεί χρόνος.
*Σήμερα βλέπουμε πολλούς νέους στιχουργούς και συνθέτες να γράφουν το ένα τραγούδι μετά το άλλο με μοναδικό κίνητρο το κέρδος. Πώς το σχολιάζετε εσείς αυτό;
Λ.Κ.: -Κατάντια.
*Ένα άλλο φαινόμενο της εποχής μας είναι και η πειρατεία, ανεξέλεγκτη παραγωγή cds με τις δισκογραφικές εταιρίες να βρίσκονται σε δυσχερή κατάσταση. Θεωρείτε ότι η ελληνική μουσική περνάει δύσκολα χρόνια;
Λ.Κ.: -Η ελληνική μουσική περνάει δύσκολα όχι εξαιτίας της πειρατείας, διότι οι εταιρίες δεν ξέρουν τι τους γίνεται και οι δημιουργοί επίσης.
*Θεωρείτε ότι ήταν πιο εύκολο να κάνει κάποιος καριέρα στα δικά σας χρόνια ή σήμερα;
Λ.Κ.: -Η διαφορά που είχε η εποχή μας με τη σημερινή είναι η εξής: στη δική μας εποχή είχαμε το πρόβλημα πώς θα συνυπάρξουμε με κάποια ιερά τέρατα τύπου, Θεοδωράκης Χατζιδάκις, Ξαρχάκος κ.λπ. Στη σημερινή εποχή το πρόβλημα είναι ο συνωστισμός.
*Τι θα συμβουλεύατε στα νέα παιδιά που τώρα ξεκινούν τη μουσική τους διαδρομή;
Λ.Κ.: -Να ψάξουν όσο γίνεται περισσότερο κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Δηλαδή, να ακούσουν με προσοχή παλιούς Έλληνες και ξένους συνθέτες και στιχουργούς.
*«Πού βαδίζετε» εσείς και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης στη μουσική παράσταση που θα έχουμε τη χαρά να δούμε απόψε και στη Λάρισα; Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Δ.Σ.: - Μας φώναξαν απ’ το Μακεδονικό Μουσείο Μοντέρνας τέχνης της Θεσσαλονίκης, την περασμένη άνοιξη, να δώσουμε μια συναυλία εκεί αφιλοκερδώς, για τους σκοπούς του μουσείου. Διότι έχουν στενέψει τα πράγματα με την κρίση και γι’ αυτούς κι έχουν πέσει έξω στις υποχρεώσεις τους. Πήγαμε και παίξαμε. Καλά ήταν. Κι εσείς καλά κάνετε και με ρωτάτε «πού βαδίζουμε» αλλά μήπως ξέρω κι εγώ; Στο παρελθόν, σε εποχές πολύ πιο δύσκολες, π.χ. με κατοχή και πείνα, ο κόσμος έδειχνε ορμή και πίστη. Και τώρα, σε μία κρίση πολύ ηπιότερη, έχουμε πέσει όλοι σε κατάθλιψη. Χρειάζεται αποφασιστικότητα, χρειάζεται αισιοδοξία. Χρειάζεται να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλον.
*Εν μέσω οικονομικής και όχι μόνο κρίσης, ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να είναι ο ρόλος του πολιτισμού;
Δ.Σ.: - Ο πολιτισμός δεν μιλάει ποτέ από άμβωνα. Ο πολιτισμός αποτυπώνει αυτό που συμβαίνει κι όταν το κάνει ευφυώς, τότε έχουμε υψηλό πολιτισμό. Ο πολιτισμός παρηγορεί, ο πολιτισμός ανυψώνει. Το τι να κάνουμε όμως το λέει η Πολιτική. Αυτή οδηγεί την κοινωνία, αυτή σηκώνει το έθνος αλλά πούν’ την, όπως έλεγε και ο αξέχαστος Λεωνίδας Κύρκος.
* Ο χώρος της μουσικής και της τέχνης γενικότερα μπορεί να ελπίζει σ’ ένα καλύτερο αύριο; Υπάρχουν νέοι ταλαντούχοι άνθρωποι;
Δ.Σ.: - Ναι, υπάρχουν. Και με συγκινεί το γεγονός ότι εκτός από ταλέντο δείχνουν μεγάλη αφοσίωση στην τέχνη τους. Εργάζονται, μελετούν, σπουδάζουν μουσική, διαβάζουν ποίηση, κάνουν γυμναστική, χορό μέσα σε πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες, πολλές φορές ούτε τα ναύλα τους δεν έχουν κι όμως επιμένουν. Ο μέσος όρος, από άποψη ποιότητος και παιδείας, των νεοτέρων συναδέλφων είναι πολύ υψηλότερος από τον αντίστοιχο μέσο όρο των παλαιότερων εποχών. Είναι φανερό ότι η τέχνη, η επιχορηγούμενη και κρατικοδίαιτη, θα δυσκολευτεί πια πάρα πολύ, όμως η λαχτάρα του καλλιτέχνη πώς να σβήσει; Ο Κουν θαυματούργησε σ’ ένα υπόγειο, ο Ελύτης έγραφε σ’ ένα διαμερισματάκι 60 τετραγωνικών. Μόνο σ’ αυτή τη στάση ελπίζω.
* Εκτός από τη μουσική ασχολείστε και με τα παραμύθια και σας αρέσει η επαφή με τα παιδιά. Είναι κάτι που σας βοηθάει να νιώθετε και πάλι παιδί;
Δ.Σ.: - Έμαθα να λέω παραμύθια απ’ τα εγγόνια μου. Παρατηρώ ότι μόνο μέσω των παραμυθιών εκμηδενίζεται η όποια απόσταση. Τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια και επομένως όταν μιλάς αληθινά έρχεται, όσο να ‘ναι, πιο κοντά ο άλλος.
*Τι περιλαμβάνουν τα άμεσα σχέδιά σας;
Δ.Σ.: - Θα ‘θελα να οργανώσω ένα κύκλο μαθημάτων. Να διδάξω σε σχολή ή να βγάλω βιβλίο. Θα προτιμούσα να καθίσω να σκεφτώ λιγάκι φέτος.
-Να σημειωθεί ότι για τη συναυλία προπωλούνται εισιτήρια στο ταμείο του Θεσσαλικού Θεάτρου και στα βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου και Γνώση. Τιμές εισιτηρίων, κανονικά 20 ευρώ, φοιτητικά-παιδικά 15.
