Θύμιος Καρακατσάνης, Βασίλης Τσιβιλίκας, Γιώργος Παρτσαλάκης, Βάσια Τριφύλλη, Γιώργος Κωνσταντίνου και Κώστας Βουτσάς έρχονται στη Λάρισα μεθαύριο Τετάρτη για να παρουσιάσουν τη «Λυσιστράτη». Η παράσταση στην οποία συμμετέχουν ακόμη 20 ηθοποιοί και χορευτές θα δοθεί στις 9.30 το βράδυ στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ.
Οι έξι γνωστοί και αγαπημένοι ηθοποιοί φιλοδοξούν με την παράσταση να δημιουργήσουν ένα μεγάλο θεατρικό γεγονός. Η «Λυσιστράτη» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Θύμιου Καρακατσάνη, σε μετάφραση του θεατράνθρωπου Κώστα Γεωργουσόπουλου, σκηνικά – κοστούμια της Ρένας Γεωργιάδου, χορογραφίες του Δημήτρη Παπάζογλου και μουσική του μεγάλου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου.
Μια ομάδα που σίγουρα συναντήθηκε για να προσφέρει τέχνη, γέλιο και προβληματισμό.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρη
Σκηνοθεσία: Θύμιος Καρακατσάνης
Moυσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Σκηνικά - Κοστούμια: Ρένα Γεωργιάδου
Χορογραφίες: Δημήτρης Παπάζογλου
Φωτισμοί: Ηλίας Βακάκης
Bοηθός Σκηνοθέτη: Mαρία Συκιανάκη.
Συμμετέχουν επίσης: Ιωσηφίδης Ιωσήφ, Χάρης Αρώνης, Μαρία Συκιανάκη, Θεοδώρα Βουτσά, Φίλιππος Φιλόγλου, Γιάννης Γούτης, Νίκος Δροσάκης, Μαρία Μαλλούχου, Γεωργία Βασιλοπούλου, Ειρήνη Καζάκου, Κέλυ Γιακουμάκη και ο Κωνσταντίνος Κυριακού.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Η «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη μπορεί να φαίνεται η πιο αθυρόστομη κωμωδία του, με την πιο ανοιχτόκαρδη αμεσότητα των όρων, κι όμως δεν μπορεί γι’ αυτό να χαρακτηριστεί για ανήθικη. Τουναντίον είναι ένα υπέροχο μάθημα πατριωτισμού και ανθρωπιάς. Είναι θερμό κήρυγμα ειρήνης κι αδέρφωσης μεταξύ των Ελλήνων - και παραπέρα μεταξύ όλων των λαών της γης...
Μολονότι ο μύθος είναι πλάσμα της φαντασίας εξωπραγματικό κι απίθανο, η πορεία του συντελείται με την πιο αβίαστη φυσικότητα κι αληθοφάνεια. Η ψυχολογία των ηρώων, οι λόγοι τους και τα έργα τους δεν έχουνε τίποτα το αδικαιολόγητο. Ο Αριστοφάνης, όσο κανένας άλλος ποιητής του παλιού καιρού, γνώρισε κι απόδωσε με πολλή σοφία και τέχνη την ψυχή των γυναικών του λαού - των νοικοκυράδων.
Η «Λυσιστράτη» από την άποψη της συνθετικής τελειότητας και της ισορροπίας μέσων και σκοπού μπορεί να σταθεί δίπλα στο σοφόκλειο δράμα. Η σκηνή του όρκου των γυναικών, του ερωτικού παιχνιδιού Μυρρίνης - Κινησία, της λιποψυχίας των αντάρτισσων και στο τέλος η θαυμαστή νουθεσία της «Λυσιστράτης» προς τους εμπόλεμους Αθηναίους και Σπαρτιάτες, είναι από τα πιο αριστουργηματικά κατορθώματα του δημιουργικού Λόγου.
Ο Αριστοφάνης σ’ όλα του τα έργα κάνει πολιτική. Γκρεμιστής των «κακώς κειμένων» και δάσκαλος του σωστού. Αλλά στη «Λυσιστράτη», που παίχτηκε στα 411 π.Χ. ο σκοπός του (η ειρήνη) ξεπερνάει τα όρια της πρώτης ανάγκης του λαού για προκοπή και γίνεται ανάγκη σωτηρίας της πατρίδας. Η αθηναϊκή πολιτεία, είχε άμεση ανάγκη να σταματήσει ο πόλεμος, γιατί αργά η γρήγορα, θα τον έχανε - και μαζί με την Αθήνα θα χανότανε όλος ο έως τότε ελληνικός πολιτισμός. Είχε προηγηθεί η σικελική καταστροφή, η οχύρωση της Δεκέλειας από τους Σπαρτιάτες, η αποστασία των συμμάχων ―όλα τούτα με την προδοσία του Αλκιβιάδη - κι ο λαός ήθελε την ειρήνη. Έτσι το κήρυγμα της Λυσιστράτης δεν είτανε καθόλου ανεδαφικό παρά επίκαιρο και καλοδεχούμενο κάθε καιρό.
* Για την παράσταση ισχύουν και εισιτήρια του ΟΓΑ.
