Μια μόλις ημέρα χρειάστηκε για να περάσει στην αιωνιότητα... Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έχασε τη μάχη για τη ζωή, μετά από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας. Ο ελεγειακός ποιητής των κινηματογραφικών εικόνων και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και κοινωνικής πραγματικότητας, έφυγε αφήνοντας φτωχότερη την Ελλάδα και σκορπώντας θλίψη στον κινηματογραφικό χώρο. Ο δημιουργός του «Θίασου», του «Μεγαλέξανδρου» και άλλων επικολυρικών ταινιών που έκανε γνωστή την Ελλάδα σε όλη την υφήλιο για περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες δεν είναι πλέον κοντά μας.
Η 7η τέχνη έχασε ένα από τα αγαπημένα της «παιδιά» και έχει κάθε λόγο να θρηνεί σπαρακτικά. Το ίδιο και η Λάρισα διότι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αγαπήθηκε πολύ από τους Λαρισαίους σινεφίλ. Κάθε του ταινία, ένας σημαντικός σταθμός. Κάθε του επίσκεψη στη πόλη προκαλούσε μια γλυκιά αναστάτωση. Η Λάρισα υπήρξε αγαπημένος προορισμός για το μεγάλο σκηνοθέτη. Είχε φίλους εδώ. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλοι θεσμοί της πόλης έχουν σχετιστεί με την προσφορά του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Το Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του στο λαρισαϊκό κοινό, το Μάρτιο του 1993 με κορυφαία του εκδήλωση την παρουσίαση της ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου «Το Μετέωρο βήμα του πελαργού». Εκατοντάδες κόσμου έσπευσαν τότε στο κινηματογράφο «Ολύμπια». Δεν ήταν όμως η μοναδική φορά που η «Ε» κοσμούσε τις σελίδες της με αναφορές στο δημιουργό των μεγάλων κινηματογραφικών επιτυχιών. Αφιερώματα, συνεντεύξεις υπάρχουν στο αρχείο της εφημερίδας και σίγουρα «Η σκόνη του χρόνου» δεν θα τα αγγίξει...
Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1935. Εγκατέλειψε στο πτυχίο σπουδές στη Νομική Σχολή Αθηνών για το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο. Το 1961 ξεκινάει σπουδές στη Σορβόνη, το 1962 δίνει εξετάσεις και γίνεται δεκτός στην περίφημη γαλλική σχολή κινηματογράφου, IDHEC.
Στην Ελλάδα όπου επιστρέφει μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1964 δουλεύει ως κριτικός κινηματογράφου στη «Δημοκρατική αλλαγή». Εκεί γνωρίζεται με τον Βασίλη Ραφαηλίδη, με τον οποίο το 1969 θα εκδώσουν το περιοδικό «Σύγχρονος κινηματογράφος» μια έκδοση που την αγκαλιάζουν και τη βοηθούν πολλοί νέοι σκηνοθέτες. Ανάμεσα τους ο Παντελής Βούλγαρης και ο Λάκης Παπαστάθης.
Η καριέρα του ως σκηνοθέτης, ξεκινάει με μια ταινία που γυρίζει στην Θεσσαλονίκη, για το νεανικό συγκρότημα «Φόρμινξ» του Βαγγέλη Παπαθανασίου, που όμως δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Ολοκληρώνει όμως την «Εκπομπή», την πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 1968, που προκαλεί αίσθηση στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και παίρνει το βραβείο των κριτικών. Η «Αναπαράσταση», η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους το 1970, βραβεύεται στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και σε πολλά διεθνή φεστιβάλ.
Το 1972 γυρνάει τις «Μέρες του 36» Tο 1974-75 τον «Θίασο» την πιο πολυβραβευμένη του ταινία και αυτή που του χαρίζει διεθνή αναγνώριση.
Δεν είναι λίγοι οι κριτικοί και οι ιστορικοί του κινηματογράφου, που την περιλαμβάνουν στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Μετά από τον «Θίασο» ανοίγεται ο δρόμος για διεθνείς συμπαραγωγές και η πορεία των ταινιών του είναι λαμπρή και στα διεθνή φεστιβάλ άλλα και στις κινηματογραφικές αίθουσες, αφού αγαπιούνται από κοινό και κριτικούς.
Ο Αγγελόπουλος ήταν ο πιο βραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης. Οι ταινίες του έχουν τιμηθεί ανάμεσα στα άλλα με τα περισσότερα από τα βραβεία του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το Χρυσό Φοίνικα του φεστιβάλ των Καννών, το Χρυσό και τον Αργυρό Λέοντα του φεστιβάλ της Βενετίας, το βραβείο Φέλιξ καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας, το βραβείο Fipresci, και πολυάριθμα βραβεία κριτικών και ενώσεων κριτικών σε όλο το κόσμο.
