Καρπός συστηματικής μελέτης, αγωνίας αλλά και κριτικής παρέμβασης αποτελεί το νέο πόνημα του Διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης-φιλολόγου Δρ. Δημητρίου Στάμου που κυκλοφορεί με τίτλο «Επιλογή από ληθαργούντα δημοσιεύματα». Στόχος του είναι, όπως σημειώνει στο οπισθόφυλλο ο συγγραφέας, να επαναφέρει στη μνήμη ένα κόσμο που σημάδεψε την πολιτική κυρίως ιστορία αυτού του τόπου.
Έχοντας τη συνείδηση του βάρους κάποιων παλαιότερων δημοσιευμάτων του –κυρίως στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» - ο φιλόλογος π. λυκειάρχης και διδάκτορας πολιτικής επιστήμης Δημήτριος Χρ. Στάμος, τα επαναφέρει τώρα με το βιβλίο του «Επιλογή από ληθαργούντα δημοσιεύματα». «Με τον τρόπο αυτό» -παρατηρεί στον πρόλογο του βιβλίου - «διασώζονται και τα κείμενα που είναι διασκορπισμένα σε διάφορα βραχύβια έντυπα, στην δε περίπτωση των μικρών μελετών διευκολύνονται οι ερευνητές στις βιβλιογραφικές αναζητήσεις τους και παράλληλα παρακολουθείται και η εξελικτική πορεία της σκέψης του συγγραφέα».
Είναι το 13ο κατά σειρά βιβλίο του με το οποίο κι επαναφέρονται στο προσκήνιο θέματα εκπαιδευτικά και πολιτιστικά, ακόμα και πολιτικά, διδάκτορας πολιτικής επιστήμης όπως είναι ο ίδιος. Παρουσιάζει και σχολιάζει τα θέματα ακόμα και με την προβολή της βιβλιογραφικής τεκμηρίωσής τους, ώστε να έχουν έτσι και το πλεονέκτημα: Την επιστημονική κύρωσή τους. Απόψεις, ύστερα, και κριτικές από τα έργα του, ακόμα και από την εφημερίδα «Η Θεσσαλία» που την κατονομάζει, έρχονται να δώσουν μια άλλη διάσταση στο πνευματικό και ερευνητικό του έργο. Να φωτίσουν το πλάτος και το βάθος του ερευνητικού λόγου του.
Προβάλλονται λοιπόν μέσα από το βιβλίο αυτό γνώσεις και μηνύματα από διάφορους επιστημονικούς χώρους –μια καλή αφορμή για παραπέρα έρευνα κάθε ενδιαφερομένου στους χώρους της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, της δημόσιας διοίκησης, του συνταγματικού δικαίου, του πολιτικού βίου, της ιστορίας και της λαογραφίας.
Δεν διστάζει ακόμα να τονίσει ξεκάθαρα και τα κακώς κείμενα του πολιτικού βίου της χώρας με σχετικές αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα της δημόσιας ζωής, προβάλλοντας και δικές του θέσεις. Θα τον ενοχλήσει, για παράδειγμα, η κατάργηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
«Από το 1981 και μετά –σημειώνει – δεν συντάσσονται πλέον εκθέσεις υπηρεσιακής ικανότητας των εκπαιδευτικών ώστε τα ΠΥΣΔΕ να έχουν ένα ακόμα στοιχείο αναφοράς κατά την κρίση του κάθε εκπαιδευτικού». Ακόμα θα αναφερθεί και στο άλλο φαινόμενο, όπου «οι κριτές ήταν και κρινόμενοι, ή σύζυγοι έκριναν συζύγους» κι επιπλέον να κατακρίνει το γνωστό φαινόμενο στην Ελλάδα: Κάθε νέα κυβέρνηση να καθορίζει και νέους νόμους, μεταφέροντας σχετικά και μια ειρωνική διαπίστωση του Φ.Ι. Κακριδή: «(...) μόλις αλλάξουμε κυβέρνηση... στο υπουργείο... θα αρχίσει να προετοιμάζεται καινούργιος νόμος, ο αντι-χιλια πεντακόσια-εξήντα έξι».
Χίλια – δύο στραβά κι ανάποδα από το χώρο της εκπαίδευσης αλλά και των ιθυνόντων θίγει ελεύθερα και θαρρετά ο συγγραφέας, χωρίς κανένα πολιτικό κίνητρο. Τα γράφει και παραπέμπει σε σχετικές θέσεις γνωστών στοχαστών. Μεταφέρει αίφνης, μια θέση του Νίκου Δήμου, ότι «το επίπεδο των διδασκόντων (σε πανεπιστήμια) αρχίζει να πέφτει. Αλλά και οι λίγοι καλοί, εξαρτώνται από τους φοιτώντες. Πώς να πιέσουν για βελτίωση και αναβάθμιση των σπουδών; Στους αιώνες των αιώνων θα παράγουμε τούβλα».
Ρίχνει επίμονες ματιές σε τέτοιους χώρους ο κ. Στάμος και τα γράφει χωρίς επιφύλαξη, έξω από τα δόντια, ώστε οι αναγνώστες «να σκεφτούν και να προβληματιστούν στα επιλεγόμενα» (...) για την όλη δραστηριότητα (πολιτιστική κ.λ.π.) των ανθρώπων ως φορέων πολιτισμού και προόδου στην κοινωνία μας».
Κοντά στις άλλες αρετές του βιβλίου και ο απαραίτητος ευρετηριασμός. Πλούσιος μάλιστα, καθώς περιλαμβάνεται ευρετήριο αλφαβητικό με ονόματα θεσμών πολιτικής ορολογίας και εννοιών, αλλά και με τους αναγκαίους αριθμούς που αντιστοιχούν στις σελίδες του βιβλίου. Μια επιπλέον, δηλαδή, εργασία βασανιστική για τον συγγραφέα, πλήν αναγκαία για την ενημέρωση του κάθε ενδιαφερομένου, αλλά και για την παραπέρα έρευνα.
