Της Νατάσας Πολυγένη
Με το τραγούδι «Let me entertain you» του Ρόμπι Γουίλιαμς άνοιξε χθες βράδυ η αυλαία της «ΥΠΕΡπαραγωγής». Ένα δίωρο μιούζικαλ με εκπληκτικές μουσικές επιλογές, φανταχτερά και αστραφτερά κοστούμια, εντυπωσιακά σκηνικά, χορογραφίες που κόβουν την ανάσα και πολύ μα πάρα πολύ θετική ενέργεια από τους ηθοποιούς, χορευτές και μουσικούς. Η Λάρισα για ακόμη μια φορά απέδειξε ότι σε καιρούς κρίσης, δεν στέκεται με τα χέρια σταυρωμένα, δεν κάνει μικρά βηματάκια αλλά άλματα. Με το χθεσινό της άλμα έβαλε στη «φαρέτρα» των επιτυχιών της ένα ακόμη θεατρικό-μουσικό είδος το μιούζικαλ. Όλα αυτά βέβαια δεν θα μπορούσαν να γίνουν δίχως την έμπνευση της παραγωγού-χορογράφου Φαίης Σούκου, του σεναριογράφου Νικόλα Μακρή και του μαέστρου Χρήστου Κτιστάκη και τουλάχιστον 50 ακόμη συντελεστών που επί εννέα μήνες εργάστηκαν νυχθημερόν για να προσφέρουν στο κοινό της πόλης ένα υπερθέαμα.
...Και τα κατάφεραν. Οι πρώτες κριτικές είναι διθυραμβικές. Τα θερμά χειροκροτήματα του κόσμου χθες στην πρεμιέρα επισφράγισαν την επιτυχία. Χειροκροτήματα που δεν ακούστηκαν μόνο στο τέλος της παράστασης αλλά σε όλη τη διάρκεια της. Η Έλενα Γκατζά, η Λίνα Νούτσου, ο Αστέριος Τσέτσιλας, ο Απόστολος Φωτιάδης ερμήνευσαν συγκλονιστικά τραγούδια των Tina Turner, Queen, Army Lovers, Michael Jackson, Roxette, Elvis Presley κ.α. Εξίσου συγκλονιστική ήταν η παρουσία και των υπολοίπων ηθοποιών και τραγουδιστών. Αίσθηση προκάλεσαν και οι χορογραφίες, ενώ, για ακόμη μια φορά την παράσταση έκλεψαν οι μικροί μουσικοί του Δημοτικού Ωδείου, δηλαδή η μαθητική ορχήστρα «Δ. Μητρόπουλος» και το ορχηστρικό σύνολο «Legato» του Συκουρίου που υπό την καθοδήγηση του μαέστρου Χρήστου Κτιστάκη απέδωσαν άψογα όλα τα τραγούδια της παράστασης.
Το μιούζικαλ «ΥΠΕΡπαραγωγής» είναι μια πραγματική υπερπαραγωγή που αξίζει κανείς να δει. Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μέχρι την Κυριακή 28 Απριλίου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθευτούν εγκαίρως το εισιτήριό τους στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας. Καθημερινά ώρες: 12 – 2μμ & 6-9μμ. Τηλέφωνο κρατήσεων: 6989.818773 (Ώρες Προπώλησης).
ΤΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Για να υπάρξει, αυτό το δύσκολο, απαιτητικό και ακριβό θεατρικό καλλιτεχνικό είδος, έχει ανάγκη από πρόσωπα. Ελάχιστοι Έλληνες ηθοποιοί και σκηνοθέτες καταπιάστηκαν μαζί του, είτε μεταφέροντας και προσαρμόζοντας παραστάσεις από το εξωτερικό είτε στήνοντας θεάματα με ντόπια μουσικά κυρίως χαρακτηριστικά. Όλοι τους μιλούν για «περιπέτεια», την οποία δύσκολα επιχειρεί κανείς.
Τη δεκαετία του '60 το μιούζικαλ εκφραζόταν μέσα από κινηματογραφικές ταινίες. Από τα μέσα του '70 η σκυτάλη πέρασε στο θέατρο. Τα τελευταία χρόνια το μιούζικαλ δεν δίνει πια τακτικό «παρών». Οι παραστάσεις που ανεβαίνουν είναι μεμονωμένα θεατρικά περιστατικά.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη κρατούσε ασφαλώς τα πρωτεία στην παραγωγή μεγάλων μιούζικαλ στο θέατρο. Πλούσιες παραγωγές με πολυπρόσωπο θίασο, χορογραφίες, μουσική και τραγούδια δέσποζαν στο θέατρό της και στο θερινό της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Άλλωστε και η «Μελωδία της ευτυχίας» αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της. Το είδος υπηρέτησε και η Σμαρούλα Γιούλη, εμμένοντας κυρίως στη συνεργασία με ξένους σκηνοθέτες και χορογράφους·. Απόπειρες σε μιούζικαλ, θεατρικά πάντα, έκαναν η Ζωή Λάσκαρη, η Μάρθα Καραγιάννη και η Νόνικα Γαληνέα. Πρόσφατα ήταν η Ελενα Ακρίτα, ενώ το καλοκαίρι του 1995 παρουσιάστηκε το «West Side Story» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Στον κινηματογράφο ο Αλέκος Σακελλάριος με τη Βουγιουκλάκη πρωταγωνίστρια και ο Γιάννης Δαλιανίδης με μια ομάδα ηθοποιών (Ρένα Βλαχοπούλου, Ζωή Λάσκαρη, Μάρθα Καραγιάννη, Κώστας Βουτσάς, Ανδρέας Ντούζος κ.ά.) άφησαν τα αποτυπώματά τους στο είδος. Και αν ταινίες του Α. Σακελλάριου σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Γιώργου Ζαμπέτα χαρακτηρίζονται κυρίως από τραγούδια, εκείνες του Γ. Δαλιανίδη διαθέτουν πιο ξεκάθαρα τα στοιχεία του μιούζικαλ, με τη θεματολογία της εποχής. Καθαρά εισαγόμενο είδος, το μιούζικαλ δεν άνθησε στην Ελλάδα ίσως γιατί το μουσικό θέατρο και η επιθεώρηση, που προϋπήρχαν, δεν του άφησαν πολλά περιθώρια. Σε αυτό συνέβαλε τόσο το υψηλό κόστος όσο και η έλλειψη έμψυχου υλικού.
