Συνέντευξη:
Νατάσα Πολυγένη
«Γάμοι, κηδείες και δεν έχω τίποτα να φορέσω»... Πόση αλήθεια κρύβει άραγε αυτή η φράση; Μια αλήθεια με την οποία σχεδόν όλες οι γυναίκες έχουμε έρθει αντιμέτωπες ανοίγοντας την πόρτα της ντουλάπας μας. Αυτή την αλήθεια καταθέτει με τον δικό της τρόπο η Λαρισαία σεναριογράφος Άννα Χατζησοφιά. Η Άννα Χατζησοφιά γνωστή από τις τηλεοπτικές και θεατρικές της επιτυχίες για ακόμη μια φορά «ταράζει τα νερά» με ένα έργο που τα έχει όλα γέλιο, κλάμα, συγκίνηση, προβληματισμό. Όλα δοσμένα με ένα ιδιαίτερο τρόπο... σαν ένα ρούχο που η ίδια φορούσε και αποφάσισε να το βγάλει και να το μοιραστεί κομμάτι- κομμάτι με τους θεατές. Κάθε κομμάτι αυτού του «ρούχου», κάθε ίνα του έχει να πει και μια ιστορία... Σύντομα αυτή η ιστορία της Άννας Χατζησοφιά θα «αποκαλυφθεί» και στη Λάρισα, αφού στις 15 και 16 Απριλίου ο θίασος «μετακομίζει» στο «Θέατρο του Μύλου». Με αφορμή τις παραστάσεις που θα δοθούν, η Άννα Χατζησοφιά σε ένα σύντομο πέρασμά της από την πόλη μιλά στην «Ε» για όλα όσα θα έχουν την ευκαιρία να δουν οι Λαρισαίοι θεατρόφιλοι ενώ από την κουβέντα δεν θα μπορούσε να λείψει και η αναφορά στο πλήγμα που έχει δεχτεί η ελληνική τηλεόραση από την εισβολή των τουρκικών σίριαλ.
* Παρότι ο κόσμος έχει συνηθίσει να βλέπει την «υπογραφή» σας σε τηλεοπτικές παραγωγές αυτή τη φορά μας εκπλήσσετε με θέατρο.
- Θεατρικές δουλειές έχω κάνει αρκετές. Απλώς αυτή είναι μια δουλειά ολοκληρωμένη για μένα. Η αλήθεια είναι ότι στην παρούσα φάση είχα και περισσότερο χρόνο λόγω του κενού με την τηλεόραση, διότι η τηλεόραση αν την αγαπάς σε απασχολεί ολοκληρωτικά. Εξάλλου, εγώ δεν δούλευα σαν μια απλή σεναριογράφος, είχα και την καλλιτεχνική επιμέλεια των σειρών. Όμως για να γράψεις ένα θεατρικό πρέπει να καταναλώσεις χρόνο. Τώρα ο χρόνος υπήρχε.
* Με σύμμαχο λοιπόν τον χρόνο«γεννήθηκε» το έργο «Γάμοι, κηδείες και δεν έχω τίποτα να φορέσω». Ένα έργο με έντονο το άρωμα γυναίκας, που έχει κατακτήσει όμως και το ανδρικό κοινό.
- Ναι αυτό είναι αλήθεια. Όπως διαπιστώνουμε από τις παραστάσεις το έργο έχει μεν μεγάλο γυναικείο κοινό αλλά πολύ αντρικό κοινό που την απολαμβάνει πολύ την παράσταση. Την απολαμβάνει ίσως γιατί ανακαλύπτει πολλά για όλα όσα θεωρούσε δεδομένα. Οι γυναίκες παρακολουθώντας το έργο, βλέπουν σε πολλά σημεία τον εαυτό τους, διότι με έναν ιδιαίτερο τρόπο οι γυναίκες έχουμε κοινά βιώματα. Οι άντρες σε πολλά πράγματα ανακαλύπτουν την Aμερική. Η παράσταση είναι κατά βάση κωμωδία αλλά έχει και τα συναισθηματικά του μέρη και τα «χαστούκια» που δεν τα αποκαλύπτω.
* Τι πραγματεύεται αλήθεια το έργο;
- Μέσα από μια σύνθεση μονολόγων, ντουέτων, κουαρτέτων παραβάσεων και video art ανακαλύπτουμε πόσο άρρηκτα συνδεδεμένο είναι το ντύσιμο της γυναίκας με τις πιο σημαντικές και απόκρυφες στιγμές της ζωής της. Ψηλαφεί τις σχέσεις μητέρας-κόρης, την εξάρτηση από το άλλο φύλο, τη λατρεία του σουτιέν, τα ρούχα της έμμηνου ρήσης, θυμάται την πρώτη φορά που έκανε σεξ, αντιμετωπίζει κατάματα αλλά και με αισιοδοξία τη μαστεκτομή, πέφτει θύμα βιασμού, μιλάει για τη φιλαρέσκεια και το ντρεσάρισμα της θηλυκότητας, τεμαχίζει μια Kelly bag, στήνεται στις ουρές τις ανεργίας φορώντας ψηλά τακούνια, καταστρέφει το λευκό όραμα του νυφικού και φοράει πάντα μαύρα. Η Νικολέττα Βλαβιανού, η Σύλβια Δελικούρα, η Άννα Κουρή, η Καίτη Παπανίκα και η Ελένη Φίλιππα ερμηνεύουν 26 ρόλους, που μας παραπέμπουν χρονικά μέσα από τις ιστορίες τους, σε διαφορετικά χρονικά σημεία της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας. Μέσα από εμπειρίες-σταθμούς στη ζωής τους, που καταγράφηκαν με αναφορές στη μόδα της κάθε περιόδου, ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας η προσωπική αλήθεια της κάθε γυναίκας.
* Αυτή την αλήθεια θα έχουν την ευκαιρία να ανακαλύψουν οι Λαρισαίες... και οι Λαρισαίοι σύντομα στο «Θέατρο του Μύλου».
- Έτσι ακριβώς. Οι γυναίκες της Λάρισας θα ανακαλύψουν πολλά δικά τους στοιχεία μέσα από την παράσταση. Όμως και οι άνδρες θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν καλά κρυμμένα μυστικά των γυναικών.
Η τηλεόραση... και τα τούρκικα
* Από την περίοδο της υπερπληθώρας ελληνικών σειρών περάσαμε στη «ξηρασία». Μήπως και οι αυξημένες οικονομικές απαιτήσεις των ηθοποιών οδήγησαν στη σημερινή εικόνα της τηλεόρασης;
- Είναι γεγονός ότι ο χώρος μας περνά κρίση. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, τεχνικοί κινηματογράφου σε ποσοστό που αγγίζει το 98% είναι άνεργοι. Το σύνολο του οπτικοακουστικού είτε αφορά στο θέατρο, είτε στην τηλεόραση, είτε στον κινηματογράφο έχει πληγεί ολοκληρωτικά. Όμως όλα αυτά που ακούγονται για τις αμοιβές των ηθοποιών είναι μυθολογία. Όλα αυτά τα ποσά που ακούγονται δεν αφορούν μονάχα, ένα άτομο αλλά το κόστος συνολικά μιας παραγωγής. Για ένα επεισόδιο, για μια σειρά δουλεύουν πάνω από 200 άτομα. Σαφώς όμως και μπορούν να γίνουν οικονομικότερα πράγματα. Είναι ζήτημα αντίληψης. Οι Τούρκοι των οποίων τις σειρές αγοράζουμε δέκα, δέκα και έχουν και πακετάκια στις 2 η 1 δώρο, ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι τούρκικες σειρές που προσφέρουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στο ΑΕΠ κάθε χρόνο της Τουρκίας, άρχισαν να αναπτύσσονται την περίοδο που η Τουρκία ήταν στο ΔΝΤ. Τότε ήταν που σκέφτηκαν να κάνουν μια πολιτιστική επίθεση για τους δικούς τους τουριστικούς, εθνικούς λόγους. Έτσι έχουν κερδίσει σε πολλά επίπεδα. Επενδύσαν όμως για να το πετύχουν αυτό.
* Ποιος είναι αλήθεια ο μισθός του ηθοποιού σήμερα;
- Όλοι έχουν κατεβάσει τα κοστολόγια τους. Ο βασικός μισθός του ηθοποιού είναι μικτά 1.150 ευρώ σε ένα επάγγελμα που στην καλύτερη των περιπτώσεων να σε απασχολεί 8 μήνες τον χρόνο. Στην καλύτερη μιλάμε πάντα. Συνήθως ένας ηθοποιός όταν έχει δουλειά δεν απασχολείται περισσότερο από 6 μήνες. Και όλα αυτά εάν είναι τυχερός. Η Ένωση των θιασαρχών θέλουν να κατεβάσουν τον μισθό στα 850 μικτά και για τους νέους στα 650 μικτά για 3 χρόνια.
Γι’ αυτό και οι δουλειές που γίνονται πλέον είναι συνεταιριστικές. Ομάδες ηθοποιών που κάνουν μεταξύ τους αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες και μοιράζονται τα έξοδα και τα έσοδα. Έτσι επιβιώνει καλλιτεχνικά το θέατρο αυτή τη στιγμή. Αυτό κάνουμε και εμείς σε αυτή την παράσταση. Αυτό είναι μια ομαδική δουλειά. Όλοι κάναμε την παραγωγή και μοιραζόμαστε τα κέρδη. Βέβαια μέχρι στιγμής εξοφλούμε τα έξοδα της παραγωγής. Το ευτύχημα είναι ότι ο κόσμος ανταποκρίθηκε πολύ καλά και ελπίζουμε ότι θα μπορούμε να τη συνεχίσουμε και την επόμενη σεζόν.
* Το αγαπάτε όμως το «γυαλί»...
- Πράγματι κατά διαστήματα μου λείπει η τηλεόραση. Μου λείπει γιατί την αγαπώ. Όμως όσο ασχολούμαι με τη συγκεκριμένη παράσταση δεν έχω και το χρόνο να το σκεφτώ.
