Είναι ο Έλληνας ποιητής που σφράγισε τον 20ό αιώνα, ο ερημίτης της Αλεξάνδρειας που κατέκτησε την αιωνιότητα.
Ποιήματα απλά και διαυγή, γεμάτα από μια διάχυτη μελαγχολία ξεχειλίζουν από ειλικρίνεια αισθημάτων. Οι στίχοι του αποκαλύπτουν ένα κόσμο που στηρίζεται κυρίως στην εμπειρία, η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι πρωτότυπη και αντιστοιχεί στο σύγχρονο ζητούμενο της ποίησης.
Για τον Καβάφη η ποιητική τέχνη ήταν μια επίπονη διαδικασία. Είναι επίκαιρος και διαχρονικός, αυτός που απάντησε έγκαιρα σε κοινωνίες κρίσης και ξεπεσμού, σαν αυτή που ζούμε σήμερα... «Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους... Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις!!»
* Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στην έντυπη έκδοση της «Ε»
