«Η γραφή της Ελένης Αναστασοπούλου έχει ένα συλλογικό άρωμα Ελλάδας, άρωμα ανθρώπων, τόπων, γλωσσών, ντοπιολαλιών, τρόπων έκφρασης. Άρωμα παρελθόντος και παρόντος». Τα λόγια αυτά χρησιμοποίησε ο συγγραφέας-ποιητής Γιώργος Παναγιωτίδης για να περιγράψει το πλαίσιο στο οποίο κινείται το νέο βιβλίο της Ελένης Αναστασοπούλου με τίτλο «Το σκοτωμένο νερό» που παρουσιάστηκε, χθες το βράδυ, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας. Αναφερόμενος τόσο στον τίτλο του βιβλίου όσο και στη γραφή της συγγραφέως ο κ. Παναγιωτίδης σημείωσε «Ο τίτλος ‘‘Το σκοτωμένο νερό’’» είναι όνομα πραγματικό, είναι ένας χείμαρρος της ιδιαίτερης πατρίδας της – χείμαρρος κι η ίδια με ταλέντο ορμητικό, παρέδωσε στο αναγνωστικό κοινό μετά από σκληρή δουλειά και έμπνευση δημιουργική – 31 διηγήματα – τα 13 από αυτά αυτοτελή και σπόνδυλοι μαζί ενός μεγαλύτερου διηγήματος. Τα διηγήματα είναι σύντομα. Η συντομία της έκτασης τα κάνει ισχυρότερα στο νόημά τους, στη συμπύκνωση της πλοκής τους και αποτελεσματικότερα στην εντύπωση, στην επικοινωνία τους με τον αναγνώστη. Η συντομία τους, ο λιγοστός αναγνωστικός χρόνος που απαιτούν, τα καθιστούν πρόσφορη συντροφιά. Σύντομα όμως δεν σημαίνει εύκολα – εύκολα στη συγγραφή – γιατί εδώ η συγγραφική λειτουργία αγγίζει σχεδόν την ποιητική λειτουργία. Όσο συντομότερα τόσο εκρηκτικότερα, τόσο αμεσότερα, τόσο απαιτητικότερα στη δημιουργία τους». Η δημοσιογράφος Κωνσταντίνα Καρυδάκη αναφέρθηκε στην ιδιοσυγκρασία της συγγραφέως αλλά και στον τρόπο γραφής της. Μάλιστα, μεταξύ άλλων χαρακτήρισε την Ελένη Αναστασοπούλου «κλέφτρα». Μια «κλέφτρα» που παρατηρεί, αφουγκράζεται, έχει τις κεραίες της τεντωμένες σε ό,τι συμβαίνει γύρω της και το σημειώνει, και μετά παίζει με τις λέξεις, τα χρώματα, τα αισθήματα, βλέπει όνειρα, όλα αυτά τα ανακατεύει, λίγη πραγματικότητα, λίγη φαντασία και προκύπτουν ιστορίες. Καθημερινές και τόσο μοναδικές, παράξενες, συνηθισμένες ασυνήθιστες, αναπάντεχες, απρόβλεπτες, έχουν το στοιχείο της έκπληξης σε μια εποχή που τίποτε δεν μας εκπλήσσει, ιστορίες για ανθρώπους, σκύλους, σαλιγκάρια.
«Η συγγραφέας ισορροπεί μεταξύ απογείωσης και προσγείωσης. Και το χιούμορ συμπορεύεται με την πίκρα, η απογοήτευση με την αισιοδοξία. Δεν φοβάται να’ ναι τολμηρή. Ανατρεπτική, αποκαλυπτική. Γιατί έτσι φαίνεται πως αντιλαμβάνεται και τη ζωή» ανέφερε χαρακτηριστικά. Κλείνοντας, την παρουσίαση της ευχήθηκε στη συγγραφέα να συνεχίσει να γράφει διότι είναι σπουδαίο να γνωρίζει κανείς ότι στα δύσκολα μπορεί να ακουμπήσει πάνω στην τέχνη ή σ΄ ένα στίχο, σε μια αράδα που έγραψε κάποιος και κάτι έχει να μας πει. Η Ελένη Αναστασοπούλου δέχτηκε τις ερωτήσεις του κοινού και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της.
