Της Νατάσας Πολυγένη
Η πολυσχιδής προσωπικότητα του Γεωργίου Δροσίνη και η μεγάλη του συνεισφορά στο ελληνικό έθνος, τη παιδεία και τον πολιτισμό, παρουσιάστηκε σε αφιέρωμα που πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας.
Το Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών Ν. Λάρισας σε συνεργασία με τον Σύλλογο των Αθηνών «Φίλοι του Μουσείου Δροσίνη» και το Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας τίμησαν τη μεγάλη αυτή προσωπικότητα με αναφορές στη δράση, στο έργο του, ενώ όσοι βρέθηκαν στην εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν και την έκθεση με προσωπικά αντικείμενα του Γ. Δροσίνη που λειτουργούσε στο φουαγιέ του Γαλλικού Ινστιτούτου.
Η πρόεδρος του Μουσείου κ. Ελένη Βαχάρη και η κ. Πόπη Γοντικάκη ανέπτυξαν το θέμα «Ο Δροσίνης πέραν της λογοτεχνίας», που στην ουσία ήταν μια παρουσίαση των δραστηριοτήτων του πέρα από την ποίηση και τη λογοτεχνία, οι οποίες είναι ακόμη και σήμερα άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Όπως τόνισαν από κοινού οι ομιλήτριες ο Γεώργιος Δροσίνης προσέφερε πολλά στην Ελλάδα αναπτύσσοντας ποικίλες δραστηριότητες όπως η Σχολή Τυφλών, η Τεχνική Σχολή «Σεβαστοπούλειος», ενώ υπήρξε δημοσιογράφος της εφημερίδας «Εστίας»(χαρακτηρίζεται ως πατέρας της «Εστίας»), παραμυθάς, εκδότης(«Το ημερολόγιο της Μεγάλης Ελλάδας», «Εθνική Αγωγή»), επιμελητής στον Σύλλογο Ωφελίμων Βιβλίων (από την ηλικία των 50 ετών έως και τα 91 του χρόνια) και συνεργάτης μεγάλων περιοδικών στην Αμερική, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία, Κύπρο και Τουρκία.
Συνολικά 14 άγνωστες δραστηριότητες του μεγάλου Έλληνα ποιητή με στοιχεία που εντυπωσιάζουν, «φώτισαν» χθες η κ. Βαχάρη και η κ. Γοντικάκη, οι οποίες κατέληξαν λέγοντας ότι ο Γεώργιος Δροσίνης είναι ένας μεγάλος ευεργέτης της χώρας.
Η γνωστή συγγραφέας Αγγελική Βαρελά κατά την εισήγησή της για το λογοτεχνικό έργο του Γ. Δροσίνη, αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό της και αφορά την περίπτωση μιας μικρής μαθήτριας, της Βεατρίκης Κώττας, που είχε διαβάσει το ποίημα του Γ.Δροσίνη για την Αφροδίτη της Μήλου και όταν κάποια στιγμή βρέθηκε στο Μουσείο του Λούβρου με τους γονείς της αντέγραψε το ποίημα και το άφησε κάτω από το άγαλμα. Το 1936 όταν οι υπάλληλοι του μουσείου χρειάστηκε να μετακινήσουν το άγαλμα βρέθηκε το ποίημα. Αυτό θεωρήθηκε η μεγαλύτερη διαμαρτυρία για την επιστροφή των αρχαίων στον τόπο του και σε αυτό «συμμετείχε» και ο Γ. Δροσίνης με την πένα του.
Οι εκπαιδευτικοί Κατσαούνης Δημήτρης, Ευδοκία Ποιμενίδου, Δέσποινα Πατσιατζή απήγγειλαν ποιήματά του, ενώ ακούστηκαν μελοποιημένα ποιήματά του από την ορχήστρα των Εκπαιδευτικών. Την εκδήλωση παρουσίασε η εκπαιδευτικός και ποιήτρια κ. Ελένη Χριστούλα-Πατελοδήμου ενώ τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο εκπαιδευτικός κ. Αργύρης Γιουρούκης.
