Φιλομένα είναι γυναικείο όνομα και την ιστορία της θα μας πει με την ταινία ο γνωστός μας Βρετανός σκηνοθέτης Στίβεν Φρίαρς... Ευτυχώς που υπάρχει ακόμα ο κινηματογράφος που τολμά να τα βάζει με τη θρησκεία και τα μοναστήρια. Αφορμή φυσικά η κυρία Φιλομένα που, μικρή στο πρώτο της ραντεβού, ήταν άτυχη και έμεινε έγκυος... Αυστηροί οι γονείς την έδιωξαν από το σπίτι, τη μάζεψαν οι καλόγριες σ΄ ένα μοναστήρι στην Ιρλανδία όπου και με μαμή μια καλόγρια, γέννησε ένα όμορφο αγοράκι. Για την προστασία όμως που της παρείχαν την έβαλαν και δούλευε στα πλυντήρια του μοναστηριού σκληρά και το μωρό της το έβλεπε μόνο μία ώρα την ημέρα, μόνο για ένα χρόνο, γιατί η επιχείρηση του γυναικείου μοναστηριού πουλούσε τα μωρά σε πλούσιες οικογένειες (στις ΗΠΑ) που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Ετσι και η ηρωίδα μας η Τζούντι Ντενς είδε από το παράθυρο του πλυντηρίου που δούλευε να της παίρνουν το μωρό της τον Αντωνάκη, ένα ζεύγος πλουσίων Αμερικανών.
Εβδομηντάρα πια η Φιλομένα φέρνει η τύχη να γνωρίσει ένανξύπνιο δημοσιογράφο του BBC που με τη βοήθειά του αποφασίζει να ψάξουν και να βρουν τον γιο της. Ο Στίβ Κούγκαν ο δημοσιογράφος και η 70χρονη πια Φιλομένα αποφασίζουν να πάνε στις ΗΠΑ για να βρουν τον Αντωνάκη. Πορεία λοιπόν στην Αμερική και συναντήσεις με πρόσωπα που γνώρισαν τον Αντονι όπως τον αποκαλούν για ν΄ αποκαλύψουν ότι ο γιος της σπούδασε και έφτασε να μπει στον Λευκό Οίκο στο επιτελείο του προέδρου Ρήγκαν όμως δυστυχώς πέθανε νέος από έιτζ. Βρήκαν ακόμα και τον ερωτικό σύντροφό του. Σ΄ όλα αυτά όμως έφτασαν πολύ δύσκολα γιατί είχαν ν΄ αντιμετωπίσουν την υποκρισία, την απανθρωπιά και τη σκληρότητα των καλογριών του μοναστηρίου που τα ήξεραν όλα αλλά δεν έλεγαν λέξη στη μάνα του παιδιού. Ετσι όταν η Φιλομένα άρχισε ν΄ ανακαλύπτει την αλήθεια για τον γιο της αλλάζει, και από θρήσκα (βάσει των αρχών του μοναστηριού που κατ΄ανάγκη πήρε) γίνεται πιο άθεη από τον δημοσιογράφο που τη βοηθούσε στην έρευνά της. Ετσι ο Φρίαρς ο σκηνοθέτης φτιάχνει μια συναρπαστική με πολιτικές αιχμές ταινία στην παράδοση των ταινιών του «Φρί Σίνεμα» της Αγγλίας και μας θυμίζει σκηνοθέτες σαν τον Λίντσεί Αντερσον, τον Κεν Λόυτς και τον Μάικλ Λι. Αλλά η Τζούντι Ντενς σαν μαμά του Αντονι κάνει έναν συναρπαστικό ρόλο που δεν ξεχωρίζεις αν υποκρίνεται ή είναι η αληθινή μάνα του παιδιού που της πήραν και δεν θα το δει παρά μόνο στον τάφο του, στο προαύλειο του μοναστηρίου, γιατί ο ίδιος ζήτησε να τον θάψουν εκεί όταν θα πέθαινε. Η Τζούντι αναδεικνύεται μεγάλη ηθοποιός που ενσαρκώνει με δύναμη και πάθος τις διάφορες πλευρές του χαρακτήρα της Φιλομένα από την πιστή καθολική, την ευγενική αλλά και γνωστική εκεί που θα, έπαιρνες για μια αφελή γυναικούλα (απίθανη είναι στη σκηνή όπου ήρεμα παραδέχεται στον έκπληκτο δημοσιογράφο πως είχε καταλάβει πως ο γιος της από πολύ μικρό παιδί είχε τάσεις ομοφυλοφιλίας). Σταδιακά λοιπόν αρχίζει ν΄ ανακαλύπτει και τα ψέματα που της πλάσαραν οι καλόγριες και η οποία έστω και αργά κατορθώνει να πει στη σκληρή και άκαρδη ηγουμένη τη μεγάλη κουβέντα. Σας συγχωρώ. Ταινία υποψήφια για 4 Όσκαρ. Προβολές στην «Βικτώρια».
ΜΠΑΡΜΠΗΣ ΒΟΖΑΛΗΣ
