Το νυχτέρι αποτελούσε μια αφορμή επικοινωνίας, συναισθηματικής και πνευματικής επαφής για τα μέλη της παραδοσιακής κοινότητας. Κυρίως, όμως, κάλυπτε και μια πρακτική ανάγκη: τη νυχτερινή εργασία, καθώς η γυναίκα στην καθημερινότητά της επιτελούσε πολλαπλούς ρόλους, με υποχρέωση να φέρει εις πέρας τις καθημερινές οικιακές εργασίες, το μεγάλωμα των παιδιών, να συμβάλει στις αγροτοκτηνοτροφικές εργασίες των ανδρών και παράλληλα να εξασφαλίσει και τον ατομικό και οικιακό ρουχισμό. Αποβραδίς, λοιπόν, συγκεντρώνονταν οι γυναίκες της γειτονιάς, οι συγγενείς, σ’ ένα σπίτι, και μπροστά στο αναμμένο τζάκι, με λαδολύχναρα και λάμπες πετρελαίου, έπλεκαν, έξαιναν ή έγνεθαν μαλλιά, έραβαν, κεντούσαν ή ύφαιναν στον αργαλειό. Ολόκληρες προίκες ετοιμάζονταν από γυναίκες κάνοντας ατέλειωτα νυχτέρια με τραγούδια, ιστορίες και χωρατά. Ένα τέτοιο νυχτέρι θα προσπαθήσουν να αναβιώσουν στο Μουσείο όλες οι γυναίκες που θα έρθουν φέρνοντας μαζί το εργόχειρό τους, καθώς και μνήμες και διάθεση να ακούσουν ιστορίες, να αφηγηθούν τις δικές τους, να αστειευτούν και να τραγουδήσουν όλες μαζί. Σε περίπτωση που δεν έχουν εργόχειρο, θα υπάρχει πρόβλεψη από το Μουσείο. Η συμμετοχή θα είναι χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Για δηλώσεις συμμετοχής: Καθημερινά: 9 π.μ.-2 μ.μ. στο 2410-239.446.