Το στοίχημα είναι να καταλάβει πού ακουμπάει μέσα του, τι του διαταράσσει, ώστε τις επόμενες φορές που θα συμβαδίσει μαζί με το τερατάκι του να είναι συμφιλιωμένος με αυτό» τονίζει σήμερα στην «Ε» η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Πέρσα Ζαχαριά, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου τους «Το τερατάκι, εγώ» που θα γίνει σήμερα και ώρα 12 μ. στο Πάρκο Καινοτομίας Joist. Η βραβευμένη με το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης Πέρσα Ζαχαριά στη συνέντευξή της θα αναφερθεί στο «τέρας» που κρύβει ο καθένας μέσα του, το πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τη βεντάλια των συναισθημάτων μας, τα παιδικά βιβλία που μπορεί να αγγίξουν πολύ σημαντικά ζητήματα με αμεσότητα, το καθαρό και αυθόρμητο βλέμμα των παιδιών, την απαραίτητη συνθήκη να δοκιμάζουμε συνεχώς καινούργια πράγματα, χωρίς να σκεφτόμαστε το αποτέλεσμα, αλλά και το τι σημαίνει για την ίδια η βράβευσή της με το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης Παιδικού Βιβλίου.
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
*Κυρία Ζαχαριά, μιλήστε μας για το βιβλίο σας... Τι μπορεί να συμβεί αν συναντήσουμε ένα τέρας;
-Κάθε άνθρωπος κάποια στιγμή στη ζωή του θα συναντήσει ένα τέρας. Το στοίχημα είναι να καταλάβει πού ακουμπάει μέσα του, τι του διαταράσσει, ώστε τις επόμενες φορές που θα συμβαδίσει μαζί με το τερατάκι του να είναι συμφιλιωμένος με αυτό.
*Το ζητούμενο δεν είναι να συναντήσει ο καθένας το τέρας που κρύβει μέσα του;
-Ναι, είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζουμε όλη τη βεντάλια των συναισθημάτων μας και ιδιαίτερα των πιο δύσκολων συναισθημάτων που πολλές φορές τα αποφεύγουμε.
*Το «Τερατάκι, εγώ» είναι παιδικό βιβλίο... ενηλίκων;
-Υπάρχουν πολλά παιδικά βιβλία που απευθύνονται και σε ενήλικες. Προσωπικά αυτά τα βιβλία τα απολαμβάνω πολύ, η απλότητα και η παιδικότητα στη γραφή με συγκινεί. Με κάνει να γελάω. Ένα παιδικό βιβλίο μπορεί να αγγίξει πολύ σημαντικά ζητήματα με μια αμεσότητα. Πολύ θα ήθελα το «Τερατάκι, εγώ» να θεωρείται ένα τέτοιο βιβλίο.
*Διδάσκετε ζωγραφική σε παιδιά... Φαντάζομαι ότι κατά τη διαδικασία του μαθήματος, μαθαίνετε κι εσείς από αυτά. Ποιο είναι το πολυτιμότερο μάθημα που έχετε πάρει απ’ αυτά;
-Τα παιδιά έχουν ένα καθαρό βλέμμα, αυθόρμητο. Μου αρέσει να είμαι σε επαφή με αυτό, με γοητεύει πάντα το αυθόρμητο.
*«Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας». Τι απαντάτε στο διαχρονικό ερώτημα του Πάμπλο Πικάσο; Πώς τα παιδιά θα συνεχίσουν να ζωγραφίζουν αυθόρμητα κι όταν δεν θα είναι παιδιά;
-Όσο μελετάς κάτι, όσο το αναλύεις, τόσο χτίζονται πιο στέρεες απόψεις γύρω από το αντικείμενό σου. Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωγραφική: το να σπας ανά περιόδους τη μανιέρα σου, το να πηγαίνεις προς μια άλλη κατεύθυνση που δεν γνωρίζεις, σε ξαναφέρνει αντιμέτωπο με το άγνωστο. Και εκείνη είναι η στιγμή που πιάνεις κάτι από την αρχή και έχεις την ευκαιρία να λειτουργήσεις αυθόρμητα. Άρα στην ερώτηση αυτή, απαντώ ότι βοηθάει να δοκιμάζουμε συνεχώς καινούργια πράγματα, χωρίς να σκεφτόμαστε το αποτέλεσμα. Απλά δοκιμάζουμε.
*Εχετε τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης Παιδικού Βιβλίου, τι σημαίνει αυτή η βράβευση για σας;
-Είναι πολύ τιμητικό αυτό το βραβείο, κυρίως λειτουργεί ως κίνητρο για τον τρόπο που αντιμετωπίζω και ονειρεύομαι τις επόμενες δουλειές μου.
*Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στους Λαρισαίους...
-Αυτές τις ημέρες βρίσκομαι στην πόλη σας για την παρουσίαση του βιβλίου μου. Παρατηρώ μια πόλη ζωντανή και με όρεξη για καινούργια πράγματα. Εύχομαι να συνεχίσουν με ζωντάνια και έμπνευση.
