Για παράδειγμα ο φόβος, ο θυμός, οι αρνητικές σκέψεις, το άγχος κ.λπ., ενισχύουν την υπερπαραγωγή των ορμονών του άγχους (αδρεναλίνης, κορτιζόλης κ.λπ.). Η αγάπη, η τρυφερότητα, η προστασία, η εμπιστοσύνη, η φροντίδα, η δημιουργία θετικών σκέψεων, δίνουν μήνυμα Ζωής στα κύτταρά μας...» αναφέρει σήμερα στην «Ε» η Μαρία Γ. Γκόσμα με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της «Δημιουργία ζωής. Γονιμότητα – Εγκυμοσύνη – Τοκετός» (εκδόσεις «Αρμός»), που θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τρίτη, στις 7 μ.μ., στη Λογοτεχνική Γωνία. Η κ. Γκόσμα που είναι μαία που ασκεί τον φυσικό τοκετό και τον τοκετό στο σπίτι, και πιστοποιημένη θεραπεύτρια της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής, ειδικευμένης στον βελονισμό και στα βότανα, στη συνέντευξή της μας συστήνει το νέο της βιβλίο, τις καισαρικές που δεν πρέπει να τις δαιμονοποιούμε, αλλά να μη γίνονται «ως πράξη ρουτίνας, όπως τα τελευταία 20 χρόνια, που ξεπερνάει το 60% των τοκετών», τον τρόπο γέννησης των παιδιών που επηρεάζει τον χαρακτήρα τους, αλλά και την ολιστική προσέγγιση της Δημιουργίας ζωής.
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
•Κύρια Γκόσμα, μιλήστε μας για το βιβλίο σας...
- Σε αυτό το βιβλίο ξετυλίγονται όλα τα στάδια της Δημιουργίας Ζωής βήμα - βήμα. Από τη σύλληψη «της Νέας ψυχής» μετά την ένωση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο των γονέων, μέχρι την έλευσή του νέου ανθρώπου εδώ στον φυσικό μας κόσμο. Το βιβλίο αυτό μας οδηγεί σ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας... Συνειδητοποιεί, δηλαδή, ο καθένας μέσα από τη φυσιολογία μας ότι η ζωή μας ξεκινάει από την ένωση δύο διαφορετικών, αλλά συμπληρωματικών κυττάρων των γονέων μας, του ωαρίου με το σπερματοζωάριο και πώς περνάμε τα διάφορα στάδια ανάπτυξης μέσα στη μήτρα της μητέρας μας μέχρι να μας γεννήσει εδώ στο φως.
Επίσης, στο βιβλίο, περιγράφεται η θαυμαστή προετοιμασία ωρίμανσης των γεννητικών κυττάρων, που μας σηματοδοτεί και μας πληροφορεί για τα αρσενικά και θηλυκά χαρακτηριστικά, που φέρει το κάθε φύλο συγχρόνως μέσα μας, εναρμονισμένα. Αυτή η προσεκτική προετοιμασία θυμίζει στα νέα ζευγάρια την προγεννητική προετοιμασία που χρειάζεται να κάνουν κι αυτοί πριν τη σύλληψη. Βοηθάει και ενημερώνει και την έγκυο γυναίκα για την εγκυμοσύνη της και τον φυσικό τοκετό της. Είναι κατάλληλο γενικά για όλες τις ηλικίες...
• Τα σύγχρονα ζευγάρια λόγω του τρόπου ζωής γίνονται γονείς όλο και σε μεγαλύτερη ηλικία, πώς θα μπορούσαν να τεύξουν με φυσιολογικό τοκετό; Δεν αυξάνονται οι πιθανότητες πάσης φύσεως επιπλοκών, οι οποίες αποφεύγονται με την καισαρική;
- Το σημαντικότερο είναι να επιλέγουν τα ζευγάρια -με τη βοήθεια και της Πολιτείας- να κυοφορούν και να γεννούν τα παιδιά τους στην ώρα τους!
Σύμφωνα δηλαδή με τις προδιαγραφές του φυσικού τους σώματος, ώστε να απολαμβάνουν με αποτελεσματικότητα και οι δύο πλευρές τη φυσική πορεία της εξέλιξής τους.
Την καισαρική και την τεχνολογία γενικώς δεν τη δαιμονοποιούμε όταν υπάρχει ανάγκη να εφαρμοστεί, αντιθέτως είμαστε ευγνώμονες, εκτός αν γίνεται ως πράξη ρουτίνας, όπως τα τελευταία 20 χρόνια, που ξεπερνάει το 60% των τοκετών.
• Είναι το άγχος το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη σύλληψη; Πώς θα μπορούσαν τα ζευγάρια που έχουν πρόβλημα γονιμότητας να το ξεπεράσουν (όταν δεν πρόκειται φυσικά για ιατρικούς λόγους);
- Ο τρόπος ζωής μας γενικώς επηρεάζει την υγεία μας, και τη σωματική και την ψυχοπνευματική, όπως η διατροφή μας, η άσκηση, το περιβάλλον, το κάπνισμα, τα φάρμακα κ.λπ.
Άρα, επηρεάζεται και το αναπαραγωγικό μας σύστημα, αφού είναι μέρος του όλου συστήματός μας και τα γενετικά μας κύτταρα (το ωάριο και το σπερματοζωάριο).
Αλλά και οι σκέψεις και τα συναισθήματα και ολόκληρη η ψυχική μας υπόσταση επιδρούν στο φυσικό σώμα των κυττάρων μας και δημιουργούν «μεταλλάξεις», οι οποίες επηρεάζουν τον κύκλο της ζωής τους. Για παράδειγμα, ο φόβος, ο θυμός, οι αρνητικές σκέψεις, το άγχος κ.λπ., ενισχύουν την υπερπαραγωγή των ορμονών του άγχους (αδρεναλίνης, κορτιζόλης κ.λπ.).
Η αγάπη, η τρυφερότητα, η προστασία, η εμπιστοσύνη, η φροντίδα, η δημιουργία θετικών σκέψεων, δίνουν μήνυμα Ζωής στα κύτταρά μας...
• Σχετίζεται ο τρόπος έλευσης των παιδιών στο φως με τη μετέπειτα ζωή τους, ή τον χαρακτήρα τους;
- Από τη μακρόχρονη εμπειρία μας και την παρατήρηση ναι, σχετίζεται αρκετά... Έχουμε βεβαίως και τις έρευνες και τα συμπεράσματα των επιστημόνων: «Η περίοδος της ενδομήτριας ζωής μας και ο τρόπος που εκδηλωνόμαστε εδώ, έχει μεγάλη σημασία για την ψυχική και σωματική μας υγεία» σημειώνει ο Γεώργιος Π. Χρούσος, ΟΜ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Παιδιατρικής & Ενδοκρινολογίας ΕΚΠΑ.
«Το τραύμα της γέννησης και ο υπαρξιακός φόβος που δημιουργείται στο παιδί εκείνες τις στιγμές, καθώς και το άγχος, τα φέρει μέχρι την ενήλικη ζωή του» αναφέρει, επίσης, ο παιδοψυχίατρος δρ Ματθαίος Γιωσαφάτ
• Σπουδές στην Ακαδημία Αρχαίας Ελληνικής Ιατρικής και στην παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, αλλά και επιρροή από πατερικά κείμενα. Συγκλίνουν αυτές οι προσεγγίσεις ζωής; Δεν είναι αλληλοαποκλειόμενες;
- Προσεγγίζω ολιστικά τη Δημιουργία Ζωής. Όσα αναφέρω στο βιβλίο μου, κύριε Αραμπατζή, είναι αποτέλεσμα μακρόχρονης επιστημονικής γνώσης και εμπειρίας.
Επίσης, είναι αποτέλεσμα φιλοσοφικής -και όχι θρησκευτικής- αναζήτησης, πάνω στην Αρχαία Ελληνική και στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, για τη Δημιουργία Ζωής. Είναι, τέλος, αποτέλεσμα και μελέτης των ιερών χριστιανικών κειμένων.
Όλοι οι κοσμογονικοί νόμοι και όλες οι παραδόσεις αναφέρονται στη Δημιουργία του ανθρώπου και συγκλίνουν.
