Του Θανάση Αραμπατζή
«...Ενα σχόλιο στο πώς για παράδειγμα ο ψηφιακός κόσμος όλο και περισσότερο αντικαθιστά το χαρτί και το έντυπο, θέτοντας στους θεατές το ερώτημα: Είμαστε έτοιμοι για έναν κόσμο όπου η επαφή, η αίσθηση της αφής και η μυρωδιά του χαρτιού θα βρίσκονται φυλαγμένα σαν παλιά οικογενειακά κειμήλια σε σκρίνιο;» είναι η έκθεση «Love Stories» όπως τονίζει στην «Ε» η επιμελήτριά της κ. Αντιγόνη Καψάλη. Η έκθεση «Love Stories» εγκαινιάστηκε την περασμένη Δευτέρα στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας και πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 11ου Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης, με την κ. Καψάλη μιλώντας για την έκθεση να αναφέρει πως «η έκθεση σύγχρονης τέχνης με τίτλο «Love Stories», που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 11ου Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης, παρουσιάζει εικαστικά αντικείμενα γνωστά ως «artist books» που εξερευνούν την έννοια της αγάπης». Ερωτώμενη για το τι την ενέπνευσε ώστε να ζητήσει από τους εικαστικούς τα «artist books» θα τονίσει ότι: «Κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού της έκθεσης, οδηγήθηκα στην ιδέα της δημιουργίας μιας έκθεσης που να συνδέεται με το βιβλίο. Αφορμή και έμπνευση στάθηκαν τα προηγούμενα φεστιβάλ όπου σε κάθε μέρα τους, σε κάθε εκδήλωση, το κοινό παρακολουθούσε ποιητές που έφερναν βιβλία τους, βιβλία που λειτουργούν σαν μικρές «εννοιολογικές βαλίτσες». Μέσα τους βρίσκονται τακτοποιημένα τα δημιουργήματά τους, και εκείνοι επιλέγουν κάποια απ’ αυτά για να τα μοιραστούν με το κοινό. Έτσι, με επίκεντρο την αγάπη, τη θεματική δηλαδή που έχει επιλέξει το φεστιβάλ, σκέφτηκα ότι θα ήθελα να μεταφράσω αυτήν την τελετουργία, σε εικαστική γλώσσα και έτσι κατέληξα στα artist books. Τα artist books είναι έργα τέχνης που αξιοποιούν τη μορφή ή την έννοια του βιβλίου και αποτελούν τρισδιάστατες κατασκευές σε διάφορα εικαστικά στυλ ανάλογα με το ύφος του δημιουργού τους».
Πρόκειται για ένα είδος διαλόγου -ή και διάδρασης- του ψηφιακού με τον «χειροπιαστό» κόσμο, τον κόσμο που τον βιώνουμε μέσω της αφής, θα ρωτήσουμε, για να πει η κ. Καψάλη ότι:
«Για την υλοποίηση της έκθεσης Love Stories ζήτησα από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν να δημιουργήσουν δύο έργα. Ένα εικαστικό βιβλίο διάστασης 12x12cm και ένα βίντεο που να παρουσιάζει το «ξεφύλλισμά» τους. Εισερχόμενος ο θεατής στον χώρο της έκθεσης αντικρίζει μια παλιού τύπου προθήκη, που μέσα της βρίσκονται 11 artist books.
Ο «αόρατος ψηφιακός αντικατοπτρισμός» τους βρίσκεται κρυμμένος πίσω από QR codes που κλείνουν το μάτι παιχνιδιάρικα στους θεατές που ζυγώνουν στο γυαλί. Οι ψηφιακές εκδοχές τους διεισδύουν στον προσωπικό χώρο του θεατή - αποδέκτη, δημιουργώντας ένα ακόμα επίπεδο διάδρασης.
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας, τα εικαστικά ημερολόγια αγάπης, με τις ψηφιοποιημένες προσωπικές αφηγήσεις, το χάδι των δημιουργών, τη φωνή, τους ήχους, τις μελωδίες και το παιχνίδι, γίνονται «κτήμα» του εκάστοτε θεατή. Καταγράφονται στο ιστορικό της πλοήγησης της συσκευής τους, και τους ακολουθούν στο σπίτι σαν αόρατα σουβενίρ. Η διείσδυση όμως αυτή έχει και εκείνη τον δικό της αντικατοπτρισμό και μπορεί να ιδωθεί ως εισβολή. Τη ραγδαία εισβολή της τεχνολογίας στην καθημερινότητα μας που άλλοτε μας λύνει τα χέρια, άλλοτε μας βάζει τρικλοποδιές, μοιραία επιτείνει τον αποκλεισμό πολλών ανθρώπων από αναρίθμητα πράγματα και ίσως στερεί την πρόσβαση σ’ εκείνα που παλιότερα φάνταζαν απλά. Αποτελεί ένα σχόλιο στο πώς για παράδειγμα ο ψηφιακός κόσμος όλο και περισσότερο αντικαθιστά το χαρτί και το έντυπο, θέτοντας στους θεατές το ερώτημα: Είμαστε έτοιμοι για έναν κόσμο όπου η επαφή, η αίσθηση της αφής και η μυρωδιά του χαρτιού θα βρίσκονται φυλαγμένα σαν παλιά οικογενειακά κειμήλια σε σκρίνιο, και όλα πια θα εκτυλίσσονται μέσα από υπέρλαμπρες οθόνες;».
Και πώς μια τέτοια έκθεση «χωράει» στο Διαχρονικό Μουσείο θα τη ρωτήσουμε, για να απαντήσει ότι «Τα «Love Stories» σχολιάζουν τη διαχρονικότητα και την εξέλιξη του βιβλίου, ενισχύοντας την σύνδεση της έκθεσης τόσο με το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας όσο και με το 11ο Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης.
Οι επισκέπτες μπορούν να διαδράσουν με τα έργα και να αφεθούν σ’ αυτά, όσο όμως εκείνοι θελήσουν και όσο το επιτρέψουν. Μπορείς να επισκεφτείς την έκθεση και να μείνεις μόνο στην πρώτη ανάγνωση, στη νοσταλγία που σου προκαλεί το ξύλο της παλιάς προθήκης σε συνδυασμό με την παρουσίαση των αντικειμένων που θυμίζει κάτι από το παρελθόν. Είναι όμως τόσα περισσότερα που μπορείς να ανακαλύψεις».
«Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες κατά τη διάρκεια εγκαινίων, είναι να παρατηρώ τις αντιδράσεις του κόσμου μέσα στην έκθεση» θα απαντήσει η κ. Καψάλη στην ερώτηση πώς υποδέχτηκε ο κόσμος την έκθεση», για να συνεχίσει λέγοντας ότι: «Με χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι θεατές που εισήλθαν στον εκθεσιακό χώρο, διέδρασαν για αρκετή ώρα με τα εικαστικά έργα με απεριόριστη διάθεση εξερεύνησης και στη συνέχεια ενεπλάκησαν σε γόνιμες συζητήσεις για τις διάφορες πτυχές της έκθεσης, τόσο μαζί μου όσο και με τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες που ήταν παρόντες.
Ευχαριστώ, ιδιαιτέρως την κ. Σταυρούλα Σδρόλια, διευθύντρια του Διαχρονικού Μουσείου Λάρισας, για τη φιλοξενία της έκθεσης και την άψογη συνεργασία μας σ’ αυτό το υπέροχο μουσείο - κόσμημα. Τον Θάνο Γώγο, ιδρυτή και διευθυντή του Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης, για την υλοποίηση της έκθεσης, καθώς και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών Δήμου Λαρισαίων κα την Περιφέρεια Θεσσαλίας» θα αναφέρει η κ. Καψάλη.
Στην έκθεση συμμετέχουν:
Παναγιώτης Βούλγαρης, Πένυ Γκέκα, Δήμητρα Εξάρχου, Σοφία Κυριακού, Έλλη Κυριαζή, Μαρία Λαγού, Γιάννης Πέτρου, Ελένη Σαρλή, Θεοδώρα Τσιάτσιου, Βιβή Τσιόγκα, Karl Grümpe & amp; Rene p.g.
