Εκεί που διακρίνουμε καλύτερα τη δύναμη των αρχετυπικών συμβόλων, είναι το παιδικό ασυνείδητο. Αυτό που ονομάζουμε ασυνείδητο, έχει διαφυλάξει τα χαρακτηριστικά που ανήκαν στο πρωτόγονο ανθρώπινο πνεύμα. Όλα συμβαίνουν σα να ‘χεις περάσει μια περίοδο ασυνειδησίας, κι αντιλαμβάνεσαι ξαφνικά ότι υπάρχει μια τρύπα μέσα στη μνήμη σου κι ότι σημαντικά γεγονότα που έπρεπε να γίνουν, δεν είσαι ικανός να θυμηθείς.
Αυτές όμως οι τρύπες στις παιδικές σου αναμνήσεις δεν είναι παρά συμπτώματα μιας πολύ πιο μεγάλης απώλειας, της απώλειας της πρωτόγονης ψυχής. Ορισμένα σύμβολα έχουνε σχέση με την παιδική ηλικία και το πέρασμα στην εφηβεία, άλλα στην ωριμότητα κι άλλα στα γηρατειά, όταν ο άνθρωπος προετοιμάζεται για ένα θάνατο αναπόφευκτο.
Τα «Υβρίδια» που κυριαρχούν στη σειρά των έργων, παίζουν ακριβώς αυτόν τον ρόλο, να μας βοηθήσουν να θυμηθούμε. Υπάρχουν για να γεφυρώσουν το χάσμα της μνήμης. Η προέλευσή τους δεν είναι γνωστή. Παρουσιάζονται σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο, ακόμη κι εκεί που δεν είναι δυνατό να εξηγήσουμε την παρουσία τους.