Η «επί στροφή» της Εύης Γίτσα

Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΙΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Του Θανάση Αραμπατζή

Την πρώτη της εκδοτική εμφάνιση στον χώρο της ποίησης κάνει με το νέο της βιβλίο η Λαρισαία συγγραφέας Εύη Γίτσα. Η συγγραφέας επανασυστήνεται στο κοινό -με την ιδιότητα της ποιήτριας αυτήν τη φορά- και την ποιητική της συλλογή με τίτλο «Επί της στροφής» που

κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις «Ρώμη».
Η πρώτη εκδοτική απόπειρά της πραγματεύεται «την επιστροφή ή την επί της στροφής πορεία του ανθρώπου στον έσω άνθρωπο, στην παιδική του ηλικία, στις απαντήσεις των ερωτημάτων που τον ταλανίζουν αιώνες τώρα» τονίζει μιλώντας στην «Ε» η Εύη Γίτσα. Στο βιβλίο περιέχονται 24 ποιήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν βραβευτεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς.
«Η ποιητική συλλογή μοιάζει να χωρίζεται νοερά σε δύο μέρη» θα απαντήσει όταν την καλούμε να μας μιλήσει για το νέο της βιβλίο, για να συνεχίσει λέγοντας ότι: «Το πρώτο μέρος είναι η επιστροφή στην παιδική μας ηλικία, στις αναμνήσεις μας. Στο δεύτερο μέρος γίνεται ένας διάλογος νοερός με τον αγαπημένο μου ποιητή, τον Τίτο Πατρίκιο και αφορμή τα φιλοσοφικά ερωτήματα που ξεπηδούν από τον Πειρασμό της Νοσταλγίας. Ένιωθα σαν να είχα απέναντί μου τον λατρεμένο Τίτο Πατρίκιο, να συνομιλώ για όλα όσα μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και με προβλημάτισαν στον «Πειρασμό της Νοσταλγίας». Τα ποιήματα εδώ γίνονται πιο μικρά, οι στίχοι πιο σύντομοι και κοφτοί και ευελπιστώ, κατά τον σπουδαίο ποιητή Κλείτο Κύρου, η προσπάθειά μου να «βεβαιώσει το γνήσιον του μηνύματος»».
Σας είχαμε γνωρίσει ως συγγραφέα παιδικών βιβλίων, πώς νιώθετε για αυτήν την πρώτη σας εκδοτική απόπειρα στον χώρο της ποίησης, θα ρωτήσουμε την κ. Γίτσα για να σημειώσει ότι «ενθυμούμενη τα λόγια του Ρίλκε θα απαντήσω πως ο ποιητής δεν έχει βιογραφία, βιογραφία του είναι τα ίδια του τα ποιήματα. Όσες φορές σκέφτομαι αυτήν τη ρήση, διαπιστώνω πόσο μεγάλη αλήθεια κρύβει. Η καλύτερη και η μόνη αληθινή βιογραφία μας είναι τα ποιήματά μας. Όλο αυτό μου προκαλεί μεγάλο φόβο για αυτήν την έκθεση, αλλά και μεγάλη ανάγκη να επικοινωνήσω με τους μεγαλύτερους σε ηλικία αναγνώστες και να δοκιμαστώ και εκεί. Η ποίηση είχε ανέκαθεν μια μυστηριακή, ευεργετική ιδιότητα να απαλύνει τις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου, κάνοντας τη σκέψη και τις ιδέες να μοιάζουν πιο ουσιαστικές, ενώ ταυτόχρονα είναι ένας τρόπος να γίνεται κανείς αιώνιος - έστω για λίγο. Αυτό το τελευταίο είναι που με έσπρωξε, που έδιωξε τους ενδοιασμούς και αποφάσισα να κάνω μια βουτιά στα βαθιά νερά της ποίησης. Απομένει να δούμε αν θα καταφέρω να μην πνιγώ!».
Και ποιο είναι το «αφήγημα» των ποιημάτων σας, ο συνδετικός ιστός που τα διατρέχει, θα την καλέσουμε να μας πει, για να τονίσει ότι: «Στα ποιήματά μου μπλέκονται το παρόν με το παρελθόν, σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης με την κάθε είδους απώλεια και ενός συνεχούς αγώνα αυτοπροσδιορισμού. Τα αντιθετικά σχήματα που προκύπτουν, μνήμη-λήθη και παρελθόν-παρόν, αντιμετωπίζονται κάθε φορά διαφορετικά. Ο ρόλος της μνήμης είναι, επίσης, βασικό γνώρισμα του πρώτου μέρους» θα πει καταληκτικά η κ. Εύη Γίτσα.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ
Η Εύη Γίτσα μεγάλωσε και ζει στη Λάρισα. Σπούδασε Παιδαγωγικά, εργάζεται ως δασκάλα και οι μεταπτυχιακές της σπουδές αφορούν στη Μεθοδολογία Κριτικής και Έκδοσης των Ιστορικών Πηγών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων και τα τελευταία χρόνια διακρίθηκε με επαίνους και βραβεία στον χώρο της ποίησης σε παγκόσμιους και πανελλήνιους διαγωνισμούς. Έχει παρακολουθήσει το ετήσιο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, καθώς και τα επιμορφωτικά προγράμματα Δημιουργικής Γραφής. Σκηνοθεσίας και Θεατρικής Αγωγής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αρθρογραφεί σε περιοδικά παιδαγωγικής και λογοτεχνικής ύλης. Συνεντεύξεις της φιλοξενούνται σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, καθώς και στη National Herald, την εφημερίδα της Ελληνικής Διασποράς στη Νέα Υόρκη (interview 20/2/2021-literature by Agatha Rodi). Είναι μητέρα τριών αγοριών.