«Ο άντρας που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο» στην Αγιά

ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗ

ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Η Ημέρα του Φροντιστή καθιερώθηκε το 2008 με πρωτοβουλία της Εταιρείας Alzheimer Αθηνών, ως ένδειξη αναγνώρισης του δύσκολου έργου που επιτελούν οι φροντιστές των ατόμων με Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας. Η Ημέρα του Φροντιστή διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 18 Μαρτίου και είναι αφιερωμένη στην ενημέρωση και στην ψυχοεκπαίδευση των φροντιστών ατόμων με Άνοια και Αλτσχάιμερ.

Ο Δήμος Αγιάς, σε συνεργασία με τη χοροθεατρική ομάδα ΜOS (Maneuver On Stage - Ελιγμός Επί Σκηνής) παρουσιάζουν το Σάββατο 18 Μαρτίου, και ώρα 7:30 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο «Χρυσαλλίδα» στην Αγιά, το έργο του Oliver Sack «Ο άντρας που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο».
ΤΟ ΕΡΓΟ
«Στο έργο «Πρόσωπα και μνήμες» βλέπουμε την ιστορία ενός ανθρώπου (Peter) που πάσχει από περίεργες εκτροπές της αντίληψης και της νόησης. Ασθενής χωρίς μνήμη και με χαμένο παρελθόν. Ασθενής που δεν γνωρίζει τους πιο γνωστούς του ανθρώπους και τα πιο κοινά αντικείμενα... Που τα μέλη του έχουν γίνει πια ξένα...
Το έργο μας μιλά για ανθρώπους που έχουν αποκλειστεί σαν καθυστερημένοι και εντούτοις είναι προικισμένοι με αλλόκοτα καλλιτεχνικά ταλέντα.
Ο πρωταγωνιστής μας ήταν ένας εξαιρετικός διακεκριμένος μουσικός. Μέσα από τις σχέσεις του με τους μαθητές του έγιναν φανερά τα πρώτα συμπτώματα άνοιας.
Μία ιστορία με άγχος, φόβο, σύγχυση, αμηχανία, ντροπή, αλλά και γέλιο...
Ο Πήτερ, παρόλο που συνέχιζε να έχει εντυπωσιακές ικανότητες στη μουσική, κάτι δεν πήγαινε καλά... Οι οικείοι του πρόσεξαν κάποια παράξενα προβλήματα στη συμπεριφορά του τον τελευταίο καιρό. Δεν μπορούσε να συλλάβει μία σκηνή συνολικά, αλλά κάποια απομονωμένα μικροσκοπικά στοιχεία. Κανένα πρόσωπο δεν του ήταν οικείο, αλλά αναγνωρίζονταν σαν ένα σύνολο χαρακτηριστικών. Υπήρχε η συμβατική τυποποιημένη γνώση, χωρίς όμως ίχνος προσωπικού στοιχείου. Ήταν χαμένος σε έναν κόσμο αφηρημένων εννοιών. Είχε χάσει την «αφαιρετική» και τη «λογικόπροτασιακή» σκέψη. Ανέλυε τον κόσμο όπως ένας υπολογιστής μέσω βασικών γνωρισμάτων. Είχε χάσει κάθε επαφή με τον πραγματικό κόσμο. Έβλεπε πράγματα και πρόσωπα εκεί που δεν υπήρχαν και άλλες φορές τα αναγνώριζε από την όσφρηση ή τη φωνή. Ευτυχώς για εκείνον, η γυναίκα του τον φρόντιζε αγόγγυστα, ήταν ο φύλακας άγγελός του. Ζούσε στον δικό του κόσμο, αυτόν που εκείνος έβλεπε σαν πραγματικό. Ήταν ευτυχισμένος άραγε στον κόσμο του; Ίσως… μπορεί… αλλά ήταν ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο. Η σκηνή εκτυλίσσεται στο σπίτι του ασθενή και στο ιατρείο και στην εμμονή του ασθενή να τραπεί σε φυγή.
Είναι μια συγκινητική ιστορία που μας δείχνει ξεκάθαρα την υπομονή και αγάπη του φροντιστή και την εξέλιξη της νόσου «Αλτσχάιμερ» σε αργή μορφή».
Το έργο είναι σε διασκευή και σκηνοθεσία Λαμπρινής Πολύζου. Είσοδος ελεύθερη για το κοινό.