Το ανεξίτηλο σημάδι των Σταμπωτών Τυρνάβου…

ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΑΠΟΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΦΑΝΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΣΤΑΜΠΩΤΑ» - «ΚΑΤΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΤΥΠΟΒΑΦΙΚΗΣ» ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΛΙΜΛ

Η κ. Καλοκαιρινού συνομιλώντας με τον συντάκτη της «Ε» Θανάση Αραμπατζή

Του Θανάση Αραμπατζή
Πτυχές του πλούσιου και, συνάμα, πολύπλευρου πολιτιστικού αποθέματος της περιοχής Λάρισας και της Θεσσαλίας, ως μέρους που ανήκει στο ευρύ ελληνικό πολιτισμικό πολύπτυχο, αναδεικνύει το νέο βιβλίο της διευθύντριας του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας, κ. Φανής Καλοκαιρινού, με τίτλο «Παραδοσιακά Σταμπτωτά. Πάντες-Μαξιλάρια-Τραπεζομάντηλα Μικρά. Από τις Συλλογές του Λαογραφικού Μουσείου Λάρισας».

Η κ. Καλοκαιρινού ως εκφράστρια του καταστατικού σκοπού του Λαογραφικού Μουσείου να λειτουργεί ως κύτταρο πολιτισμού και κέντρο έρευνας που συνδέεται με τις ιστορικές παρακαταθήκες της Θεσσαλίας, αλλά και κάνοντας ένα ακόμα βήμα προς την εκπλήρωση του οράματος της αείμνηστης ιδρύτριας του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας, Λένας Γουργιώτη, για τη διάσωση και αναβίωση της παραδοσιακής τυποβαφικής, κατέγραψε, τεκμηρίωσε, φωτογράφισε τη Συλλογή με σταμπωτά του Μουσείου παραδίδοντας τον πρώτο τόμο ενός έργου αναφοράς, ενός ειδικού επιστημονικού και εκπαιδευτικού εργαλείου για την επιμόρφωση, την εκπαίδευση και τη διάδοση της τυποβαφικής τέχνης και τεχνικής.
Το έργο της Φανής Καλοκαιρινού επιτρέπει στους αναγνώστες να «κοιτάξουν» στην πλούσια συλλογή των σταμπωτών, όπως διαφυλάσσεται στο Λαογραφικό Μουσείο, κάνοντάς την κοινό κτήμα σε άλλο ένα δείγμα εξωστρέφειας του Mουσείου, αλλά κυρίως σε ένα βήμα προς την εκπλήρωση του οράματος της αείμνηστης ιδρύτριάς του Λένας Γουργιώτη.
Μιλώντας στην «Ε», η κ. Καλοκαιρινού θα σημειώσει αρχικά ότι: «Ο κατάλογος αυτός παραδίδεται στο κοινό προσθέτοντας νέα στοιχεία στην έρευνα. Έπειτα από πολυετή μελέτη των σταμπωτών του Μουσείου, της ιστορίας, της χρήσης, των μοτίβων τους, για πρώτη φορά καταλογογραφείται ένα μεγάλο μέρος της συλλογής με σκοπό να αποσαφηνίσει σημαντικές πτυχές για τη χαμένη αυτή τεχνική, αλλά και να καταδείξει την αναγκαιότητα της σύγχρονης αναβίωσης και εξέλιξής της που έχει ήδη ξεκινήσει το Λαογραφικό». Αναφερομένη στον Τόμο Α’ (αφού θα ακολουθήσει και ο Β’ Τόμος) της έκδοσης, θα σημειώσει χαρακτηριστικά ότι: «Η έκδοση αποτελεί σαφώς ένα δείγμα εξωστρέφειας του Mουσείου. Κυρίως, όμως, είναι ένα σημαντικό βήμα προς την εκπλήρωση του οράματος της αείμνηστης ιδρύτριάς του, Λένας Γουργιώτη, καθώς μέσα από τις σελίδες της δίνεται το στίγμα του παρελθόντος του Τυρνάβου, αλλά και της Λάρισας και της Θεσσαλίας ως μέρους που ανήκει στο ευρύ ελληνικό πολιτισμικό πολύπτυχο».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τεχνική των σταμπωτών του Τυρνάβου είχε αποτελέσει αντικείμενο μελέτης της Λένας Γουργιώτη, ήδη από τη δεκαετία του 1980. Με τον εκφυλισμό και την οριστική παύση της λειτουργίας των τυποβαφείων του Τυρνάβου, η ίδια, με την υλική και ηθική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, κατάφερε να περιέλθει στις συλλογές του Μουσείου το υλικό των δύο εργαστηρίων (εργαστήριο Θεμιστοκλή Ιωαννίδη και εργαστήριο Σαΐνη), προκειμένου να διασωθεί και να αναδειχθεί. Απώτερος στόχος ήταν η συνέχεια της τεχνικής της τυποβαφικής μέσα από εργαστήρια παραγωγής σταμπωτών.