από το τότε στο τώρα. Η αλλαγή των καιρών κατά την πορεία της αφήγησης συνεπιφέρει και αλλαγή στην εστίαση, στον ρυθμό, στα θέματα, καθώς τα αρχετυπικά πρόσωπα, όσο κι αν προσπαθούν να χαράξουν τις διαδρομές τους, δεν παύουν να καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις δομές και τις υπερατομικές δυνάμεις που κινούν την ιστορία, ενώ ο θάνατος ως βίωμα ή απειλή είναι διαρκώς «παρών». Η συγγραφέας Ελένη Αναστασοπούλου παρομοίασε το βιβλίο σαν μια μυλόπετρα που αλέθει τη μνήμη μέχρι να φτάσει στην καρδιά της, απ’ όπου θ’ αναβλύσει η ουσία, το λάδι για το καντήλι που στέκει αναμμένο στο προσωπικό πάνθεον του Αγαθοκλή και θα φωτίσει τη συλλογική μνήμη. «Το παρόν δημιούργημα, μας αφορά όλους, αφού σε όλους μας έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται πολλές και διάφορες μεταβάσεις που αλλάζουν τον τρόπο θεώρησης του εαυτού και του κόσμου, καθώς και τις σχέσεις μας ή τη συμπεριφορά μας. Εκτός από την προσωπική μετάβαση και αλλαγή, ο συγγραφέας μας δίνει αριστοτεχνικά θα έλεγα τη μετάβαση στον χρόνο, έναν χρόνο πυκνό και δραματικό, μέσα σε λίγες σειρές και λίγες μεστές νοήματος λέξεις στο τρίτο κείμενο-διήγημα, καθώς το βιβλίο απαρτίζεται από μικροδιηγήματα που σαν παζλ φτιάχνουν ένα έργο τέχνης» πρόσθεσε χαρακτηριστικά.
Ο συγγραφέας είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με το κοινό, να απαντήσει σε ερωτήματα και να υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου του.