της χθεσινής εκδήλωσης στο «Χατζηγιάννειο», όπου παρουσιάστηκε το βιβλίο του Στέλιου Τσιανίκα με τίτλο «Ζωντανή Μνήμη». Ένα βιβλίο κιβωτός μνήμης, που γράφτηκε με αίσθημα ευθύνης και αγάπης από τον Στέλιο Τσιανίκα, τον άνθρωπο που όλη η Λάρισα γνωρίζει, αφού όπως είπε και ο αντιδήμαρχος πολιτισμού Πάνος Σάπκας κατά τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση «ο Στέλιος Τσιανίκας από βιβλιοπώλης της καρδιάς μας, έγινε ένας συγγραφέας που άγγιξε την καρδιά μας, με το πόνημά του «Ζωντανή μνήμη». «Ένα βιβλίο, με μνήμες για τις ωραίες μέρες της ακμής της Ανατολής, του χωριού του, όπως για το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου και το πανηγύρι που ήταν για τους Σελιτσανιώτες και τους προσκυνητές μέγα γεγονός, αλλά και για τους διάσημους Σελιτσανιώτες που πρόσφεραν στη χώρα από διάφορα μετερίζια, της πολιτικής, της επιστήμης, των τεχνών, του αθλητισμού, όπως ο Γιάννης Φλώρος, ο Αγαμέμνονας Μπλάνας, ο Σπύρος Κολοκοτρώνης, ο Ρίζος Λέλλης, ο Ρίζος Κομήτσας, ο Κώστας Νασίκας και άλλοι. Ένα βιβλίο, με μνήμες τραγικές, από την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της Κατοχής, της Αντίστασης και του Εμφυλίου. Πυκνό, εμπεριστατωμένο, γραμμένο με αγάπη και μεράκι, για τον τόπο, την παράδοση, την ιστορία. Διαβάζοντας το βιβλίο του Στέλιου, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε βαθύτερα τα κακά του πολέμου και τα καλά της ειρήνης, τη σημασία που έχει το παρελθόν για το παρόν και το μέλλον και την αξία της προσωπικής μαρτυρίας» είπε, μεταξύ άλλων, ο κ. Σάπκας.
Το βιβλίο παρουσίασαν στο κοινό ο ιερέας Ρίζος Κομήτσας, ο ιατρός Έκτορας Νασιώκας και ο δάσκαλος Κώστας Κακαβάκης. Ο π. Ρίζος Κομήτσας, μεταξύ άλλων, δήλωσε ότι ένιωσε τιμή και συγκίνηση διαβάζοντας τις μαρτυρίες συγχωριανών και συγγενών του, καθώς του ήρθαν στο μυαλό μνήμες από διηγήσεις του πατέρα του και δικών του ανθρώπων. Επίσης, αναφέρθηκε στην καταγραφή των θρησκευτικών μνημείων του χωριού και ειδικότερα σημείωσε ότι οι δέκα ιεροί ναοί της Ανατολής αποτελούν μνημεία τέχνης, πολιτισμού και θρησκευτικής κληρονομίας. «Ο Στέλιος Τσιανίκας κατάφερε με μαεστρία και συγγραφική δεινότητα να κρατήσει τη μνήμη Ζωντανή, περιγράφοντας την ανώμαλη περίοδο του Εμφυλίου και τα πολλά θύματα του χωριού του. Ανέδειξε την ανθρώπινη πλευρά, τον αβάσταχτο πόνο και τη συγχώρηση, μέσα από τη γνώση και τη λεπτομερή ανάλυση εκείνης της εποχής. Κατάφερε με την πένα του να ημερέψει τα πάθη που ακολούθησαν εκείνα τα εγκλήματα. Σήμερα, όλοι οι Σελιτσανιώτες με γαλήνια ψυχή αντικρίζουν με αισιοδοξία το αύριο. Το βιβλίο οδήγησε στην κάθαρση μετά την τραγωδία» είπε, μεταξύ άλλων, ο Έκτορας Νασιώκας. Τον επίλογο του βιβλίου διάβασε η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ανατολιτών Κατερίνα Γκουσγκούνη. Συγκινημένος ο συγγραφέας Στέλιος Τσιανίκας, τόνισε ότι το βιβλίο χρωστά την έκδοσή του στη μνήμη των παππούδων. «Από τα πηγάδια της ψυχής τους βγήκαν οι μνήμες, οι εμπειρίες, τα βιώματα. Οι μνήμες έρχονταν από την εποχή που η Ελλάδα πυρακτωμένη από τα πάθη, είχε διχαστεί. Γνώριζα, όταν εντελώς ξαφνικά αποφάσισα να γράψω, ότι οι μνήμες των γερόντων ήταν πληγωμένες μνήμες. Επομένως, είχαν μέσα τους πόνο και δάκρυα. Πρόλαβα, ευτυχώς, τους λίγους εναπομείναντες παππούδες, προτού η καντήλα του χρόνου κάψει γοργά το λάδι και το φυτίλι αρχίσει να τρεμοσβήνει στο νερό, ώσπου να σβήσει. Ήδη έσβησαν δύο σημαντικοί συνομιλητές μου. Η Ζωή Δαλαβίκα και ο Αντώνης Συρακούλης. Όλες οι ιστορίες που άκουσα με άγγιξαν. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου μου, με την περιγραφή της ζωής και της προσφοράς των διαπρεπών συγχωριανών μου, επεδίωξα να λειτουργήσει αυτή η περιγραφή ως κάθαρση στην τραγωδία.
Το βιβλίο μου το συνοδεύουν οι ευχές και οι έγνοιες πολλών φίλων μου. Είναι καρπός των συνομιλιών μου με τους συγχωριανούς μου. Είναι η μνήμη που καίει «άκαυτη βάτος». Είναι η οδύνη και τα δάκρυα των ανθρώπων. Είναι η ελπίδα που έρχεται με τον «Ήλιο τον Ηλιάτορα». Δεν είναι «δικό μου βιβλίο», εγώ απλώς το υπογράφω. Το έργο αυτό ανήκει σε όλους εκείνους που η Ανατολή είναι ο γενέθλιος τόπος τους».
