μήκους ταινία «Το Βιολί και η Σκιά του» («The Violin and its Shadow») του Λαρισαίου σκηνοθέτη Γρηγόρη Μπαμπάλα στο Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου της Βιέννης (Vienna Independent Film Festival). Πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή, με θέμα την ολική καταστροφή των χωριών που βρίσκονται γύρω από την περιοχή του λιγνιτωρυχείου της Πτολεμαΐδας. Η ταινία αυτή είναι το ντεμπούτο του Γρηγόρη Μπαμπάλα και έχει διακριθεί συνολικά οκτώ φορές, κερδίζοντας βραβεία σε Σλοβακία, Ινδία, Τουρκία, με μια από τις καλύτερες στιγμές -πέρα από τη διάκριση της Βιέννης- να είναι αυτή που πήρε το Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας στο Environmental Film and Screenplay Festival του Καναδά.
Ο Γρηγόρης Μπαμπάλας μιλώντας στην «Ε» από το Λονδίνο όπου ζει, θα σημειώσει ότι: «Στο «Βιολί και η Σκιά του» ένας νέος αναγκάζεται να γίνει περιβαλλοντικός μετανάστης και να εγκαταλείψει το σπίτι του, εξαιτίας ενός εργοστασίου ηλεκτρικής ενέργειας που εδρεύει στην περιοχή. Ξεκινά ένα ταξίδι με σκοπό την ανεύρεση ενός καλύτερου τόπου για να συνεχίσει τη ζωή του. Κατά τη διάρκεια αυτής του της αναζήτησης, ανακαλεί μνήμες του παρελθόντος. Στο ταξίδι του θα συναντήσει ανθρώπους και εικόνες που θα τον κάνουν να επαναπροσδιορίσει την έννοια του θανάτου, καθώς και τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Αξίζει να αναφέρω ότι στην ταινία εμφανίζονται οι ηθοποιοί Παναγιώτης Τόλιας, Νικόλας Νικητάκης, Θανάσης Ζέρβας και Χρυσούλα Φλαμπούτογλου, ενώ τη μουσική έγραψε ο Δημήτρης Λώλης».
Στην ερώτηση πώς προέκυψε η ιδέα για την ταινία, ο κ. Μπαμπάλας θα σημειώσει ότι: «Η ταινία προέκυψε λόγω του έντονου ενδιαφέροντος που έχω για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Η θεματική της επικεντρώνεται στις συνέπειες που επιφέρουν τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στους κατοίκους της περιοχής της Πτολεμαΐδας, οι οποίοι μεταναστεύουν αναζητώντας έναν ασφαλέστερο τόπο για να ζήσουν. Αν και πρόκειται για ένα φιλμ που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, η ιστορία αποδίδεται ποιητικά. Είναι μια μικρού μήκους ταινία που θίγει την αναγκαστική μετανάστευση ανθρώπων λόγω της εξάπλωσης του ορυχείου, το οποίο -την περίοδο των γυρισμάτων- τροφοδοτούσε με λιγνίτη τα εργοστάσια που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή του 70% της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Καθώς το ορυχείο επεκτείνεται, οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τη γενέτειρά τους, αφήνοντας πίσω τα σπίτια τους, τα μνημεία τους, τα πολιτιστικά τους κέντρα, τα νεκροταφεία τους, τις ζωές τους. Θέτω ερωτήματα, όπως «Ποιο είναι το κόστος της ενεργειακής ανεξαρτησίας μίας χώρας» ή «Τι θα συμβεί στη γη αν ο άνθρωπος εκλείψει»;». Γυρίσματα της ταινίας έγιναν και στη Θεσσαλία, θα επισημάνουμε στον Λαρισαίο σκηνοθέτη, για να τονίσει ότι: «Όταν βρισκόμασταν στη φάση της αναζήτησης τοποθεσιών, είδαμε ότι η Θεσσαλία προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Για την ακρίβεια τα Μετέωρα και τα παράλια της Λάρισας ήταν οι ιδανικές τοποθεσίες για να μεταφέρουν μερικά από τα μηνύματα της ταινίας μας και χαίρομαι πολύ που η Λάρισα μπορεί, και προσελκύει συνεργεία γυρισμάτων.
Τα γυρίσματα διήρκησαν έναν μήνα και πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές της Δυτικής, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, ενώ καλύφθηκαν περίπου 5.000 χιλιόμετρα από το συνεργείο και τους ηθοποιούς.
Τα γυρίσματα στη Μαυροπηγή ήταν πολύ ιδιαίτερα, γιατί το τοπίο άλλαζε συνεχώς. Αλλιώς ήταν κατά τη διάρκεια των προβών και αλλιώς την ημέρα των γυρισμάτων, με αποτέλεσμα να σκηνοθετούνται ξανά οι σκηνές επιτόπου και αυτό ενίσχυσε την ατμόσφαιρα της ταινίας. Για παράδειγμα, η πλατεία του χωριού είχε γίνει μια τρυπά, ένα σεληνιακό, απόκοσμο τοπίο, απλά ένα μέρος του ορυχείου.
Ήταν σίγουρα μια διαδικασία που απαιτούσε χρόνο, αντοχή και προσαρμοστικότητα από όλη την ομάδα. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την αμηχανία ενός εγκαταλελειμμένου τόπου, που συνεχώς μεταμορφωνόταν λόγω της εξάπλωσης του ορυχείου, ενώ την επόμενη στιγμή αντικρίζαμε και δουλεύαμε στο πιο παρθένο φυσικό τοπίο, χρησιμοποιώντας τα όλα αυτά ως μέρος της σκηνικής μας αφήγησης. Δουλέψαμε όλοι με ενθουσιασμό για αυτό το καινούργιο «ταξίδι» και πιστεύω πως το αποτέλεσμα μας ευχαριστεί όλους» θα αναφέρει χαρακτηριστικά ο Λαρισαίος σκηνοθέτης.
Μιλώντας για τα σχέδιά του ο Γρηγόρης Μπαμπάλας θα τονίσει ότι: «Δραστηριοποιούμαι στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτήν την περίοδο ετοιμάζω ένα ρομαντικό δράμα και θέλω να είναι μια ταινία μεγάλου μήκους που θα γυριστεί στην Ελλάδα, με καστ που θα αποτελείται από Έλληνες ηθοποιούς. Παράλληλα, σχεδιάζω δύο εκθέσεις φωτογραφίας με φωτογραφικό υλικό και από τις δύο χώρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία «Το βιολί και η σκιά του» έχει λάβει μέρος συνολικά σε δεκαοκτώ φεστιβάλ κινηματογράφου, στη Σκοτία (Europe Now Film Festival - Γλασκόβη), στις Η.Π.Α (NYC Indie Film Fest – Νέα Υόρκη, The Arthouse Film Festival – Όστιν, End of Days Film Festival – Ορλάντο), στον Καναδά (Montreal Independent Film Festival – Μόντρεαλ), στη Σλοβενία (Black Cat Film Festival – Λιουμπλιάνα), στην Ιαπωνία (Japan World Film Festival – Τόκιο/Ναγκάνο/Ιμπαράκι) και στην Ελλάδα (Pharos Best Inspiration Film Festival – Αλεξανδρούπολη), Paleochora Lost World Short Film Festival – Παλαιόχωρα Χανίων, Athens International Digital Film Festival – Αθήνα).
