*Κύριε Μαραμή, μιλήστε μας για το έργο σας «Νάματα και Ιάματα» που θα παρουσιαστεί τον Σεπτέμβρη στη Λάρισα...
-Τα Νάματα και Ιάματα (Συμφωνικές Ωδές για την Ίαση) είναι ένα έργο για σοπράνο, γυναικεία χορωδία και μικρή συμφωνική ορχήστρα βασισμένο πάνω στους Ορφικούς Ύμνους και το Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, ανάθεση της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού του Δήμου Λαρισαίων. Το έργο είναι για μένα μία μελωδική, τρυφερή προσευχή, από φωνές και μουσικά όργανα, επίκληση στην υγεία. Η υγεία είναι η βάση για την ανθρωπότητα για να ευδαιμονήσει, να δημιουργήσει, να γεννήσει, να αναπτυχθεί, να ευτυχήσει... Ωστόσο δεν έχουν γραφτεί έργα που να υμνούν, που να τραγουδούν το σημαντικότερο πράγμα στον άνθρωπο, την υγεία. Να λοιπόν που δίνεται η ευκαιρία να γεννηθεί ένα μουσικό έργο που αφιερώνει την αρμονία του, της μελωδίες του, τις ενορχηστρώσεις του, τη μουσική του ανάπτυξη, το μελοποιημένο του λόγο στην ίαση, στη θεραπεία, στην ιατρική.
Η μουσική του έργου είναι ένα ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, από τη νόσο στην ίαση, από τον πόνο στο βάλσαμο, από τη δυσφορία στην ευφορία. Είναι μία επίκληση στη θεότητα υγεία την οποία έχουμε απόλυτη ανάγκη και δεν είναι με τίποτα δεδομένη.
Το έργο βασίζεται σε αρχαιοελληνική ποίηση καθώς μέσα από τα κείμενα αυτά εκφράζεται το δέος, ο σεβασμός, η βαθύτητα της αναγκαιότητας της θεότητας της υγείας. Είναι φυσικό επακόλουθο η θεοποίηση του Ασκληπιού αλλά και του Ιπποκράτη, από τη στιγμή που είναι οι μεγάλοι θεραπευτές. Όλη μας η ζωή είναι μία συνεχής προσπάθεια θεραπείας. Καθημερινός αγώνας για μικρές και μεγάλες ιάσεις. Από ένα μικρό χτύπημα στο χέρι ή ένα μικρό σπυράκι ή έναν πονόδοντο, έως την ίαση από σοβαρές νόσους, αρρώστιες, ατυχήματα κι άλλα.
ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
*Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να γράψετε μια σύνθεση «προσευχή στη θεϊκή υπόσταση της υγείας» τη στιγμή που η πανδημία ρίχνει ακόμη βαριά τη σκιά της στην ανθρωπότητα;
-Η πανδημία ακριβώς είναι που κάνει το έργο περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Αλλά όχι μόνο. Περισσότερο θα υπογράμμιζα την κλιματική αλλαγή που έχει χτυπήσει τον συναγερμό εδώ και χρόνια και κανείς δεν ασχολείται σοβαρά και αληθινά. Αντιμετωπίζουμε την κλιματική αλλαγή επιφανειακά και φιλολογικά, ενώ είναι η αιτία των μεγάλων καταστροφών που μας περιμένουν, των πανδημιών κι ακόμα και του τέλους της ανθρωπότητας εφόσον παραμείνει ανεξέλεγκτη. Σε αυτό το σκοτάδι ως δημιουργός, ως συνθέτης, έρχομαι να εκφράσω μία κραυγή. Όχι όμως μία άγρια κραυγή. Αλλά μία τρυφερή προσευχή.
Σίγουρα το να συνθέσεις ένα έργο σαν κι αυτό, δεν είναι εύκολο. Δυσκολεύτηκα κι έψαξα πολύ να βρω τα κείμενα. Να βρω τη φόρμα του έργου. Πήρε χρόνο και δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου. Όμως τελικά μέσα από την έρευνα, τη σκέψη, την ευαισθησία, όλα πήραν τη θέση τους και συνέθεσαν τα Νάματα και Ιάματα (τις Συμφωνικές Ωδές για την Ίαση).
Σίγουρα βοήθησε όμως όλη αυτή η σκοτεινή εμπειρία από την πανδημία που μας έκανε να νιώσουμε πρωτόγνωρα αρνητικά αισθήματα. Φόβο, άγχος, αγωνία, απελπισία, πίεση από τον εγκλεισμό και τις απαγορεύσεις, αλλά και να αντλήσουμε δύναμη για την απελευθέρωση, να κάνουμε υπομονή, να γίνουμε περισσότερο προσεχτικοί και περισσότερο ανθρώπινοι, ενώ εκτιμήσαμε πράγματα που ο καθησυχασμός δεν μας άφηνε πριν να τα κατανοήσουμε.
Είναι η ζωή αγώνας θεραπείας. Είναι η ζωή ένας μαραθώνιος για την ίαση από κάθε τι άρρωστο. Είτε ψυχολογικό, είτε σωματικό. Ακόμα και η καταπολέμηση της αδικίας είναι ίαση. Η νίκη στο κακό είναι θεραπεία. Η επανάκαμψη, το νέο ξεκίνημα, το σήκωμα από την πτώση, είναι λύτρωση, είναι υγεία.
Η υγεία δεν είναι ευχή. Δεν αρκεί το «στην υγειά μας». Θέλει συνεχή επαγρύπνηση, θέλει πειθαρχία, θέλει συνειδητοποίηση, θέλει αγώνα. Θέλει προνοητικότητα, αυστηρότητα και καθόλου εφησυχασμό. Θέλει δουλειά λοιπόν η υγεία. Και είναι μία υποχρέωση η υγεία, την οποία οφείλουμε στον εαυτό μας και στην ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος έρχεται για να ζήσει και όχι για να αυτοκτονήσει με το να δηλητηριάζεται και να αυτοκαταστρέφεται καθημερινά σε ένα νοσηρό περιβάλλον.
Ας το συνειδητοποιήσουμε λοιπόν στην πράξη και όχι στα λόγια. Μακάρι και αυτό το μουσικό μου έργο να είναι ένα μικρό λιθαράκι αφύπνισης.
Ο …ΣΥΝΤΟΠΙΤΗΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
*Ελκετε την καταγωγή σας από τη Λάρισα, γνωρίζετε λοιπόν την ισχυρή σύνδεση της πόλης με τον Ιπποκράτη, ήταν πρόκληση για σας να δημιουργήσετε ένα έργο με σημείο αναφοράς τον ...συντοπίτη σας Πατέρα της Ιατρικής;
-Ήταν πρόκληση αλλά εγώ εμπνέομαι από τις προκλήσεις. Σχεδόν θα έλεγα πως έχω απαντήσει στο ερώτημα αυτό με τα παραπάνω που σας λέω για την αναγκαιότητα του να γίνεται πράξη η υγεία και όχι απλά μία ευχή. Συνεπώς πώς να μην κάνεις αναφορά, πώς να μη δημιουργήσεις ένα έργο στον μέγα θεραπευτή, ιατρό Ιπποκράτη. Είναι πολύ σπουδαίο για τη Λάρισα που δεν μένει στα λόγια και προσπαθεί να τιμήσει την ιστορία της και μάλιστα αναθέτοντας στη δημιουργία νέων έργων. Αυτό είναι το μέλλον που πηγάζει από το παρελθόν. Στη Λάρισα υπάρχει ο τάφος του Ιπποκράτη. Στη Λάρισα άφησε την τελευταία του πνοή ο άνθρωπος ο οποίος αφιέρωσε όλη του τη ζωή, όλο του το είναι στο να θεραπεύει άλλους ανθρώπους. Ο μέγας εργάτης της ίασης, της υγείας. Πρέπει να τιμούμε και να θυμόμαστε και να ασχολούμαστε με τον Ιπποκράτη και όλα του τα αληθινά παιδιά που είναι οι καλοί γιατροί, οι τίμιοι γιατροί, οι ανιδιοτελείς γιατροί. Γιατί αυτοί οι γιατροί είναι που ακολουθούν τον όρκο του Ιπποκράτη. Πρέπει να λέμε ένα «ευχαριστώ» να τιμούμε, όλους τους ανθρώπους που εργάζονται με φιλότιμο για την υγεία.
Να μην παραλείψω να αναφερθώ πως αποτελεί έμπνευση αλλά και πρόκληση για μένα η συνεργασία για αυτό το έργο, με τους εξαιρετικούς και τόσο σημαντικούς Λαρισαίους μουσικούς συνεργάτες όπως η μοναδική σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη, οι μαέστροι Χρήστος και Δημήτρης Κτιστάκης, η χορωδία InDONNAation και φυσικά η Συμφωνική Ορχήστρα της Λάρισας. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!
