να δώσει κάτι δικό της, ξεχωριστό. Ήρωες και τέρατα υφαίνουν μια αφήγηση που κάτι έχει να πει, βαθύτερο. Όπως τα ποτάμια που γκρεμίζουν γιοφύρια στην Ήπειρο, όπως οι Δράκοι που φωλιάζουν στην Πίνδο, όπως η Νεράιδα στα Τρίκαλα» τονίζει σήμερα στην «Ε» ο Ζήσης Αποστολίδης, ο ένας εκ των δύο συγγραφέων του βιβλίου «Σκοτεινά Παραμύθια» (αυτοέκδοση) -ο έτερος είναι ο Αρης Γκρίμπας- με αφορμή τη σημερινή παρουσίασή του που θα γίνει στις 7 μ.μ. στο αμφιθέατρο του δευτέρου ορόφου του Μύλου του Παππά. Ο κ. Αποστολίδης στη συνέντευξή του αναφέρεται στα δύο μυαλά και τα δύο διαφορετικά πλάνα που μπήκαν στο ίδιο σώμα για να δημιουργηθεί το βιβλίο, τη μαγεία που είναι απαραίτητη σε κάθε εποχή, αλλά και τη δυσκολία να συντονίσει τα βήματά του με τον Αρη Γκρίμπα, και να προκύψει το τελικό αποτέλεσμα. Ο Λαρισαίος συγγραφέας αναφέρει δε χαρακτηριστικά ότι: «Με τον Αρη έχουμε μια φιλία χρόνων και μια συνύπαρξη γύρω από αυτό που λέμε «φανταστικό» και «ιστορίες» που εν ολίγοις, δε χρειάστηκε κάποιος συντονισμός».
• Κύριε Αποστολίδη, μιλήστε μας για το βιβλίο σας...
- Τα «Σκοτεινά Παραμύθια» είναι ένα βιβλίο ιδιαίτερο. Δύο διαφορετικά μυαλά, δύο διαφορετικές ανάγκες και δύο διαφορετικά πλάνα, μπήκαν απλά στο ίδιο σώμα, στο ίδιο βιβλίο. Και νομίζω πως εκεί είναι το ενδιαφέρον σε όλο αυτό.
Υπάρχουν στις σελίδες αυτού του βιβλίου έξι ιστορίες φαντασίας, που η καθεμιά έχει να δώσει κάτι δικό της, ξεχωριστό. Ήρωες και τέρατα υφαίνουν μια αφήγηση που κάτι έχει να πει, βαθύτερο.
Όπως τα ποτάμια που γκρεμίζουν γιοφύρια στην Ήπειρο, όπως οι Δράκοι που φωλιάζουν στην Πίνδο, όπως η Νεράιδα στα Τρίκαλα. Όλοι μάθαμε τον κόσμο γύρω μας μέσα από παραμύθια. Ίσως κάτι τέτοιο να συμβαίνει και σε αυτό το βιβλίο.
• Σε μια εποχή αμιγώς ρεαλιστική –ειδεμή κυνική- γράφετε για μαγεία. Πόσο χωράει στην εποχή μας, αλλά και πόσο απαραίτητη είναι;
-Θα ξεκινήσω από το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας. Η μαγεία είναι απαραίτητη όσο τίποτα, όχι μόνο στην εποχή μας, αλλά σε κάθε εποχή. Απολύτως απαραίτητη. Είναι ο φυσικός τρόπος του ανθρώπου να αποβάλλει την πίεση της καθημερινότητας. Η ζωή μας, ο κόσμος γύρω μας, είναι γεμάτα δέος, απλά το ξεχνάμε, λόγω πίεσης και υποχρεώσεων. Η μαγεία, κάθε μορφή μαγείας, απλά μας το θυμίζει. Οπότε, θεωρώ πως όσο πιο πεζή είναι η καθημερινότητά μας, τόσο περισσότερη μαγεία χωράει σε μια εποχή και μιας και όπως είπατε, ζούμε σε ρεαλιστικές εποχές, σχεδόν κυνικές, επιβάλλεται να ψάξουμε και να βρούμε μαγεία. Και αν δεν υπάρχει, να τη δημιουργήσουμε.
• Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένα βιβλίο με δύο συγγραφείς; Πώς συντονίσατε τα βήματά σας;
- Εδώ, για να πούμε την αλήθεια, με τον Άρη κλέψαμε λίγο. Έχουμε μια φιλία χρόνων και μια συνύπαρξη γύρω από αυτό που λέμε «φανταστικό» και «ιστορίες» που εν ολίγοις, δε χρειάστηκε κάποιος συντονισμός. Γράφουμε και οι δύο εδώ και χρόνια και απλά τώρα κάναμε το πρώτο βήμα. Να πω, κιόλας, ότι ο Άρης ευθύνεται για αυτό. Μια μέρα μου είπε «εγώ θα εκδώσω, έρχεσαι μαζί». Ε, πήγα μαζί. Είχε αυτός έτοιμο υλικό, είχα και εγώ, και απλά τα βάλαμε σε ένα βιβλίο όλα μαζί. Οπότε στην ουσία, δεν ξέρουμε πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι ένα βιβλίο με δύο συγγραφείς. Θα λέγαμε εύκολο, αλλά θα μιλούσαμε εκ του ασφαλούς.
