Τη συνέντευξη Τύπου άνοιξε η αντιπρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης κ. Αννυ Ψάρρα που σημείωσε ότι «το έργο των δύο χαρακτριών είναι διαχρονικό, διδάσκει μια τέχνη αυθεντική γιατί εκφράζει τις ιδέες τους, τον μαχητικό και ασυμβίβαστο τρόπο ζωής τους. Στρατευμένες πολιτικά, προσεγγίζουν στο έργο τους την τέχνη και την πολιτική μέσα από βιωματικές εμπειρίες».
Εν συνεχεία ο κ. Αντωνόπουλος τόνισε ότι «Είναι τιμή μου που βρίσκομαι σ’ αυτό τον χώρο. Είμαι εντυπωσιασμένος από το Μουσείο και σαν κτίριο και από τα εκθέματά του, αλλά ακόμη περισσότερο από τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε μία εποχή πολύ δύσκολη που άλλοι φορείς έχουν σχεδόν σταματήσει τη δραστηριότητά τους. Βλέπω μια ζωντάνια που δεν έχει να κάνει μόνο με το εκθεσιακό πρόγραμμα, μια μεγάλη προσέλευση κόσμου που είναι πολύ σημαντικό για ένα μουσείο. Είναι τιμή μου που με εκλέξατε σ’ αυτή τη θέση και θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ έτσι ώστε το Μουσείο να έχει δραστηριότητες. Να βοηθήσω κι εγώ λίγο περισσότερο σε μια εξωστρέφεια και το Μουσείο να ακουστεί ακόμη περισσότερο σε όλη την Ελλάδα». Ο ιστορικός Τέχνης και επιμελητής της έκθεσης, Σπύρος Μοσχονάς, αναφέρθηκε στο σκεπτικό και το αφήγημα της έκθεσης, ενώ στάθηκε στην πολύ τολμηρή απόφαση των δύο καλλιτεχνών να ταξιδέψουν -σε διαφορετικούς χρόνους η καθεμιά- στην Κίνα του Μάο, που εκείνη την εποχή αποφάσιζε ένα άνοιγμα προς τη Δύση, «Ήταν μια πολύ τολμηρή απόφαση ειδικά για δύο γυναίκες -η Μακρή ταξίδευε μόνη, η Κατράκη μαζί με μια ολιγομελή ομάδα– χωρίς κρατική ή θεσμική υποστήριξη» ανέφερε χαρακτηριστικά. Χαρακτήρισε ευτυχή συγκυρία τα ημερολόγια που κράτησαν οι δύο χαράκτριες στα οποία σημείωναν όλα εκείνα που τους έκαναν εντύπωση σε μια Κίνα που άλλαζε συνεχώς κάτω από την εξουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και μέσω αυτών γίνονται φανερές ομοιότητες και διαφορές των δύο περιπτώσεων.
Ο κ. Μοσχονάς ανέφερε χαρακτηριστικά ότι στην έκθεση «Θα παρουσιαστούν σημειώσεις και ντοκουμέντα από το ταξίδι της Ζιζής Μακρή, αλλά και τα έργα που δημιουργεί με την επιστροφή της στη Βουδαπέστη όπου ζει μαζί με τον σύζυγό της, τον Ελληνα γλύπτη και πολιτικό εξόριστο Μέμο Μακρή. ...Θα παρουσιαστούν επίσης τα έργα που παρουσίασε στο Πεκίνο η Βάσω Κατράκη στην ατομική της έκθεση στην Απαγορευμένη Πόλη τον Ιανουάριο του 1964».
Ακολούθως μίλησε η Κλειώ Μακρή, κόρη της Ζιζής, που στάθηκε στη χαρά της που μια τέτοια έκθεση παίρνει σάρκα και οστά, ενώ η κόρη της Βάσως Κατράκη, Μαριάννα, ανέφερε ότι «Ηθελα πολύ να έρθω στη Λάρισα αλλά δεν τα είχα καταφέρει. Η μητέρα μου σίγουρα επισκέφτηκε τη Λάρισα γιατί βρήκα μία πλακέτα που της την είχε δώσει ο τότε δήμαρχος (σ.σ. ο Αριστείδης Λαμπρούλης) για το έργο της και τους κοινωνικούς της αγώνες».
Στο πάνελ της συνέντευξης Τύπου ήταν και η προϊσταμένη των υπηρεσιών της Πινακοθήκης κ. Ιωάννα Δεληγιάννη.
Θανάσης Αραμπατζής