Ομιλητές εκδήλωσης:
-Σεβαστή Λίτση, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών με θέμα: «Η αποτύπωση της δεκαετίας του 1940 στο έργο του Δ. Κατσικογιάννη».
-Νίκος Σκεντέρης, πανεπιστημιακός: «Ο αγωνιστής καλλιτέχνης Δημήτρης Κατσικογιάννης».
- Άννα Σπανοπούλου, φιλόλογος, ιστορικός Τέχνης, θέμα: «Καλλιτέχνες της περιοχής μας και η συνεισφορά τους στην Αντίσταση του λαού μας».
- Συραγώ Τσιάρα, ιστορικός Τέχνης, αν. διευθύντρια Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης – Πειραματικού Κέντρου Τεχνών, MOMus με θέμα: «Ο Δημήτρης Κατσικογιάννης στη Συλλογή Κατσίγρα». Την εκδήλωση θα συντονίσει ο πρόεδρος του Συλλόγου «Φίλοι της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα» κ. Θεοφάνης Τακούδης. Xαιρετισμό θα απευθύνει η κ. Άννυ Ψάρρα, αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα. Μετά το τέλος της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση από την κ. Συραγώ Τσιάρα στην ενότητα «Αγωνιστικότητα» της μόνιμης συλλογής Γ. Ι. Κατσίγρα που φιλοξενεί έργα του Δημήτρη Κατσικογιάννη, τα οποία φιλοτέχνησε την περίοδο της φυλάκισής του.
Ο Δημήτρης Κατσικογιάννης γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1915 στην Καρυά Ολύμπου. Η συνάντησή του με τον Αναστάσιο Αβέρωφ Τοσίτσα στη Λάρισα, όπου δούλευε από μικρή ηλικία υπήρξε καθοριστική για την εισαγωγή του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1939 ο μαθητευόμενος Κατσικογιάννης πήρε υποτροφία για το Παρίσι, την οποία όμως δεν αξιοποίησε, γιατί υποστήριζε ότι η χώρα του τον έχει περισσότερο ανάγκη. Αξιοποίησε ωστόσο την υποτροφία που έλαβε για το εσωτερικό, κάνοντας μελέτη για την αναστήλωση του Μουσείου των Δελφών. Αποφοιτώντας από τη Σχολή Καλών Τεχνών ήταν ήδη κάτοχος επτά βραβείων γλυπτικής. Την περίοδο της κατοχής οργανώθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, στο Ε.Α.Μ. και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση πέρασε στις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού. Το 1952 ύστερα από φυλάκιση δύο χρόνων καταδικάστηκε ισόβια για την αντιστασιακή του δράση. Πέρασε συνολικά έγκλειστος στις φυλακές 13 χρόνια -Κέρκυρα, Τρίκαλα, Λάρισα, Αλικαρνασσό και πάλι Κέρκυρα- και όλα αυτά τα χρόνια της φυλάκισής του δεν έπαψε να ζωγραφίζει. Τα χρώματα για τη ζωγραφική του τα έφτιαχνε μόνος του, αγοράζοντας κρυφά, λινέλαιο και μπογιές. Πολλά έργα του, όμως, κατασχέθηκαν και άλλα κάηκαν από τους δεσμοφύλακές του. Φιλοτέχνησε προσωπογραφίες, έργα εμπνευσμένα από το Πολυτεχνείο, τους αγροτικούς αγώνες, τους πολιτικούς εξόριστους. Ύμνησε, μέσα από το έργο του, την παγκόσμια ειρήνη και τους αγώνες των λαών για τα δικαιώματά τους. Όπως ο ίδιος έλεγε «ο καλλιτέχνης είναι δύσκολο να σωπαίνει. Πρέπει να μιλάει με τη σιωπούσα ομιλία του για τα κοινωνικά γεγονότα της εποχής. Δεν πρέπει να είναι ξεκομμένος απ’ αυτά». Το 1964 παντρεύτηκε την Ελένη (Λέγκω) Ζιώγα, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στην καλλιτεχνική δημιουργία του.
Είσοδος ελεύθερη. Κατά την είσοδο είναι απαραίτητη η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης.