του Λαρισαίου ποιητή Ευθύμιου Λέντζα. Η ποιητική συλλογή είναι χωρισμένη σε τρεις ενότητες «Γυμνός καιρός», «Απαλά μέσα στη νύχτα», «Σχήμα του καλοκαιριού» και κύριοι θεματικοί άξονες είναι οι έννοιες έρωτας και θάνατος, έννοιες κοσμογονικές, που βρίσκονται σε συνεχή διαπάλη και ενσωματώνουν τη διαλεκτική του σύμπαντος, αλλά και του βιβλίου του Ευθύμιου Λέντζα.
Μιλώντας σήμερα στην «Ε» για το πρώτο του βιβλίο, ο Λαρισαίος ποιητής θα σημειώσει ότι: «Στο βιβλίο «Οι γυναίκες που αγαπάμε είναι θαμμένες στον κήπο» περιέχονται επιλεγμένα ποιήματα που έχω κατά καιρούς γράψει. Η θεματική του περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα και τον θάνατο, την απώλεια και τη ματαιότητα. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή νόμιζα ότι θα είναι ένα βιβλίο με κατά κύριο λόγο ερωτικά ποιήματα, αλλά με μια δεύτερη ανάγνωση θα καταλάβει κανείς ότι το ερωτικό κομμάτι είναι «μικρότερο». Απευθύνονται σε κάποιο υποτιθέμενο πρόσωπο, αλλά αυτό ήταν το μέσο για να μιλήσω καλύτερα για όσα θέλω να πω». Ο τίτλος από πού προέκυψε θα τον ρωτήσουμε, για να μας πει ότι: «Ο τίτλος είναι συμβολικός και μπορεί να τον ερμηνεύσει όπως θέλει ο καθένας. Ο κήπος μπορεί να λειτουργεί μεταφορικά και να είναι η καρδιά ενός ατόμου που έχεις βαθιά μέσα σου, ή μπορεί να είναι για κάποιους και κυριολεκτικός που ενδεχομένως να έχουν χάσει κάποιον δικό τους άνθρωπο. Προκύπτει δε από ένα ποίημα της συλλογής που φέρει τον ίδιο τίτλο». Υπάρχει κάποιος άξονας που συνδέει τα ποιήματα; «Ολο το βιβλίο είναι ένα σώμα, στο βιβλίο περιέχονται δε 29 ποιήματα και είναι χωρισμένα σε τρεις ενότητες, η πρώτη ενότητα ονομάζεται «Γυμνός καιρός», η δεύτερη «Απαλά μέσα στη νύχτα», και η τρίτη «Σχήμα του καλοκαιριού». Στη δεύτερη και τρίτη ενότητα τα ποιήματα είναι άτιτλα εν αντιθέσει με την πρώτη που τιτλοφορούνται». Αν και γράφεις διηγήματα παρ’ όλα αυτά εξέδωσες ένα ποιητικό βιβλίο, θα του επισημάνουμε για να σημειώσει ότι: «Ποίηση γιατί είναι ο τρόπος που μπορώ να εκφραστώ. Τα διηγήματα μου δημιουργούν έναν τελείως διαφορετικό κόσμο σε σχέση με τα ποιήματα. Είναι τρομερά ενδιαφέροντα τα διηγήματα για μένα ως προσωπική αναζήτηση της καλλιτεχνικής μου πλευράς. Η ποίηση είναι όπως μια πιο βαθιά ανάγκη, μια πιο πηγαία έκφραση». Εχει απομακρυνθεί η ποίηση από το αναγνωστικό κοινό; «Νομίζω ότι αυτή ήταν πάντα η σχέση της ποίησης με το αναγνωστικό κοινό, ποτέ δεν ήταν ιδιαιτέρως κοντά». Στη Λάρισα παρ’ όλα αυτά είναι αρκετοί όσοι γράφουν και εκδίδουν ποιητικά βιβλία... «Νομίζω ότι υπήρξε μια αλλαγή εποχής και συνθηκών από το 2010 κι έπειτα, που ο νέος κόσμος «γύρισε» στον εαυτό του, κοίταξε πίσω του και μέσα του, άλλαξε τις αξίες του και ενδεχομένως όσοι είχαν κάποιες αναζητήσεις τις αγκάλιασαν παρά τις έδιωξαν όπως ίσως θα έκαναν παλαιότερα» θα τονίσει ο Ευθύμης Λέντζας.
Θανάσης Αραμπατζής
