Στη νέα του δουλειά «Ὃμοιον Ὁμοίῳ» («ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει», Πλάτων, Συμπόσιον, 195c: «το όμοιο πάντοτε το όμοιό του ζυγώνει»), ο Χάρης Κοντοσφύρης αξιοποιεί ως αφόρμηση το φωτογραφικό έργο του Θεσσαλού φωτογράφου Τάκη Τλούπα, σκιαγραφώντας την ευρύτητα και το άνοιγμα του φωτοδότη ήλιου, στην καταγραφή των καλλιτεχνικών του πρακτικών. Χρησιμοποιώντας το ευέλικτο πλέγμα της φωτοσκίασης, συνυφασμένο με τα σταμπωτά του Τυρνάβου, ο Κοντοσφύρης προσεγγίζει τον Τλούπα και, μέσα από το σύγχρονο κριτικό του πρίσμα και τη χρήση χρωματιστού πλαστικοποιημένου τσιμέντου σε φορέα μέταλλου, μεταγλωττίζει το φως σε ύλη, αναγεννώντας χρωματικά τα ασπρόμαυρα θέματα της εποχής του φωτογράφου.
Οι φωτογραφίες του Τλούπα από την περιοχή της Θεσσαλίας ομοιάζουν με διαχρονικά αναθήματα, που, όταν παρεμβαίνει το άπλαστο χρώμα των σταμπωτών του Τυρνάβου, μετατρέπονται σε (α)κατάλληλες επιχρωματισμένες φωτογραφές. Η ενσωμάτωση των άχρωμων δομών και περιγραφών των πρωτότυπων έργων στις σύγχρονες εικαστικές απεικονίσεις τους τροποποιούν τις αποσπαματικές αναπαραστάσεις τους και τις κάνουν να φαντάζουν ως εκλαϊκεύσεις και διαχρονικές καταγραφές. Το πρωτόγονο και το έμφυτο περιγράφονται με ατμοσφαιρικούς, λειτουργικούς και τεχνολογικούς περισπασμούς, δημιουργώντας συνθέσεις με υλικά του παρελθόντος, σε μία υπέρβαση της ύλης που καταπιάνεται με τη συλλογική μνήμη, τραβώντας νήματα και μεταφέροντας ενέργεια, μέσα από διαφορετικές διαδρομές.