τον ήρωα που αποτελεί τον πρώτο «επαναστάτη» του κόσμου και κοιτά το κοινό με το απόκοσμο βλέμμα ενός πλάσματος μυθικού. Τιμωρημένος από τον Δία γιατί έκλεψε τη φωτιά και την έδωσε στους θνητούς, ο Προμηθέας του Αισχύλου θα παρουσιαστεί απόψε στις 9.30 στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη και με τον Γιάννη Στάνκογλου στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο δημοφιλής ηθοποιός μιλά σήμερα στην «Ε» και αναφέρεται στο γιατί επέλεξε τη συγκεκριμένη Αισχύλεια τραγωδία, τις προκλήσεις που (του) θέτει ο ρόλος του Προμηθέα, την περίοδο του εγκλεισμού, τον κόσμο που διψά για καλό θέατρο, αλλά και για έργα που είναι τόσο «πειραγμένα» ώστε «να γίνονται αγνώριστα και να μην κατανοώ ούτε τους χαρακτήρες τους».
ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
«Ήταν μια ιδέα η οποία μου ήρθε στο κεφάλι πριν από δυόμισι χρόνια περίπου» λέει ο Γιάννης Στάνκογλου ερωτώμενος γιατί τον Προμηθέα Δεσμώτη. «Ήθελα παρά πολύ να ασχοληθώ ξανά μ’ αυτό το κείμενο, το είχα ξαναπιάσει και ως φοιτητής στη Δραματική σχολή αλλά και με την ομάδα «Άττις» του Θόδωρου Τερζόπουλου, είχα παίξει στην αναβίωση του Προμηθέα τον Ωκεανό. Κατόπιν, έκανε πάλι ο ίδιος σκηνοθέτης τους «Επίγονους» -που δεν σώζονται ολόκληροι- και σ’ αυτό υποδύθηκα τον Προμηθέα. Ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθώ ξανά με το κείμενο και για άλλον έναν λόγο: επειδή ήθελα πολύ να συνεργαστώ και με τον Αρη Μπινιάρη. Του έκανα την πρόταση για τον Προμηθέα πριν από δύο και κάτι χρόνια, του άρεσε και έτσι φτάσαμε στο τώρα που παίζεται η παράσταση. Ο Προμηθέας Δεσμώτης είναι ένα κείμενο που μιλάει σε οποιαδήποτε εποχή το ανεβάσεις, αλλά πρέπει να «έχεις» το κλειδί για να το ξεκλειδώσεις και να το δώσεις πιο άμεσα στον κόσμο. Κι εδώ μιλάμε για μια εξαιρετική μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα, μια εξαιρετική μουσική του Φώτη Σιώτα που έχει βοηθήσει όλους τους συντελεστές πάρα πολύ, και φυσικά σε σκηνοθεσία του Αρη Μπινιάρη».
«Με ενοχλεί γενικώς όταν οι σκηνοθέτες θεωρούν τον εαυτό τους πιο πάνω από τον συγγραφέα και μερικές φορές μπορεί να έρθω σε κόντρα με συνεργάτες. Ως θεατής έχω έρθει σε δύσκολη θέση βλέποντας έργα που διδάχτηκα στη σχολή ή έπαιξα, να γίνονται αγνώριστα και να μην κατανοώ ούτε τους χαρακτήρες τους» αναφέρει ο Γιάννης Στάνκογλου για τις «πειραγμένες» παραστάσεις.
«ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ»
«Σαν έργο συνολικά είναι πάρα πολύ απαιτητικό. Είναι ένα κείμενο που μιλάει για την κόντρα με την εξουσία, για τον ίδιο τον άνθρωπο κι έτσι όπως το έχουμε προσεγγίσει εμείς είναι σαν να βάζουμε έναν καθρέφτη απέναντι από τους θεατές και να τους λέμε κοίτα τι έχεις κάνει, πού βρίσκεσαι, κοίτα λίγο τον εαυτό σου, κοίτα λίγο γύρω σου αν θες να «εξελιχθείς» με καλύτερο τρόπο» αναφέρει ο κ. Στάνκογλου για τις προκλήσεις που (του) θέτει ο Προμηθέας, για να συνεχίσει λέγοντας ότι «Από εκεί και πέρα η πρόκληση για έναν ηθοποιό που παίζει τον Προμηθέα είναι τεράστια, γιατί μιλάμε για έναν από τους πιο δύσκολους δραματουργικά χαρακτήρες από την άποψη ότι είσαι δεμένος-καθηλωμένος περίπου μιάμιση ώρα.
Εγώ προσωπικά είμαι ανεβασμένος πάνω σε μια κολόνα στα τριάμισι μέτρα, σε ένα τετραγωνικό χώρο δεμένος. Το να μπορέσεις να εκφράσεις αυτά τα λόγια τα οποία θα πρέπει να περάσουν στο κοινό, να τα κατανοήσουν και να τους πας τη σκέψη λίγο παρακάτω είναι μια πρόκληση τεράστια, έχει δυσκολίες αλλά πιστεύω ότι έτσι όπως προσεγγίσαμε το έργο τελικά τα καταφέρνουμε. Προσωπικά παίρνω πολλά πράγματα παίζοντας και ασχολούμενος με το συγκεκριμένο κείμενο».
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΘΕΑΤΡΟ
«Είμαι πολύ χαρούμενος που μετά από ενάμιση χρόνο επιστρέψαμε στο θέατρο» θα τονίσει για την επιστροφή στη «δράση», ενώ για την καραντίνα θα πει ότι: «Πέρασα από διάφορα στάδια, όπως όλος ο κόσμος φαντάζομαι. Πέρασα κι από θυμό, κι από το να μην ξέρω τι να κάνω, αλλά επειδή όλο αυτό κράτησε πάρα πολύ άρχισα να σχεδιάζω και να κάνω πράγματα όπως να γίνω χειμερινός κολυμβητής, να διαβάσω διάφορα βιβλία αλλά και να μου δημιουργηθεί η ανάγκη να σκηνοθετήσω πρώτη φορά για θέατρο. Τον Σεπτέμβρη θα ξεκινήσουμε πρόβες για ένα έργο ενός Αμερικανού συγγραφέα, του Τρέισι Λετς, το «Killer Joe» που θα ανεβεί τον Οκτώβριο στο θέατρο «Εμπορικόν». Κι η ανταπόκριση του κοινού πώς είναι, είναι φοβισμένο; «Καθόλου. Τηρούνται όλα τα πρωτόκολλα, τηρούνται αποστάσεις, φοράνε μάσκες, ο κόσμος διψάει πάρα πολύ για καλό θέατρο και το ψάχνει. Νιώθω ότι ο κόσμος έρχεται πολύ ενθουσιασμένος και με δίψα να δει θέατρο» θα σημειώσει κλείνοντας.
*Αξίζει να σημειωθεί ότι η παράσταση είναι μια συμπαραγωγή του Θεάτρου Πορεία και του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης σε καλλιτεχνική διεύθυνση της Εφης Θεοδώρου.
