Ζούμε την «κλεισούρα» της κοινωνικότητας που πιέζει τη ζωή, την ψυχολογία, τις σκέψεις, τις επαφές, τον τρόπο ζωής, νιώθοντας πως το οξυγόνο λιγόστεψε. Το ανθρώπινο ον πρέπει να «αναπνεύσει!». Να ανοίξουν οι «πόρτες». Ανοιγμένων των θυρών, απέναντι στην πανδημία. Για να φύγει κάθε τι αρρωστημένο και να μπει, το καθαρό οξυγόνο, της υγείας, της ευημερίας και να νικηθεί το «τέρας». Ο κόσμος…Άλλαξε! Ο πλανήτης έχει χωριστεί σε εμβολιασμένους και σε μη εμβολιασμένους. Σε θετικούς και αρνητικούς. Οι φαρμακευτικές εταιρείες είναι οι νέες δυνάμεις, που κινούν τα νήματα της εξέλιξης. Οι τηλεοπτικές οθόνες, δύσκολα αναπαράγουν, κάτι γόνιμο και ωφέλιμο για την ψυχική υγεία των πολιτών. Νοσηρή καθημερινότητα, με αναλύσεις, για τη χρήση μίας μάσκας… διπλής μάσκας… δεκαπλής μάσκας… έλεος!, με απευθείας συνδέσεις στις εντατικές και ατέλειωτα κοντινά πλάνα σε καλωδιωμένους ασθενείς, στους ορούς και στις οθόνες αναπνευστικής υποστήριξης. Και όλα τα παραπάνω, με μουσική υπόκρουση βαρύγδουπων συναυλιών κλασσικής μουσικής, με τα ταμπούρλα, τις τρομπέτες και τα βιολιά να ξεκουφαίνουν τον τηλεθεατή. Τραγικός ξεπεσμός των τηλεοπτικών μέσων για τηλεθέαση.
Ανοιγμένων των θυρών, για να φύγει ο ζόφος που αναδύουν τα καταγγέλλοντα περιστατικά στον χώρο του πολιτισμού γενικότερα. Σοκαρισμένη η Ελληνική κοινωνία παρακολουθεί τις εξελίξεις. Προσοχή: Ο πολιτισμός ως υπαρκτική οντότητα εις το διηνεκές, ποτέ δεν νοσεί. Δεν έχει παθογένειες. Οι νοσηροί φορείς του πολιτισμού είναι όσοι βρωμίζουν τον χώρο. Παθογένειες απότοκα, της κατάχρησης εξουσίας, των εκμεταλλευτών ονείρων, των καπετανάτων και των κλικών στον χώρο, που δεκαετίες δημιουργούν αυλές και διαμορφώνουν στερεότυπα.
Το απόστημα έσπασε. Καιρός να καθαρίσουν οι πληγές. Η Ελληνική πολιτεία ας κάνει το αυτονόητο. Πρόληψη των παθογόνων εστιών και το Ελληνικό αρχαίο και σύγχρονο θέατρο που δίδαξε ήθος και σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια να πάρει τη θέση που του αρμόζει.
Ανοιγμένων των θυρών, στις διαδικασίες για τις πληγείσες από τον σεισμό, περιοχές της Θεσσαλίας. Οι Θεσσαλοί, θα ξαναβρούν τον δρόμο τους. Ο σεισμός πρέπει να γίνει παρελθόν, οι αρμόδιοι φορείς να πρωταγωνιστήσουν στην αναζωογόνηση του τόπου και να πάψουν να αναλώνονται σε ψηφοθηρικές φωτογραφίσεις. Πόσο επίκαιρα είναι τα λόγια του Ο. Ελύτη: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».
Ανοιγμένων των θυρών στην ηλεκτρονική μας εποχή. Όλα έγιναν ηλεκτρονικά. Το χρήμα, οι σχέσεις, οι συναυλίες, οι παραστάσεις, το εκκλησιαστικό βίωμα, ακόμα και ο έρωτας. Το livestreaming (livestreaming: είναι η διαδικασία κατά την οποία μεταδίδεται π.χ. ένα video, από κάτι το οποίο συμβαίνει αυτή τη στιγμή) είναι γεγονός. Αναμφίβολα αυτό δεν είναι ζωή.
Ανοιγμένων των θυρών στα Ελληνικά νοικοκυριά, στα σπίτια και στις ψυχές των Ελλήνων. Να φυσήξει ο αέρας του Αιγαίου, ώστε να γεμίσει η πνοή του Έλληνα με καθαρότητα, αισιοδοξία και ελπίδα. ΜΕ ΦΩΣ. Ο Ο. Ελύτης μίλησε για τη μεταφυσική του φωτός, που συναντάς στην Ελλάδα. Αλλά και στην Εκκλησία ακούς για το «Φως Ιλαρόν» ή το φως το «Αΐδιον» (Αΐδιον: που δεν σταματά να φωτίζει αιωνίως.) Να τα όπλα μας, απέναντι σε κάθε τι σκοτεινό, ώστε να πολεμήσουμε το έρεβος της παρακμής.
Ανοιγμένων των θυρών στην πολιτιστική μας κληρονομιά. Ο Α. Σακελλάριος, ο Ο. Ελύτης, Ο Γ. Σεφέρης, η Κ. Δημουλά, η Μ. Μερκούρη, ο Σ. Ξαρχάκος, ο Θ. Βέγγος και τόσοι άλλοι εκφραστές του Ελληνικού πολιτισμού μας έδωσαν τις βάσεις για κάτι ανώτερο. Σύμφωνο με τα ιδανικά, τις αξίες και τους «παλμούς» των ηρώων της Ελληνικής επαναστάσεως του 1821, που φέτος εορτάζουμε 200 χρόνια. Διακόσια χρόνια μετά την Ελληνική επανάσταση. Ας παραδειγματιστούμε. Ας ελπίσουμε, πως θα έρθει σύντομα ο καιρός που θα «ανοίξει» η ζωή μας, θα ανοίξουν τα θέατρα, θα γεμίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες με πολίτες χωρίς μάσκες, με χειραψίες και αγκαλιές, με τον Έλληνα να γλεντά όπως αυτός ξέρει, να διασκεδάσει και να γελά όπως αυτός ξέρει… και όπως αυτός ξέρει… να ζήσει την Ανάσταση και το Ελληνικό Πάσχα!
Του Στέλιου Ντικούλη
Ηθοποιού, θεατρικού συγγραφέα
