Συγγραφέας: Τούνα Κιρεμιτσι
Ο Γιακούπ φεύγει στο εξωτερικό με προορισμό μια μικρή πόλη της Γαλλίας, όπου περνάει τρεις υπέροχες εβδομάδες απολαμβάνοντας την ατμόσφαιρα του μουντιάλ με συνομηλίκους του από τη Βοσνία, τη Σερβία, το Μαρόκο, την Τσεχία και την Ουκρανία. Έχει όλο τον χρόνο στη διάθεσή του να αναλογιστεί τη γυναίκα που άφησε πίσω του στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και την τραγωδία του πολέμου της Βοσνίας.
Στην ανατολική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, η Λεϊλά σκέφτεται αν η αυτοκτονία του πατέρα της, που την καταδυνάστευσε στα παιδικά και εφηβικά της χρόνια, θα πρέπει να είναι αιτία χαράς και ανακούφισης ή θλίψης. Παράλληλα κάνει ένα ταξίδι στο παρελθόν, στη ζωή της με τον πρώην άντρα της, τον Χαλίλ, και την περίοδο της εξορίας.
Όσο για τον Χαλίλ, κρύβει ένα μυστικό που τον καίει από παιδί˙ ένα μυστικό που τον οδήγησε στον χωρισμό από τη Λεϊλά. Καθώς περιμένει το φεριμπότ για να συνοδεύσει τον γιο του στην κατασκήνωση, η στρατιά του Ξενοφώντα εμφανίζεται μπροστά του ως όραμα για να τον ακολουθήσει στο ταξίδι της αυτογνωσίας.
Τρεις άνθρωποι, τρεις ζωές, μια γενιά, ένα μεγάλο μυθιστόρημα.
Τάισέ με
Συγγραφέας: Μαριαλένα Σπυροπούλου
23 Απριλίου 2010, η χώρα μπαίνει στο μνημόνιο. Εκείνη την ημέρα η Μαρίνα δέχεται από τον σύντροφό της πρόταση γάμου και καταρρέει. Αντί να χαρεί, βυθίζεται σε μια ανάγκη να βρει τον θολό εαυτό της. Αναζητά κομμάτια της ταυτότητάς της μέσα από τη μητέρα της, την αδερφή της, τη γιαγιά της. Μέσα από τους άνδρες της ζωής της. Παράλληλα διαβάζει ένα δυστοπικό βιβλίο για έναν κόσμο δύο αιώνες από σήμερα, όπου οι γυναίκες έχουν πάρει στα χέρια τους την εξουσία του κόσμου. Για έναν κόσμο όπου απαγορεύεται η μητρότητα. Η Μαρίνα είναι μια σύγχρονη γυναίκα σε μια χώρα που αντιμετωπίζει τα ίδια ψυχικά ζητήματα. Αν ο Θεός χρειάστηκε 7 μέρες για να δημιουργήσει τον κόσμο, για τη Μαρίνα τρεις μέρες ήταν αρκετές για να γκρεμιστεί ο κόσμος που ήξερε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ένα πολύ σύγχρονο βιβλίο για τις γυναίκες του σήμερα, τις γυναίκες του χθες, και κυρίως του αύριο. Ένα βιβλίο για το ποιος ταΐζει ποιον και πότε χορταίνουμε τελικά. Για τις γυναίκες που κρύβουν μέσα τους τη δύναμη των πατεράδων τους, σε μια χώρα όπου οι πατέρες είναι άγνωστοι.
Το χρυσό βραχιόλι
Συγγραφέας: Σοφία Νικολαΐδου
Ένα βιβλίο μαρτυριών που φωτίζει μοναδικά το εθνικό απωθημένο των Ελλήνων, την πανεπιστημιακή εκπαίδευση ως εισιτήριο για έναν καλύτερο τρόπο ζωής. Ένα βιβλίο ντοκουμέντο: αληθινοί άνθρωποι αφηγούνται τις ιστορίες τους και ζωντανεύουν μια χώρα και μια εποχή. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι πρώτοι στην οικογένειά τους που πήραν πτυχίο, το «χρυσό βραχιόλι», και άλλαξαν ζωή.
Το οικογενειακό απωθημένο που διαμόρφωσε μια ολόκληρη χώρα. Ένα πτυχίο για το παιδί.
Η Σοφία Νικολαΐδου παίρνει συνεντεύξεις και μας παρουσιάζει με τα δικά τους λόγια αυτούς που έφυγαν από το χωριό και ήρθαν στην πόλη. Αυτούς που γεννήθηκαν στη φτώχεια από γονείς που ήξεραν λίγα ή ελάχιστα γράμματα.
Αυτούς που διάβασαν, πέρασαν στο πανεπιστήμιο, απέκτησαν αξιοσέβαστο επάγγελμα και άνετη ζωή. Αγροτόπαιδα που έγιναν γιατροί, εργατόπαιδα που σπούδασαν δικηγόροι. Κορίτσια που πάλεψαν για το αυτονόητο: μια δουλειά και το δικό τους πορτοφόλι. Ελεύθεροι επιχειρηματίες και δημόσιοι υπάλληλοι, απόφοιτοι του δημόσιου σχολείου ή υπότροφοι των μεγάλων ιδιωτικών. Παιδιά που σπούδασαν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα του 20ού αιώνα ζήσαμε μια ειρηνική επανάσταση: μια επανάσταση με όπλο τις σπουδές και τα γράμματα. Ένα πανόραμα του 20ού και του 21ου αιώνα σε μια χώρα που άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει. Τρεις γενιές Ελλήνων αφηγούνται την ιστορία τους και φτιάχνουν ένα μωσαϊκό από φωνές - σαν τα παλιά μωσαϊκά στα σπίτια που μεγαλώσαμε.
Ένα τραγούδι που το ρεφρέν του το ξέρουμε καλά. Είναι η φωνή που λέει, εμείς μπορεί να πεινάσουμε, αλλά το παιδί θα σπουδάσει.
