Άνδρας με κόκκινο μανδύα». Το 2015 ο Τζούλιαν Μπαρνς συναντιέται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου με έναν υποβλητικό πίνακα – είναι το ολόσωμο πορτρέτο του ιταλικής καταγωγής Γάλλου χειρουργού Σαμιέλ Ζαν Πότσι, φιλοτεχνημένο από τον Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ το 1881. Ο συγγραφέας εντυπωσιάζεται από το πρόσωπο, το ένδυμα και την ατμόσφαιρα του έργου. Αναζητεί πληροφορίες για τον απεικονιζόμενο, τον «άνδρα με τον κόκκινο μανδύα», και καθώς ιχνηλατεί γοητευμένος τον πολυπράγμονα βίο του, αφήνεται να παρασυρθεί στη μακρινή, παρακμιακή, ταραγμένη, βίαιη, ναρκισσιστική και νευρωτική Μπελ Επόκ και στους ανθρώπους της: καλλιτέχνες, συγγραφείς, πολιτικούς, αριστοκράτες, μοιραίες γυναίκες, εστέτ που αποτελούν τον κοινωνικό κύκλο του Πότσι.
Η πιο πολύτιμη πραμάτεια
JEAN-CLAUDE GRUMBERG
Στο βιβλίο «Η πιο πολύτιμη πραμάτεια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις, ο συγγραφέας Jean-Claude Grumberg με οδηγό τα βιώματά του ξετυλίγει με παραμυθένιο τρόπο την ανάγκη που έχει ο κόσμος πραγματικά να αγαπήσει. «Εκεί όπου μέχρι χθες επικρατούσαν ακόμη το χιόνι, οι μπότες και τα μαστίγια των πηληκίων με τις νεκροκεφαλές, ξαναφύτρωνε χλόη παχιά και πυκνή, κατάσπαρτη από ένα σωρό λευκά ανθάκια. Τότε ήταν που άκουσε ένα πουλί να κελαηδάει δυνατά τον ύμνο της επιστροφής στη ζωή». Αυτή είναι η αντίθεση της ζωής με τον θάνατο, του τρόμου με την ηρεμία, της χαράς με τη λύπη. Η φύση η ίδια φροντίζει να επουλώσει τις πληγές που οι άνθρωποι προκαλούν στους ίδιους και τη φύση, την οποία οφείλουν να σέβονται. Το μυθιστόρημα είναι ένα παραμύθι άκρως διδακτικό, είναι μια ελεγεία στην ανθρωπιά που κάποτε χάθηκε από προσώπου γης και ο συγγραφέας εξυφαίνει μια ιστορία βγαλμένη από τα σπλάχνα της ανθρώπινης τραγωδίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με έναν τέτοιον τρόπο που κανείς δε μένει ασυγκίνητος.
Ακουσε τη φωνή μου κι έλα
ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ
Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί συγκεντρωτική συλλογή με τραγούδια και ποιήματα του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τίτλο: «Άκουσε τη φωνή μου κι έλα». Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είχε μια μακροχρόνια σχέση με τον εύρυθμο λόγο, το τραγούδι γενικά. Πρώτ’ απ’ όλα με τα τραγούδια που άκουγε στο σπίτι του και στο νησί του, τη Νάξο, αλλά και μετά, κυρίως με το έντεχνο λαϊκό, που άκουγε όταν το 1932 ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Έναν συνδυασμό αυτών των δύο υπηρέτησε με συνέπεια για πενήντα περίπου χρόνια. Η συγκεντρωτική συλλογή «Άκουσε τη φωνή μου κι έλα» περιλαμβάνει, για πρώτη φορά, όλα τα ποιήματα και τα τραγούδια του, που πολλά μάλιστα ακούμε και τραγουδάμε μέχρι σήμερα. Όσα συμπεριλαμβάνονται σε θεατρικά του έργα αναδημοσιεύονται στην αυτοτελή μορφή τους, δεδομένου ότι αρκετά από αυτά δεν έχουν μελοποιηθεί, παρά μόνο κάποιες στροφές ή ενίοτε κάποιοι στίχοι τους, περιμένοντας τον συνθέτη που θα τα μελοποιήσει ολόκληρα.
