να εγκαταλείψει την πατρίδα του μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Η μητέρα του, μια αυστηρή αλλά στοργική αριστοκράτισσα, τον στέλνει να σπουδάσει στην Αγγλία, όπου φιλοξενείται από τους Ζιλάνοφ, Ρώσους εμιγκρέδες όπως εκείνος. Ο Μάρτιν πολύ σύντομα ερωτεύεται με πάθος τη μικρή κόρη της οικογένειας, Σόνια, μια κυκλοθυμική, προκλητική και απρόσιτη κοπέλα, που όλες του οι προσπάθειες να την κατακτήσει πέφτουν στο κενό. Ωστόσο, ο ήρωας δεν μπορεί να την ξεχάσει και να καταθέσει τα όπλα της ερωτικής πολιορκίας του, και έτσι μηχανεύεται μια ηρωική και συνάμα παράτολμη και ασυλλόγιστη πράξη για να την εντυπωσιάσει, με την ελπίδα να την κερδίσει.
H Καλή Κόρη
Karin Slaughter
Δύο μασκοφόροι εισβάλλουν στο σπίτι του δικηγόρου Κουίν, ενός ανθρώπου με μεγάλες αντιπάθειες στην τοπική κοινωνία, καθότι συχνά υπερασπίζεται βιαστές και κάθε είδους εγκληματίες. Η γυναίκα του δολοφονείται μπροστά στα μάτια των δύο κοριτσιών της. Οι μικρές βασανίζονται. Είκοσι οχτώ χρόνια αργότερα, μια δολοφονική επίθεση σε σχολείο της περιοχής ξαναζωντανεύει το τραυματικό παρελθόν της οικογένειας και γίνεται αφορμή για να έρθουν στο φως τα μυστικά που στοίχειωναν την καθημερινότητά της. Ψυχολογικό θρίλερ και συνάμα ένας σύγχρονος προβληματισμός για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα: τον σχολικό εκφοβισμό, την οπλοφορία, τον βιασμό, τη λειτουργία της αστυνομίας και της δικαιοσύνης, τη θανατική ποινή, τους ρόλους των μελών μέσα στην οικογένεια. Η πένα της Slaughter επιχειρεί μια τολμηρή ανατομία με ψυχογραφική και περιγραφική δύναμη που συναρπάζει.
Σονάτα υπό το σεληνόφως
Γιάννης Μαρής
Η Σονάτα υπό το σεληνόφως είναι ένα ιστορικό, περιπετειώδες ερωτικό αφήγημα μυστηρίου του Γιάννη Μαρή που προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, όταν δημοσιεύτηκε σε δεκαεννέα συνέχειες στην εφημερίδα Ακρόπολις το 1959. Δεν εκδόθηκε ποτέ έως τώρα σε βιβλίο. Συγκαταλέγεται στα δύο-τρία πιο επιδέξια μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή, και ως προς την πλοκή του και ως προς το αμφίσημο του κεντρικού χαρακτήρα (Μιχαήλ Βερύκκιος) και ως προς τη διφορούμενη ερμηνεία των πράξεών του. Η Σονάτα εξελίσσεται το 1896 στην Αθήνα, αλλά όχι των Ολυμπιακών Αγώνων. Το ιστορικό φόντο είναι οι εχθροπραξίες στα σύνορα, παραμονές της ήττας από τον οθωμανικό στρατό και της παρ’ ολίγον διάλυσης του ελληνικού κράτους, που έφτανε τότε μέχρι τη Θεσσαλία.