θα παρουσιάσει το Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος Λαρισαίων Καλλιτεχνών, την ερχόμενη Τετάρτη 26 Αυγούστου στις 9.15 το βράδυ στο Β’ Αρχαίο Θέατρο Λάρισας. Η Αντιγόνη του Σοφοκλή αποτελεί κορυφαίο έργο με το οποίο έχουν ασχοληθεί επί πολλά χρόνια όλη η διανόηση της δύσης και όχι μόνο. Είναι μια τραγωδία με πολλαπλές ερμηνευτικές εκδοχές και διαστάσεις. Οι συγκρούσεις μεταξύ της Αντιγόνης και του Κρέοντα και η σύγκρουση Τειρεσία και Κρέοντα υποκρύπτουν διλλήματα, και θέτουν ερωτήματα όπως:
Η Αντιγόνη είναι σύμβολο αντίστασης στην εξουσία; Πολιτικός επαναστάτης του καιρού της; Υπερασπίζεται φανατικά παλιούς θεϊκούς νόμους περιφρονώντας τον νόμο της πόλης ή έχει έντονο συνειδησιακό πρόβλημα, δεν αντέχει να αφήσει άταφο τον αγαπημένο της αδελφό επικαλούμενη τους θεϊκούς νόμους; Η Αντιγόνη θα υπακούσει στον νόμο της πολιτείας ή θα ακούσει τη φωνή της συνείδησής της εκπληρώνοντας το αδελφικό της καθήκον, με τίμημα το θάνατο; Τι πρέπει να κάνει ένας πολίτης όταν η συνείδησή του συγκρούεται με την πολιτεία; Ο νόμος της συνείδησης είναι ανώτερος από τον νόμο της πολιτείας; Τι πρέπει να ισχύσει; Το δίκαιο της πολιτείας που είναι μια δημοκρατική κατάκτηση ή το ξεπερασμένο πατροπαράδοτο δίκαιο; Σε ποια περίπτωση ο νόμος της συνείδησης είναι ανώτερος από τον νόμο της πολιτείας;
Ο Σοφοκλής μάς παρουσιάζει το πρόβλημα. Ο Κρέων εκπροσωπεί τη νόμιμη αρχή. Κάθε αρχή όμως πρέπει να αφουγκράζεται και να έχει μία αμφίδρομη επικοινωνία με τους πολίτες της και έτσι κρίνεται η νομιμότητά της. Τη Δημοκρατία την εκφράζει η νόμιμη αρχή αλλά και οι πολίτες. Ο Κρέων έχει ένα δίλλημα, να εφαρμόσει το δίκαιο της πολιτείας ή το ξεπερασμένο πατροπαράδοτο δίκαιο; Η τελική απόφασή του είναι απόλυτη. Όλοι πολίτες πρέπει να υπακούν στον νόμο της πολιτείας. Δεν αντιλαμβάνεται ούτε το έντονο συνειδησιακό πρόβλημα της Αντιγόνης που δεν μπορεί να αφήσει άταφο τον αδελφό της βορά στα όρνια και στα σκυλιά, ούτε πείθεται από τον γιο του τον Αίμονα και αρραβωνιαστικό της Αντιγόνης που προσπαθεί να τον πείσει ότι η απόφασή του είναι άδικη και επικίνδυνα δογματική. Η δογματική στάση και αντίληψη του Κρέοντα για το πώς πρέπει να διοικεί την πόλη οδηγεί στην απόλυτη τραγωδία. Παράλληλα με την Αντιγόνη του Σοφοκλή, παρακολουθούμε και την Αντιγόνη του Γιάννη Ρίτσου έτσι όπως την έζησε και τη θυμάται η αδελφή της Ισμήνη, αναδεικνύοντας βαθύτερες και κρυφές πτυχές του χαρακτήρα της αδελφής της με έμφαση στο ερωτικό στοιχείο. Η Ισμήνη, συνειρμικά, θυμάται την αδελφή της και μιλάει γι’ αυτήν αρκετές φορές. Ο Ρίτσος διατηρεί την αρχαία εκδοχή του μύθου συμπληρώνει την τραγωδία του Σοφοκλή, με άλλες διαστάσεις που δεν υπάρχουν στην τραγωδία. Ο Ρίτσος όπως και ο Σοφοκλής αναδημιουργεί τον μύθο και ρίχνει το δικό του φως στην περίπλοκη, γεμάτη αντιφάσεις και τραγική ανθρώπινη ύπαρξη. «Πολλά τα δεινά κι ουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει».
Προκρατήσεις θέσεων με ελεύθερη είσοδο στο Κλου, πρώην Βιβλιοπωλείο ΠΑΙΔΕΙΑ. Μεγ. Αλεξάνδρου 6, τηλ. 2410-538. 597. Το πρωτόκολλο επιτρέπει εκατό (100) θέσεις με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Σκηνοθεσία –επεξεργασία κειμένων: Δημήτρης Δημητρούλιας. Διεύθυνση φωτογραφίας – Κάμερα: Λευτέρης Σιάκης. Σκηνογραφία - Κουστούμια: Κώστας Βαρνάς. Μετάφραση: Ι.Ν. ΓΡΥΠΑΡΗΣ. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Αντιγόνη: Θεοδώρα Κακάτσιου, Κρέοντας: Δημήτρης Θαλασσινός, Ισμήνη: Χριστίνα Παπαδημητρούλη, Φύλακας: Κοσμάς Βεζίρης, Αίμων: Βασίλης Φαναράκης, Τειρεσίας: Μιλτιάδης Γρέκος, Παιδί: Ντανιέλ Πιέτρι, Ευριδίκη: Λία Κουλίζη, Αγγελος: Δημοσθένης Χαρούλης. Χορός: Σίμος Τσεκούρας, Σταύρος Κρίτσας, Δημοσθένης Χαρούλης, Βαγγέλης Τσούτσας Νατάσα Βεργή, Βασίλης Φαναράκης και Καλλιόπη Γκαρλέμου.
