Γκουέρνικα», με αφορμή το ομώνυμο έργο-δωρεά του Κυριάκου Κατζουράκη που απευθυνόταν σε ενήλικες.
Πιο συγκεκριμένα, με αναφορά στο έργο του Κυριάκου Κατζουράκη «Γκουέρνικα Ι», όσοι ενήλικες επιθυμούσαν, μπορούσαν να γράψουν ένα κείμενο έως 600 λέξεις. Στο κείμενο αυτό ο καθένας μπορούσε να εκφραστεί είτε βασισμένος στο μήνυμα του συνολικού έργου, συμβόλου κατά του παραλογισμού και του πολέμου ή σε κάποια λεπτομέρεια του πίνακα που συνδέεται με κάποιο βίωμα ή συναίσθημα, είτε με μια φανταστική ιστορία, την οποία ο δημιουργός-συγγραφέας εμπνεύστηκε από κάποια πτυχή του πίνακα.
Οι συμμετέχοντες απέστειλαν ηλεκτρονικά τα κείμενά τους και αξιολογήθηκαν από την ειδική επιτροπή, η οποία απαρτίζεται από τους: Κυριάκο Κατζουράκη, εικαστικό, Γιώργο Τράντα, συντονιστή Εκπαίδευσης Κ.Κ. Λάρισας, δημοσιογράφο, Αναστάσιο Μάτο, συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου Φιλολόγων, Π.Ε.Κ.Ε.Σ. Θεσσαλίας.
Με βάση τα παραπάνω διακρίθηκαν ομόφωνα τα έργα που δημοσιεύονται σήμερα:
-«Πόλεμος» της Ευαγγελίας Μαλισόβα.
-«Μοίρα κοινή: Γκουέρνικα, πόλη των Βάσκων στην Ισπανία - Δομένικο, χωριό της επαρχίας Ελασσόνας» της Μαρίας Τσιούμα – Σαλαμάνη, και
-«Βαβέλ» της Πουλτσίδη Σίσσυς.
Η επιτροπή σημειώνει ότι και τα άλλα έργα που υποβλήθηκαν είναι ιδιαιτέρως αξιόλογα, αλλά η κρίση βασίστηκε στο γεγονός ότι δεν εμπίπτουν στο κειμενικό είδος της δημιουργικής γραφής, που ήταν βασικός όρος του διαγωνισμού.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα από την πλευρά της θα ήθελε να ευχαριστήσει θερμά όλους όσοι συμμετείχαν αλλά και να ευχαριστήσει ιδιαιτέρως τα μέλη της τριμελούς επιτροπής για τη συνεισφορά τους.
Λίγα λόγια για το έργο και τον εικαστικό Κυριάκο Κατζουράκη:
Σύμφωνα με όσα σημειώνει ο Κυριάκος Κατζουράκης για το έργο του : «...Το τρίπτυχο έργο Γκουέρνικα Ι είναι μια επαναπροσέγγιση του αντιπολεμικού έργου του Πικάσο, χωρίς ερμηνείες, δίνοντας εικόνες από τη σημερινή πραγματικότητα.
Ο πίνακας του Πικάσο χρησιμοποιείται σαν ζωγραφικός χώρος μέσα στον οποίο τοποθετούνται άλλα στοιχεία, φιγούρες, κρεβάτι, τραπέζι, κ.λπ. Δεν είναι δηλαδή, επίπεδο φόντο αλλά μέρος μιας νέας σύνθεσης. Η Γκουέρνικα είναι γκρίζα (κοντά στο φυσικό χρώμα του πίνακα του Πικάσο) και οι φιγούρες έχουν ρεαλιστικό χρώμα και όγκο. Οι διαστάσεις του είναι ίδιες με το έργο του Πικάσο» και συνεχίζει λέγοντας: «Αυτός ο πίνακας δεν περιγράφει γεγονότα αλλά περιέχει τον θρήνο του σημερινού ανθρώπου. Δύσκολα πράγματα, δύσκολος στόχος, ίσως ανέφικτος, αλλά όπως λέει ο ποιητής: «Να είσαι ρεαλιστής, να επιδιώκεις το ανέφικτο». Η πρόθεσή μου εξ αρχής, ζωγραφίζοντας αυτό το έργο, απέκτησε διαστάσεις που με ξεπερνούσαν. Κυρίως μια βαθιά επιθυμία να ανακαλύψω ομορφιά και αρμονία στη σύνθεση, χωρίς να προδίδω το δράμα που κρύβεται πίσω από την εικόνα».
Ο Κυριάκος Κατζουράκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και στην Αγγλία στη St. Martins School of Art. Έζησε στην Αγγλία το διάστημα 1972-1985, όπου με επιμέλεια του Eduardo Paolozzi οργάνωσε το 1976 έκθεση στη Serpentine Gallery, Arts Council. Το 2005 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ. Από το 2012 είναι ομότιμος καθηγητής στο ΑΠΘ.