και ενώ ο θόρυβος της πολύκροτης υπόθεσης έχει αρχίσει πια να καταλαγιάζει, ένα παράξενο δέμα παραδίδεται στον Χέρο Λαμάρκα την ημέρα που εκείνος μαζεύει τα τελευταία πράγματα από το συνοικιακό συνεργείο που διατηρούσε μέχρι τότε. Μέσα θα βρει ένα ανυπόγραφο γράμμα, ένα τετράδιο, ένα κουτί κλειδωμένο με λουκέτο, μία φωτογραφία μιας μάσκας με το πρόσωπο του Νταλί και ένα κατακόκκινο οριγκάμι. Ο Χέρο δεν έχει καμία αμφιβολία για τον αποστολέα. Ο Σέρχιο Μαρκίνα, ευρέως γνωστός ως «Καθηγητής» και εγκέφαλος της μεγαλύτερης ληστείας στην ιστορία της Ισπανίας, δεν είναι άλλος από τον παιδικό του φίλο, εκείνον που σκαρφιζόταν παιχνίδια ευφυΐας τις σκοτεινές ημέρες που περνούσαν μαζί στο νοσηλευτικό ίδρυμα του Σαν Χουάν ντε Ντιός στο Σαν Σεμπαστιάν. Δεν είναι άλλος από το πανέξυπνο αγόρι που ο Χέρο του μάθαινε την τέχνη του οριγκάμι για να τον κάνει να χαμογελάσει κάθε φορά που έβλεπε τα μάτια του βουρκωμένα. Είναι φανερό πως ο Σέρχιο, εξαφανισμένος και διωκόμενος από τις Αρχές από την ημέρα της ληστείας, έχει προβλέψει για τον παιδικό του φίλο ένα καλά κρυμμένο μέρος της λείας. Το μόνο που πρέπει να κάνει ο Χέρο για να φτάσει εκεί είναι να λύσει τους γρίφους. Κι εσύ; Θα τα καταφέρεις άραγε να φτάσεις μαζί του μέχρι το τέλος;
«Αν το προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχε λύση»
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Κατά κανόνα, τα προβλήματα λύνονται. Αν το προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχε λύση. Δεν έχει, όμως. Είναι εντελώς μάταιο να αντιμετωπίζουμε ως πρόβλημα ένα φαινόμενο. Τέτοιο είναι και το προσφυγικό: ένα κοινωνικό φαινόμενο που γεννά προβλήματα - λιγότερα ή περισσότερα, ανάλογα με το πώς το διαχειριζόμαστε. Επιχειρώντας να εντάξουμε ιστορικά το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα στη μακρά και μέση διάρκειά του στην Ελλάδα, επιχειρούμε ουσιαστικά να εμβαθύνουμε τις αξιολογήσεις μας, να διασώσουμε την ευθυκρισία και την προνοητικότητά μας από τον πανικό που προκαλούν οι φρενήρεις ρυθμοί των γεγονότων. Να απομαγεύσουμε τη στιγμή από τα πάθη της. Σε αυτές τις δύσκολες και αγωνιώδεις στιγμές, το παρόν βιβλίο γράφτηκε με σκοπό να προσφέρει επιχειρήματα σε όσους πιστεύουν ότι το προσφυγικό και το μεταναστευτικό είναι ζητήματα με τα οποία η ελληνική κοινωνία -είτε της αρέσει είτε όχι- θα πρέπει να μάθει να ζει, χωρίς εξωραϊσμούς και δαιμονοποιήσεις. Από αυτήν την άποψη, θέλει πρωτίστως να υπηρετήσει την αρετή της επίγνωσης: της επίγνωσης ως μοναδικής προϋπόθεσης για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.
«Η ένοικος»
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΚΑΤΡΙΝ ΕΝΜΠΕΡΓΚ
Μια νεαρή γυναίκα βρίσκεται βάναυσα δολοφονημένη στο σπίτι της, με ένα πολύπλοκο σχέδιο χαραγμένο στο πρόσωπό της. Δύο ντετέκτιβ της Αστυνομικής Διεύθυνσης Κοπεγχάγης αναλαμβάνουν την υπόθεση. Σύντομα αποκαλύπτεται μια σύνδεση ανάμεσα στο θύμα -τη Γιούλι- και τη σπιτονοικοκυρά της Έστερ ντε Λορέντι, εκκεντρική συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων. Η Έστερ έχει χρησιμοποιήσει τη Γιούλι ως έναν από τους χαρακτήρες στο νέο ημιτελές βιβλίο της. Έναν χαρακτήρα που καταλήγει νεκρός τόσο στο μυθιστόρημα όσο και στην πραγματική ζωή... Η σύνδεση ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα αρχίζει να γίνεται απειλητική και επικίνδυνη... Όμως, ο ρόλος της Έστερ δεν είναι τόσο ξεκάθαρος όσο φαίνεται... Είναι τελικά ύποπτη ή μήπως άλλο ένα θύμα, παγιδευμένο σε ένα διεστραμμένο παιχνίδι εκδίκησης; Οι δύο ντετέκτιβ θα πρέπει να ψάξουν πιο βαθιά στο παρελθόν των δύο γυναικών, αν θέλουν να ανακαλύψουν ποιος κινεί τα νήματα αυτής της μακάβριας ιστορίας...
