κύριο Θάνο Αθανασόπουλο, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2020, λίγο πριν έρθει η πανδημία του κορονοϊού στην Ελλάδα», σημειώνει η εκδότρια κ. Σταματία Νικ. Καππέ.
«Τώρα τον Απρίλιο του 2020 στην κυκλοφορία του 62ου τεύχους η άσχημη αυτή αρρώστια είναι στη χώρα μας και συνεχίζει το ύπουλο ταξίδι της. Καθημερινά χτυπάει και νέα θύματα, όχι πολλά σε σχέση με άλλες χώρες, όπως στη γειτονική μας Ιταλία που έχει αποδεκατίσει τους κατοίκους της. Από νωρίς η χώρα μας πήρε τα μέτρα της, με το κλείσιμο, των σχολείων, των καταστημάτων, των επιχειρήσεων και των Ελλήνων στα σπίτια τους! Χωρίς γιορτές, επετείους, όπως η 25η Μαρτίου του 1821. Ελπίζω το 2021 να έχουμε βγει από την πανδημία για να τιμήσουμε τον εορτασμό των 200 χρόνων! Οι συνεστιάσεις, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και όλες οι δραστηριότητες που γίνονταν πριν τον κορονοϊό αναβλήθηκαν.
Η μεγάλη γιορτή των ποιητών που καθιερώθηκε και πραγματοποιείται κάθε χρόνο από τη ΔΕΕΛ, στον Δήμο Αθηναίων, στα τέλη Μαρτίου, ματαιώθηκε και κανείς ποιητής δεν ανέβηκε στο βήμα για να ακουστεί η φωνή του! Μένουμε απομονωμένοι στα σπίτια μας, γιατί η άσχημη αυτή αρρώστια μεταδίδεται πολύ εύκολα με τις στενές επαφές! Όπως καμιά άλλη που γνωρίζαμε έως τώρα.. προσπαθούμε να φυλαχτούμε από έναν αόρατο εχθρό! Βλέπουμε τον διπλανό μας με φόβο, για να μην κολλήσουμε, και ο φόβος είναι αυτός που κυριαρχεί! Το φετινό Πάσχα ήταν διαφορετικό από τα άλλα. Δεν ακολουθήσαμε στην εκκλησία το Άγιο Φως και δεν τηρήσαμε πιστά τις παραδόσεις της Μεγάλης Εβδομάδας. Όμως η ελπίδα για την Ανάσταση του κόσμου μας ήρθε, με την Ανάσταση του Χριστού!
Το Αγιο Φως έλαμψε, πιο δυνατά αυτή τη φορά, στις καρδιές των ανθρώπων! Όλοι μαζί με υπευθυνότητα για το κοινωνικό σύνολο και με πίστη, θα αντιμετωπίσουμε το κακό. Οι καλλιτέχνες δεν έπαψαν, ούτε θα πάψουν να δημιουργούν!
Στις δύσκολες εποχές- και αυτό το αποδεικνύει το πέρασμα των αιώνων- έχουν γίνει μεγάλα έργα, ας μην ξεχνάμε την Γκουέρνικα του Πάμπλο Πικάσο, που έγινε με αφορμή τον βομβαρδισμό από τους Γερμανούς της πόλης και τόσες άλλες δημιουργίες που έχουμε από ζωγράφους και συγγραφείς, που με το πινέλο ή την πένα τους κρίνουν τα κακώς κείμενα και μας αφήνουν αποτυπωμένη τη διαμαρτυρία τους, να αποδεικνύει τον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου, ενάντια στο κακό και την πάλη του για την επιβίωση! Έτσι και τώρα στα χρόνια του κορονοϊού που βιώνουμε, αλλά και των προσφυγικών ροών, των αμάχων της Συρίας που κατακλύζουν τη χώρα μας με προορισμό την Ευρώπη, θα δούμε μεγάλα έργα από ζωγράφους, συγγραφείς και ανθρώπους του πνεύματος. Είναι η ανάγκη που τους σπρώχνει, η δύναμη της ελπίδας για να μπορέσουμε να βγούμε νικητές! Δημιουργώ, σημαίνει, ζω! Και μέσα από τις σελίδες του ο Δευκαλίων ο Θεσσαλός προβάλλει, κουβαλάει και αναδεικνύει αυτή τη δημιουργία!».
