#μένουμε σπίτι και ...διαβάζουμε

«Οι επτά θάνατοι της Εβελιν Χαρντκάστλ»

Συγγραφέας: Stuart Turton
Μεταφραστής: Θοδωρής Τσαπακίδης
Στον αποψινό χορό κάποιος θα δολοφονηθεί. Δεν θα μοιάζει με φόνο και γι’ αυτό ο ένοχος θα μείνει ατιμώρητος. Αποκαταστήστε αυτήν την αδικία και θα σας δείξω πώς να φύγετε. Προοριζόταν για γιορτή, καταλήγει τραγωδία. Ενώ στον ουρανό σκάνε πυροτεχνήματα, η Έβελιν Χαρντκάστλ σκοτώνεται. Δεν θα πεθάνει, όμως, μόνο μια φορά. Ώσπου να καταφέρει να εξιχνιάσει τον φόνο της ο Έιντεν –ένας από τους προσκεκλημένους στο πάρτι στο Μπλάκχιθ– η μέρα θα επαναλαμβάνεται, ξανά και ξανά. Και κάθε φορά, θα τελειώνει με τον ίδιο μοιραίο πυροβολισμό. Ο μόνος τρόπος να σπάσει ο κύκλος είναι ο εντοπισμός του δολοφόνου. (ΒΡΑΒΕΙΟ COSTA 2018. ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ BOOKS ARE MY BAG).
«Το καπέλο που άκουγε
τις σκέψεις των ανθρώπων»
Συγγραφέας: Μαρία Νομικού
Αυτό δεν είναι απλώς ένα όμορφο καπέλο. Είναι ξεχωριστό! Μπορεί να ακούει τις σκέψεις όποιου το φοράει. Οι άνθρωποι που συναντά το παίρνουν μαζί τους σε κάμπους και βουνά, θάλασσες και νησιά. Όμως οι σκέψεις τους είναι αυτές που το ταξιδεύουν πολύ πιο μακριά και το γεμίζουν σοφία. Σιγά σιγά το καπέλο αρχίζει να σκέφτεται κι αυτό και να μαθαίνει μέσα από κάθε καινούρια εμπειρία. Τελικά τι χρειάζεται για να ζήσει κανείς ευτυχισμένος;
«Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο»
Συγγραφέας: Αλκη Ζέη
Η Άλκη Ζέη αφηγείται την ιστορία των πρώτων είκοσι πέντε χρόνων της ζωής της, τα οποία διαμόρφωσαν τη μετέπειτα πορεία της. Μια ολόκληρη εποχή ζωντανεύει μέσα από τη συναρπαστική της αφήγηση που διανθίζεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Μνήμη και πολλή αγάπη χρειάστηκε για να γράψω την ιστορία της ζωής μου. Στο μυθιστόρημα μπορείς να λες ό,τι φαντάζεσαι, να κινείς τους ήρωές σου όπως θέλεις, να τους βάζεις να λένε ό,τι σκέφτεσαι εσύ. Όταν όμως τα πρόσωπα είναι αληθινά, δεν γίνεται ούτε τοσο δα να λαθέψεις, μια και κανείς τους δεν μπορεί πια να σε επιβεβαιώσει ή να σε διαψεύσει. Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: «Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε». «Τώρα» της λέω, «που ξαναθυμήθηκες την ιστορία μας θα ‘θελες να είχαμε ζήσει μια άλλη ζωή;». «Με τίποτα» μου αποκρίθηκε αυθόρμητα. «Με τίποτα» συμπλήρωσα κι εγώ.
«Χωρίς πρόσωπο»
Συγγραφέας: Κατερίνα Μαλακατέ
Ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται ζητήματα βιοηθικής, αλλά και τον έρωτα, την οικογένεια, τους μητρικούς και πατρικούς δεσμούς, τις σχέσεις την εποχή του διαδικτύου. Πάνω σε έναν καβγά με τη μητέρα του, ο 23χρονος Διονύσης αυτοπυροβολείται. Επιζεί, αλλά το μισό του πρόσωπο έχει διαλυθεί. Θα ζήσει στη σκιά, χωρίς μύτη, στόμα, μάγουλα, με μόνη συντροφιά τους γονείς του. Δυσκολεύεται να φάει και να μιλήσει και για αρκετό καιρό ζει μέσα στα σόσιαλ μίντια, κρυμμένος πίσω από την οθόνη του υπολογιστή του. Ώσπου ένα βράδυ τον βρίσκει η ελπίδα, μια γιατρός τού στέλνει υλικό για την εγχείρηση που θα τον σώσει — μεταμόσχευση προσώπου. Μπορεί όμως το πρόσωπο ενός άλλου να σου δώσει πίσω τα χαμένα χρόνια;