Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό της δουλειάς του, θυμάται την υπέροχη συνεργασία του με τη Λίνα Νικολακοπούλου και το Θοδωρή Βουτσικάκη για τη σκηνοθεσία του τραγουδιού “La vita e Bella” του Nicola Piovani, αλλά και για τη συμμετοχή του στην ευρωπαϊκή περιοδεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη που όπως σημειώνει ήταν για εκείνον έναν ταξίδι ζωής.
*Πώς βιώνεις την περίοδο που διανύουμε;
- Ιδιαίτερα θα έλεγα, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι νομίζω. Είναι αυτές οι καταστάσεις που σε κάνουν να σκέφτεσαι «προσγειωμένα». Προσπαθώ να κρατιέμαι υγιής σωματικά και νοητικά, το έχω ρίξει και εγώ στη μαγειρική και σχεδόν καθημερινά πηγαίνω για τρέξιμο. Ως δημιουργός και σκηνοθέτης, τείνω να παρακολουθώ τα γεγονότα από μία απόσταση, ώστε αν θέλω κάποια στιγμή στο μέλλον να μπορώ να τα αποτυπώσω σε εικόνες. Επειδή ανήκω σε έναν δημιουργικό χώρο, με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό, ο εγκλεισμός στο σπίτι από τη μία σου δίνει ώθηση και -σε προκαλεί αν θες- να δημιουργήσεις κάτω από άλλες συνθήκες, αλλά παράλληλα σε ωθεί να αγγίξεις θέματα που είναι δύσκολο να διαχειριστείς. Οι έννοιες κάποιων λέξεων πλέον αλλάζουν. Για παράδειγμα η νέα διάσταση της μοναξιάς ορισμένων ανθρώπων ή το να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας υπό άλλες συνθήκες. Συνθήκες αποστασιοποίησης. Είμαι άνθρωπος που βλέπει τα πράγματα θετικά. Ναι, βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, κάτι που δεν πιστεύαμε ότι μπορεί να μεταπηδήσει από μια κινηματογραφική αίθουσα στη δική μας πραγματικότητα. Να όμως που τελικά έγινε και με πολύ μεγάλο κόστος για ορισμένες χώρες, αλλά η ζωή είναι αυτή που μας ωθεί να σταθούμε και πάλι όρθιοι. Ένας φίλος ηθοποιός μια φορά θυμάμαι μου είχε πει ότι στη θεατρική ιδιόλεκτο, όταν κλείνει ένα θέατρο αφήνουν πάντα ένα φως ανοιχτό. Πράγμα που συμβολίζει την επιστροφή του ανθρώπου στον χώρο. Πρόκειται για μια παγκόσμια παράδοση που ξεκίνησε από την Αγγλία, για αυτό άλλωστε και το βάφτισαν «Ghost light». Ακριβώς έτσι θα γίνει και τώρα. Το φως είναι πάντα ανοιχτό! Αρκεί μονάχα να κάνουμε λίγη υπομονή και να σκεφτόμαστε θετικά.
* Υπάρχει δημιουργικότητα σε καιρούς καραντίνας;
- Η δημιουργικότητα έχει πολλές πτυχές. Ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως επαγγέλματος, έχει έναν δημιουργικό χαρακτήρα. Στον τομέα της σκηνοθεσίας όπου ανήκω εγώ, σαφέστατα τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πρακτικά από τότε που ξεκίνησε η καραντίνα. Πρέπει πάντα να σκαρφίζεσαι τρόπους να παραμείνεις δημιουργικός έχοντας τα άκρως απαραίτητα. Για παράδειγμα τον Απρίλιο έπρεπε να γυρίσουμε 5 διαφημιστικά, οπότε αν συλλογιστείς ότι δεν μπορούσαμε να έχουμε φυσική παρουσία στο χώρο του γυρίσματος και όλα έπρεπε να γίνουν διαδικτυακά, με μένα να καθοδηγώ τον ηθοποιό μέσα από μια οθόνη υπολογιστή, είναι κάτι που αυτόματα είχε επίπτωση σε κάθε πτυχή της παραγωγής. Εννοείται πως αρκετές δουλειές έπρεπε να αναβληθούν εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων, όπως για παράδειγμα η παραγωγή του νέου μουσικού βίντεο που ετοιμάζαμε με την Panik Records για τη συνεργασία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη με τον Σταύρο Ξαρχάκο και τον Papercut.
* Μια από τις πιο πρόσφατες συνεργασίες σου είναι αυτή με τον Nicola Piovani, τη Λίνα Νικολακοπούλου και τον Θοδωρή Βουτσικάκη. Πώς θα περιέγραφες τη σκηνοθεσία ενός μουσικού βίντεο;
- Ως σκηνοθέτης του CNN και της DPG Digital Media έχω πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις που ακολουθώ σε κάθε παραγωγή. Όπως ένας ηθοποιός επιζητά τις μικρού μήκους ταινίες για να δοκιμάσει νέες τακτικές υποκριτικές και να «ξεφύγει» λίγο από το σενάριο, έτσι και εγώ ως δημιουργός βρίσκω τα μουσικά βίντεο μια άκρως δημιουργική εμπειρία. Είναι ένας τρόπος να μεταφέρω ελεύθερα, πάντα από κοινού με τον ερμηνευτή, την πιο τρελή εικόνα και σκέψη που μπορεί να κάνω για έναν στίχο. Η συνεργασία μου με την Panik Records ξεκίνησε πέρυσι το καλοκαίρι όταν μου πρότειναν να σκηνοθετήσω τη διασκευή του τραγουδιού “La vita e Bella” του Nicola Piovani, σε στίχους της μοναδικής Λίνας Νικολακοπούλου και ερμηνεία του Θοδωρή Βουτσικάκη. Η «Όμορφη Ζωή» ήταν ένα τραγούδι που είχα ακούσει αρκετές φορές στην τηλεόραση μιας και «έντυνε» ένα διαφημιστικό σποτ και είχα πιάσει τον εαυτό μου να το σιγοτραγουδά. Αφού κλείσαμε λοιπόν το τηλέφωνο, ορίζοντας την ημερομηνία της πρώτης συνάντησης, άρχισε ένας καταιγισμός εικόνων και συναισθημάτων -η δημιουργική ελευθερία που σας περιέγραφα νωρίτερα- με αποτέλεσμα να έχω ήδη ετοιμάσει καρέ καρέ τη μεταφορά του τραγουδιού σε εικόνα πριν καν ακούσω τις ιδέες που μπορεί να είχαν οι δημιουργοί του τραγουδιού. Όταν λοιπόν συνάντησα τη Λίνα Νικολακοπούλου και τον Θοδωρή Βουτσικάκη και άρχισα να τους εξηγώ τα συναισθήματα και τις εικόνες που θα ήθελα να δημιουργήσω έχοντας ως βάρκα το τραγούδι τους, έπιασα τον εαυτό μου να τρέμει και να μιλάει τρομερά γρήγορα. Η Λίνα, όση ώρα μιλούσα δεν σχολίασε το παραμικρό… δεν σήκωσε καν το κεφάλι της. Αφού τελείωσα και ήμουν βέβαιος ότι απείχε κατά πολύ αυτό που τους περιέγραψα από αυτό που είχαν στο μυαλό τους, σηκώνει η Λίνα το βλέμμα της και λέει «...είναι ακριβώς αυτό!». Και έτσι ξεκινήσαμε. Μέρος των γυρισμάτων μάλιστα πραγματοποιήθηκαν και σε μία εξαιρετική τοποθεσία λίγο έξω από τη Νίκαια της Λάρισας μετά από προσωπική μου επιθυμία.
* Ποια παραγωγή ήταν αυτή που σε ενθουσίασε περισσότερο;
- Η σημαντικότερη και μεγαλύτερη παραγωγή που ανέλαβα τον τελευταίο χρόνο ήταν η ευρωπαϊκή περιοδεία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη τον περασμένο Νοέμβριο. Ήμασταν μια ομάδα 15 ανθρώπων, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονταν οι μουσικοί, οι μάνατζερ, οι υπεύθυνοι της περιοδείας, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και εγώ. Ξεκινήσαμε όλοι μαζί από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» και με συνοδεία τριών βαν κινηθήκαμε από το Λουξεμβούργο στο Ντίσελντορφ και από εκεί στο Άμστερνταμ. Νομίζω είναι κάτι που θα ζήλευε, με την καλή έννοια, κάθε δημιουργός για πολλούς λόγους. Για μένα ο βασικότερος λόγος είναι ότι ήρθα πολύ κοντά μέσα από συζητήσεις τόσο με την Αλ. Πρωτοψάλτη όσο επίσης και με την ομάδα παραγωγής και κατάφερα να αφουγκραστώ τον παλμό της δουλειάς τους. Διανύσαμε εκατοντάδες χιλιόμετρα στον δρόμο, τα γυρίσματα ήταν ασταμάτητα, αλλά μόνο έτσι καταφέρνεις να αποτυπώσεις με το φακό την αληθινή πλευρά ενός καλλιτέχνη. Αυτό που με συγκίνησε, μπορεί να ακουστεί κλισέ, ήταν η αγάπη που της έδειχνε ο κόσμος και όταν λέω κόσμος δεν εννοώ μόνο Έλληνες του εξωτερικού. Μέσα λοιπόν από όλο αυτό το υλικό που καταγράψαμε, αποφασίσαμε πριν λίγες εβδομάδες, να δημοσιεύσουμε μια μικρή γεύση αυτής της περιοδείας στο διαδίκτυο, για να κρατήσουμε και εμείς με αυτόν τον τρόπο συντροφιά στους ακροατές αυτήν τη δύσκολη περίοδο.
* Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
- Μετά από αυτή την περίοδο που διανύουμε δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να σχεδιάζουμε. Το μόνο που θα ήθελα να ευχηθώ είναι να παραμείνω δημιουργικός σε αυτήν τη νέα κανονικότητα όπου πρόκειται να εισέλθουμε. Θα ήθελα να δημιουργώ χωρίς φραγμούς και να αναδεικνύω κοινωνικά ζητήματα είτε αυτό γίνεται μέσα από ένα ντοκιμαντέρ είτε ακόμα και μέσα από ένα μουσικό βίντεο. Ο κάθε δημιουργός οφείλει να διατηρεί μια ταυτότητα και να προσαρμόζεται κάθε φορά στις ανάγκες της εποχής.
Δείτε τη δουλειά του Σεραφείμ Ντούσια στο www.serafeimntousias.com
Συνέντευξη: Χαρίκλεια Βλαχάκη
