«Η ζωή είναι γεμάτη εμπειρίες που οδηγούν στη γνώση. Η γνώση, όμως, όσο βαθύτερη και πλουσιότερη είναι, τόσο μας αποκαλύπτει πως τα όρια της Άγνοιας ποτέ δεν αίρονται, δίχως τη μύηση του χθόνιου εγώ μας στης Αμαρτίας το άβατο. Η Αμαρτία είναι υπέρβαση του Στοχασμού και της Σκέψης στο Άπειρο του Απείρου, μ’ όλες τις μεταμφιεσμένες προσδοκίες στων αριθμών τη γλώσσα.
Είναι το ρητό και το Άρρητο στο σταυροδρόμι της αιωνιότητας με της Στιγμής το ξόδι για την αιμάτωση της Τέχνης της «ποιήσεως», που αναζητά στη σκέψη και τη λέξη το κάλλος της σοφίας και στη σοφία το ακατάλυτο νόημα της ζωής, αφθαρσίας έπαθλο, στο παλίμψηστο της φθοράς μας».
Η κ. Αννα Μανωλοπούλου διάβασε αποσπάσματα από το έργο της.
