Συγκεκριμένα, τόσο το υπαίθριο αμφιθέατρο, όσο και το κτίσμα του τριώροφου πολιτιστικού πολυχώρου, που εφάπτεται μ’ αυτό και δημιουργήθηκε στα απομεινάρια ενός παλαιού λατομείου, που λειτουργούσε κάποτε στο σημείο όπου αναγέρθηκε, καταστρέφονται από άγνωστους που λεηλατούν τους χώρους τους, από την εγκατάλειψη στη φθορά του χρόνου, από πουλιά που ζουν και στους τρεις ορόφους του κτίσματος, καθώς και από άλογα που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα στα υπαίθρια μέρη του έργου και αφοδεύουν σε κάθε άκρη του.
Το εντυπωσιακό σύνθετο οικοδόμημα, που άλλοτε αποτελούσε «κόσμημα» για την ευρύτερη περιοχή και έργο με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία (το ανοιχτό θέατρο) 600 θέσεων έγινε στα πρότυπα των αρχαίων θεάτρων, ενώ στο κτίσμα διατηρούνται στοιχεία του λατομείου), έχει μετατραπεί σε ερείπιο και σε εστία μόλυνσης.
Σήμερα η λάμψη του «κοσμήματος» έσβησε και τη θέση της πήρε μια αποκρουστική εικόνα.
Ενδεικτικά, οι καταστροφές που παρατηρούνται σήμερα στον χώρο από ανθρώπινη παρέμβαση, είναι σπασμένα παράθυρα και πόρτες, σπασμένα τζάμια, καμένα χαρτόνια σε δάπεδο ορόφου, αφαίρεση εξαρτημάτων από φωτιστικά σώματα (τόσο στο υπαίθριο θέατρο όσο και στο κτίσμα), από ντουζιέρες των αποδυτηρίων κ.ά.
Από την άλλη, τα πουλιά που βρίσκουν πρόσβαση στο κτίριο από τα σπασμένα παράθυρα, έχουν δημιουργήσει στρώματα κουτσουλιάς στα πατώματα κάθε ορόφου, στις σκάλες και στα καθίσματα μιας αίθουσας εκδηλώσεων, η οποία βρίσκεται στον δεύτερο όροφο του κτιρίου.
Τέλος, δείγματα της φθοράς του χρόνου, αποτελούν οι κατεστραμμένοι τοίχοι, σε διάφορα σημεία του τριώροφου κτίσματος.
Να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τα φιλόδοξα σχέδια που είχαν γίνει με τη δημιουργία του «Θεάτρου Τεμπών», ήταν να λειτουργήσει το παλιό κτίσμα του λατομείου, που μετατράπηκε σε τριώροφο κτίριο, ως εκθεσιακός και συνεδριακός χώρος, με δυνατότητα αξιοποίησής του και κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Αντίστοιχα για το υπαίθριο θέατρο υπήρχε προοπτική να αποκτήσει μελλοντικά και δεύτερο διάζωμα.
Σχεδιάστηκε κατά τέτοιον τρόπο που να μπορεί να καλύπτει εκτός από θεατρικές παραστάσεις και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως συναυλίες, εκθέσεις, ομιλίες και άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Για την ιστορία, το έργο (δημιουργήθηκε από τη Νομαρχία Λάρισας) είχε εγκαινιαστεί τον Ιούνιο του 2009, με τις «Χοηφόρες» του Αισχύλου, από το «Θεσσαλικό Θέατρο» σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου.
Της Λένας Κισσάβου
