Η παρουσίαση έγινε στη «Θερινή Μουσική Σκηνή “Λουκιανός Κηλαηδόνης”», στον αύλειο χώρο του παλιού Παρθεναγωγείου, απόντος δυστυχώς, για λόγους υγείας, του συγγραφέα, ο οποίος εδώ και χρόνια έχει στενή σχέση με το Μεταξοχώρι, αφού διατηρεί σ’ αυτό την εξοχική του κατοικία, κληρονομιά του στενού του φίλου, αείμνηστου Γιάννη Κοντού, λογοτέχνη, ο οποίος υπήρξε επίσης λάτρης του χωριού.
Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν η θεατρολόγος Θεοδώρα Μουκούλη και οι ηθοποιοί Δήμητρα Παπαδήμα και Γιάννης Μποστατζόγλου. Για τη ζωή και το έργο του κ. Γκιμοσούλη μίλησε ο κ. Μποστατζόγλου.
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο τοπικός Πολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος. Η πρόεδρός του κ. Βίκυ Δελυαργύρη, στο καλωσόρισμά της προς το κοινό, που παρακολούθησε την παρουσίαση, ανέγνωσε κι ένα μικρό μήνυμα που έστειλε ο συγγραφέας, στο οποίο αναφέρονταν τα εξής: «Όταν πλησιάζω το Μεταξοχώρι, απομακρύνεται. Κι όταν απομακρύνομαι εγώ, το Μεταξοχώρι πλησιάζει επικίνδυνα, εννοώ ευχάριστα. Απόψε δεν θα είμαι μαζί σας, αλλά θα είναι το βιβλίο μου, δηλαδή θα είμαι πιο κοντά σας από ποτέ. Το Μεταξοχώρι είναι μονάχα η αφορμή. Κι ο καθένας έχει το Μεταξοχώρι του».
Ο Κωστής Γκιμοσούλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Εχει γράψει διηγήματα, όπως «Η κραυγή της πεταλούδας», νουβέλες ή μυθιστορήματα, όπως το «Μια νύχτα με την Κόκκινη», «Ανατολή», «Χέρι στη φωτιά», «Βρέχει φως», «Το θηρίο είναι παντού», «Εξομολόγηση σ’ έναν κολομβιανό σκύλο», «Στάχτη στα μάτια», «Ο άγγελος της μηχανής», «Her night on red», «Το φάντασμά της», «Το αηδόνι στο πόδι της», «Ο Μέσα και ο Έξω», «Όλες μία» και «Μεταξοχώρι (Aλφάβητο για όρη)». Εχει γράψει επίσης ποιήματα, όπως τα «O ξυλοκόπος πυρετός», «H αγία μελάνη», «Το στόμα κλέφτης», «Επικίνδυνα παιδιά», «Αγάπη από ζήλια». Το 2001 εκδόθηκε o «Μαύρος χρυσός», ένα βιβλίο του που περιέχει ποιήματα, διηγήματα και ζωγραφιές με νερομπογιές, ενώ το 2011 κυκλοφόρησε το «Για να μάθεις να πετάς», με ιστορίες – παραμύθια για μικρούς και για μεγάλους, και με εννέα ζωγραφιές του Γιάννη Ψυχοπαίδη εμπνευσμένες ειδικά για το βιβλίο. Το 2013 εκδόθηκε το «Δυο μήνες στην αποθήκη», μια προσωπική μαρτυρία από την παραμονή του σε νοσοκομείο. Το 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Τα παράξενα που δεν ξεχνάμε», που περιλαμβάνει μικρά πεζά, ποιήματα και σχέδια του ίδιου. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Για την ποιητική του συλλογή «Ο ξυλοκόπος πυρετός» πήρε το βραβείο Μαρίας Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς.
Το «Μεταξοχώρι (Αλφάβητο για όρη)» αποτελεί ένα αλφαβητάρι για τον Κίσσαβο που ξεσκεπάζει τη μικροσκοπική φύση του καθενός και μας φέρνει μπροστά στο θαύμα τού να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε αληθινά. Το βιβλίο βασίζεται στη φιλία Κοντού – Γκιμοσούλη, με τη φιλία αυτή να αποτελεί το κέντρο βάρους όλης της αφήγησης και με το Μεταξοχώρι να λειτουργεί ως κοινό σημείο αναφοράς σε πολλαπλά επίπεδα. Ως χώρος ταυτισμένος με τον εκλιπόντα ποιητή, ως παρακαταθήκη του στον αγαπημένο του φίλο, ως προορισμός των κοινών τους διακοπών διαποτισμένος με τις αναμνήσεις του χρόνου που μοιράστηκαν, αλλά και ως καταφύγιο για την αντιμετώπιση της απώλειας. Ωστόσο, παρ’ όλες τις συμβολικές λειτουργίες που επωμίζεται, το Μεταξοχώρι του βιβλίου δε χάνει ποτέ την πρωτογενή του υπόσταση. Μέσα από την πλούσια γλώσσα του Κωστή Γκιμοσούλη, ο τόπος ζωντανεύει μπροστά στον αναγνώστη, με τα χαρακτηριστικά του να αποκαλύπτονται σταδιακά, κομμάτια του ψηφιδωτού κρυμμένα στις αφηγήσεις του κάθε κεφαλαίου, του κάθε γράμματος της αλφαβήτου.
ΑΓΙΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Νίκου Γουργιώτη
