Ένα δέντρο που αναπνέει σαν να γελά, καταφύγιο και φάρος για όποιον κινδυνεύει να χαθεί, στέκεται περήφανο και αγέρωχο. Γύρω απ’ τον κορμό του, φτιάχνουν τις φωλιές τους ένα σωρό πλάσματα. Τα δέχεται όλα πρόθυμα και τα καλωσορίζει γελώντας με την ανάσα του.
Μια νύχτα όμως, ένας κεραυνός αλλάζει τα πάντα! Χαρακώνει τον ουρανό και καταλήγει ίσια πάνω στο δέντρο. Κι εκείνο σταματά πια να γελά… Θα καταφέρει άραγε να ξαναβρεί το χαμόγελό του και να συνεχίσει τη ζωή του;
*Η Κατερίνα Αναγνώστου ζει στη Λάρισα με την οικογένειά της. Η παιδική λογοτεχνία είναι η μεγάλη της αγάπη. Έχει γράψει δεκαεννιά βιβλία, έχει συνεργαστεί με τους περισσότερους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, κι έχει φυτέψει άλλα τόσα δέντρα για να αναπληρώσει ό,τι χάνεται από τη φύση. Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και του Πανελλήνιου Ομίλου Φίλων Αφήγησης (ΠΟΦΛ). Το 1996 πήρε το πρώτο Βραβείο μυθιστορήματος για παιδιά από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά με το μυθιστόρημα «Ο γάιδαρος του αυτοκράτορα», εκδόσεις Καστανιώτη Το 1997 απέσπασε Έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά για το μυθιστόρημα για παιδιά «Η συμμορία των κούκων», εκδόσεις Καστανιώτη. Το 1999 πήρε Επαινο νια την ιστορία της «Μια φορά μια φωλιά» από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, εκδόσεις Μίνωας. Επίσης, το 2001 απέσπασε Έπαινο για το βιβλίο της «Ιστορίες για τζιτζίκια», εκδόσεις Μίνωας.
«Το δέντρο που γελούσε» είναι η πρώτη της συνεργασία με τις εκδόσεις Σαΐτη.
