Το ξέρω… Οπως επίσης ξέρω καλά ότι ο πολιτισμός ξεκινάει από το σπίτι, τα όνειρα, να μην αδικήσεις στη ζωή σου, να μην ζήσεις σε βάρος άλλων» αναφέρει σήμερα σε συνέντευξή της στην «Ε» η σπουδαία ερμηνεύτρια Αλκηστις Πρωτοψάλτη. Η κ. Πρωτοψάλτη που μεθαύριο Πέμπτη και ώρα 9 μ.μ. ανοίγει τον κύκλο των φετινών θεαμάτων στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ με μεγάλη της συναυλία, μιλάει στην «Ε» για την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει ο πλανήτης, τα χρόνια της στην Αλεξάνδρεια, τον εκπατρισμό της, αλλά και το τι θα ακούσουμε στη μεθαυριανή συναυλία της. Τέλος, η Αλκηστις Πρωτοψάλτη αναφέρεται στον ρόλο της ως «Καλλιτέχνης για την Ελπίδα» επισημαίνοντας ότι «Με γεμίζει χαρά να ανήκω στη μεγάλη και σπουδαία οικογένεια του Ιδρύματος Ελπίδα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη! Είναι πολύ ξεχωριστή η στιγμή που ενώνουμε τις φωνές και τις ενέργειές μας για να κτίσουμε ένα ακόμα πιο αισιόδοξο μέλλον για τα παιδιά».
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
*Γιατί «απευθείας σύνδεση», κ. Πρωτοψάλτη;
-Γιατί το ζητάει η ψυχή μου. Γιατί η επικοινωνία με τον κόσμο είναι η προσωπική μου «κοινωνία» και η επαφή με το κοινό είναι χωρίς κεραίες και WiFi μόνο με τους χτύπους της καρδιάς.
*Μετά από έναν έντονο χειμώνα στο «Γκαζάρτε» συνεχίζετε εξίσου δυναμικά και το φετινό καλοκαίρι και μάλιστα με την ενέργεια που βγάζετε σε κάθε συναυλία σας… Δεν έχετε ανάγκη να ξεκουραστείτε;
-Ηταν όντως ένας εξαίσιος χειμώνας στο Gazarte με έξι παρατάσεις. Ένας χώρος που με εμπνέει για το απίστευτο έμψυχο υλικό του, γιατί εκπέμπει μέσα από τους πέτρινους τοίχους και τα κεριά πολιτισμό. Υπήρξε ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ξεκούρασης και τώρα μια μεγάλη λαχτάρα για τις συναυλίες. Χαμογελώντας σας λέω ότι όταν ξαναβρεθήκαμε με τους μουσικούς μου η πρώτη μας κουβέντα ήταν η χαρά και η ανυπομονησία για την καλοκαιρινή μας εξόρμηση. Η ενέργεια είναι καθαρό καύσιμο που πηγάζει από την αγάπη μου για την επικοινωνία και την μουσική.
*Τι θα ακούσουμε στη συναυλία σας;
-Ειναι το πιο εξωστρεφές πρόγραμμα των τελευταίων ετών. Σαν καρδιογράφημα. Με τραγούδια που έχετε αγαπήσει, με διακυμάνσεις στο συναίσθημα, με απρόβλεπτα στιγμιότυπα, με πάθος, με ευαισθησία, με δύναμη και μουσικές ανατροπές… Είναι 100% «Αλκηστη». Εκτός από τους πέντε πεντάστερους μουσικούς μου που είναι ο Θωμάς Κοντογεώργης πιάνο ενορχηστρώσεις, ο Πέτρος Βαρθακούρης μπάσο -κιθάρες, Παντελής Ντζιάλας κιθάρες- καχόν, Κώστας Μυλωνάς κρουστά ντραμς, Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος τρομπόνι , συμμετέχει και ο νέος τραγουδιστής τραγουδοποιός Γιάννης Μαθές. Ένας ανερχόμενος ταλαντούχος συνθέτης που μου έδωσε το νέο μου τραγούδι «απ’ ευθείας στην καρδιά».
*«Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις» αναφέρει ο μεγάλος αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π. Καβάφης… Εσείς πραγματικά «χάσατε» την Αλεξάνδρεια, την πόλη που μεγαλώσατε. Τι κρατάτε από τα χρόνια σας εκεί;
-Τις πιο όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις. Τις βόλτες στην παραλία της Αλεξάνδρειας με τους γονείς μου τόσο αγαπημένους, το παγωτό που μου έπαιρνε ο πατέρας μου και πάντα έλιωνε πριν προλάβω να το φάω, τα αμαξάκια με τις βόλτες, τον τεράστιο κάβουρα που με κυνήγησε στην αμμουδιά, το χαμόγελο της μητέρας μου και τα γέλια τους στην θάλασσα, το σχολείο μου το Αβερώφειο και τους συμμαθητές μου… Στην Αθήνα ήρθα στα επτά. Οι γονείς μου, ο Σταύρος και η Μαρίκα, τα είχαν χάσει όλα. Σπίτια, ιατρεία, κοινωνικό κύκλο, ανθρώπους. Μου το έκρυβαν, αλλά το ένιωθα. Ένιωθα την αναστάτωση. Αποχαιρετήσαμε την Αλεξάνδρεια. Εκεί μηδενίστηκε η ζωή μου για πρώτη φορά. Και από τότε δεν το φοβάμαι το μηδέν. Το ξέρω… Οπως επίσης ξέρω καλά ότι ο πολιτισμός ξεκινάει από το σπίτι, τα όνειρα, να μην αδικήσεις στη ζωή σου, να μη ζήσεις σε βάρος άλλων.
*Σήμερα βιώνουμε μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση, με εκατομμύρια πρόσφυγες και χώρες να υψώνουν τείχη και να χτίζουν φράχτες… Οι άνθρωποι έχασαν την ανθρωπιά τους;
-Οι Έλληνες έπρεπε να πάρουν το Νόμπελ Ειρήνης για τον τρόπο αντιμετώπισης των προσφύγων… Διεθνώς διανύουμε μία εποχή με πολλά λάθη, πολλές παραλείψεις, πολλά προβλήματα που δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνουν αντί να λιγοστεύουν… Οσον αφορά τη χώρα μας πρέπει να γίνουν μεγάλες διορθωτικές κινήσεις για να ξαναπάρουμε μπρος. Ονειρεύομαι μία Ελλάδα να λάμπει με μεγαλοπρέπεια, χωρίς χρέη, με ανθρώπους αμέριμνους και χαμογελαστούς, δημιουργικούς, με κραδασμούς ζωής, ωραίες σκέψεις και αισιοδοξία!
*Τι σημαίνει για σας να είστε «Καλλιτέχνης για την Ελπίδα»;
-Με γεμίζει χαρά να ανήκω στη μεγάλη και σπουδαία οικογένεια του Ιδρύματος Ελπίδα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη! Είναι πολύ ξεχωριστή η στιγμή που ενώνουμε τις φωνές και τις ενέργειές μας για να κτίσουμε ένα ακόμα πιο αισιόδοξο μέλλον για τα παιδιά. Όχι μόνο για το «Ιδρυμα Ελπίδα» αλλά και για το «Μαζί για το παιδί» και για τη «Φλόγα» και τόσα άλλα Ιδρύματα που έχουν την ανάγκη μας… Όλα γλυκαίνουν και φέγγουν αλλιώς στην ψυχή όταν δίνεις, γιατί είναι η εποχή της αγάπης και της αλληλεγγύης, είναι η εποχή της αγκαλιάς της προσφοράς και της συναισθηματικής φόρτισης. Εξαιρετικό έργο επιτελούν και οι ομογενείς του «Hellenic Initative» που πραγματικά προσφέρουν σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο. Επειδή τα έχω ζήσει από πολύ κοντά θέλω να σας πω ότι υπάρχουν ακόμα και στην εποχή μας ευεργέτες. Είναι Άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης και προσφέρουν ουσιαστικά, αθόρυβα, ανώνυμα…
*Η Λάρισα είναι ένα μέρος που επιστρέφετε συχνά. Πέρσι στον Αγιόκαμπο, φέτος στο Κηποθέατρο. Φαίνεται ότι σας ταιριάζει…
-Μου ταιριάζει η περιοχή μα περισσότερο μου ταιριάζουν οι άνθρωποί της. Ναι, πάρα πολλές φορές έχω έρθει στη Λάρισα και έχω και καλούς φίλους, έχω επισκεφτεί και την ευρύτερη περιοχή και ειδικά τον Όλυμπο. Έχει απίστευτες ομορφιές η Ελλάδα μας. Το Κηποθέατρο της Λάρισας είναι μια αγκαλιά που στις 6 του μηνός θα γίνει μια τεράστια μουσική αγκαλιά…
