Το θέμα της ταινίας τού Λαρισαίου σκηνοθέτη, που τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα, το ολοένα και μεγεθυνόμενο χάσμα γενεών, επιτεινόμενο από την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας που οι μεγαλύτεροι αδυνατούν να κατανοήσουν και οι νεότεροι έχουν εγκολπωθεί πλήρως. Η ταινία αναμένεται να κυκλοφορήσει στο τέλος Μαΐου, ενώ έπειτα θα ταξιδέψει σε ανά την Ελλάδα φεστιβάλ. Πρωταγωνίστρια είναι η ηθοποιός Υβόννη Μαλτέζου, ενώ στον ρόλο του συζύγου της είναι ο θεατρικός ηθοποιός Γιώργος Μπινιάρης. Η κ. Μαλτέζου μαζί με τον Αλέξανδρο Τηλιόπουλο μίλησαν στην «Ε» για την προσπάθεια του δεύτερου, το χάσμα γενεών, αλλά και για το ελληνικό κινηματογραφικό πλαίσιο.
Αρχικά η κ. Μαλτέζου σημείωσε ότι «Βρίσκομαι στη Λάρισα γιατί θα πάρω μέρος στη μικρού μήκους ταινία του Αλέξανδρου Τηλιόπουλου. Η σκηνή είναι μέσα σε ένα λεωφορείο και δείχνει μία γιαγιά που επιστρέφει στο σπίτι της. Το θέμα είναι η απόσταση μεταξύ της γιαγιάς και της εγγονής της. Η γιαγιά νιώθει ότι δεν είναι κατορθωτό να επικοινωνήσουν αφού «μιλάνε» άλλη γλώσσα, μιας και η νέα γενιά εκφράζεται μέσα από το ίντερνετ και τα κινητά κι αυτή αδυνατεί να τα κατανοήσει. Το θέμα της ταινίας με ενδιέφερε πάρα πολύ αφού κι εγώ είμαι στην ηλικία της ηρωίδας. Η δική μας η γενιά ανδρώθηκε μέσα στη δικτατορία, ήμασταν πιο πολιτικοποιημένοι και παρ’ όλα αυτά δεν ήταν τόσο μεγάλη η διαφορά όσο σήμερα. Το χάσμα γενεών που πάντα υπάρχει, τώρα επιτείνεται από την τεχνολογία. Σήμερα οι νέοι και έρωτα μέσα από τα τηλέφωνα κάνουν… Λείπει η επαφή, το βλέμμα, το χάδι». Επειτα ζητήσαμε από την κ. Μαλτέζου ένα σχόλιο για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, με τη δημοφιλή πρωταγωνίστρια να επισημαίνει ότι «Τα πάει πολύ καλά! Εχουμε νέους ταλαντούχους σκηνοθέτες, ο Λάνθιμος είναι στην κορυφή και προωθεί τον ελληνικό κινηματογράφο. Οι νέοι που ασχολούνται με τον κινηματογράφο μέσα από μεγάλη προσπάθεια, καταφέρνουν σπουδαία πράγματα». Ακολούθως ο Λαρισαίος σκηνοθέτης τόνισε στην «Ε» ότι «Είναι το πρώτο σκηνοθετικό μου εγχείρημα με μία μικρού μήκους ταινία. Ενιωσα την ανάγκη να καταπιαστώ με ένα θέμα που με έχει απασχολήσει εντόνως. Περνάμε δίπλα από τους ανθρώπους μας και νιώθουμε ότι θα είναι μαζί μας για πάντα, ξεχνάμε να επικοινωνήσουμε πραγματικά, να τους μιλήσουμε, να τους αγγίξουμε… Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μάς έχει κάνει αφηρημένους και αποπροσανατολισμένους. Οι σύγχρονες τεχνολογίες μάς κρατούν κλεισμένους στον εαυτό μας και το κακό είναι ότι οι νέοι το θεωρούν φυσιολογικό, εν αντιθέσει με τους μεγαλύτερους που αδυνατούν να αποκωδικοποιήσουν αυτή τη συμπεριφορά των νεότερων», με τον Λαρισαίο σκηνοθέτη να τονίζει σχετικά με τους Ελληνες δημιουργούς ότι «Υπάρχουν πάρα πολλοί ταλαντούχοι νέοι που κάνουν πολύ καλές δουλειές και προσπάθειες. Ηδη πολλοί συντελεστές αναγνωρίζονται και στο εξωτερικό, η πολιτεία και οι φορείς πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να γίνει προσπάθεια ανάδειξης του άκρως αξιόλογου δυναμικού που διαθέτει η χώρα. Οσο για τη σκηνή που γυρίζουμε στη Λάρισα ήθελα συμβολικά να γίνει η αρχή αυτού του ωραίου ταξιδιού στην πόλη μου, που αγαπώ. Και φυσικά θα πρέπει να ευχαριστήσω το Αστικό ΚΤΕΛ Λάρισας για την πολύτιμη βοήθεια που μου παρέσχε για την πραγματοποίηση της πρώτης μου ταινίας» σχολίασε ο Αλέξανδρος Τηλιόπουλος.
