Χριστός γεννάται, δοξάσατε

ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ Δ.Ω.Λ.

Φωτογραφίες: Κώστας Τσάντζος

Κάθε χρόνο μετά τη χριστουγεννιάτικη συναυλία των μουσικών συνόλων του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, ευαισθητοποιημένος από το πνεύμα των ημερών και συνεπαρμένος από την εκτέλεση των ύμνων της μεγάλης εορτής από τους πολυάριθμους επί σκηνής εκτελεστές, επιθυμούσα να γράψω κάτι για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια εορταστική εκδήλωση-ορόσημο για την πόλη μας. Φαίνεται όμως ότι οι καθημερινές βιοτικές μέριμνες, η χαλάρωση σώματος και νου και η οικογενειακή θαλπωρή των ημερών, δεν ευνοούσαν την πραγματοποίησή της.

Φέτος όμως κατανίκησα όλα αυτά τα «κατά συνθήκην» ανθρώπινα εμπόδια. Θα προσπαθήσω να βάλω σε μια τάξη τα συναισθήματά μου και να καταγράψω στο χαρτί όσα η πλειονότητα των ατόμων τα οποία παρευρέθηκαν το Σάββατο το βράδυ στο Ωδείο ένιωσαν και εννόησαν από το χαρμόσυνο γεγονός της συναυλίας.
Η εορταστική εκδήλωση άρχισε και τελείωσε με δύο εμπνευσμένους χαιρετισμούς. Ο δήμαρχος κ. Απ. Καλογιάννης στην έναρξη και ο νέος ποιμενάρχης μας σεβασμιότατος κ. Ιερώνυμος στο κλείσιμο της συναυλίας, μας εισήγαγαν στο πνεύμα των Χριστουγέννων με λόγους αγάπης, ειρήνης, ελπίδας και αλληλεγγύης, νοήματα τα οποία σήμερα λίγο - πολύ έχουν φθαρεί, αλλά ο κόσμος τα έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Στο μουσικό μέρος η αρχή έγινε με τη Δοξολογία (Gloria) του Antonio Vivaldi. Στην έκφραση του εντυπωσιακού ταλέντου των σολίστ, καθώς συγχρωτίζονταν με την πολυφωνική και χρωματικά πολυεπίπεδη χορωδία, η φωνητική ακρόαση κέρδιζε ποιότητα και ομορφιά.
Οι ερμηνείες των ύμνων αποκάλυψαν, στο ταλαιπωρημένο από τους καθημερινούς αλαλαγμούς ακουστικό μας νεύρο, τη δυναμικότητα της ανθρώπινης φωνής, την ευαίσθητη αθωότητα των παιδικών μουσικών φθόγγων, την αρμονικότητα των μουσικών οργάνων, την ηχητική καλλιέπεια ενός χαρισματικού μουσικού συνόλου.
Όλα ήταν ένας άθλος του μαέστρου κ. Δημητρίου Καρβούνη, ο οποίος κατόρθωσε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να τιθασεύσει μεγάλο αριθμό μουσικών και να οδηγήσει σε έναν ηχητικό διάλογο τις φωνές των σολίστ και των χορωδών (μικρών και μεγάλων) με τους ήχους των μουσικών οργάνων. Προσωπικά άκουσα σε μελωδίες αυτό που ένιωθα και που πίστευα από πάντα για όλους εκείνους τους ακάματους δημιουργούς, οι οποίοι σε ένα παγκόσμιο καθεστώς βαρβαρότητας συνεχίζουν απτόητοι, παρόλο που ο λύχνος της δημιουργίας τους συχνά υποτιμάται.
Τους έξω της σκηνής αθέατους συντελεστές της υπέρλαμπρης εκδήλωσης, δήμαρχο, αντιδήμαρχο Πολιτισμού, πρόεδρο και διευθυντή του Δημοτικού Ωδείου, ας τους καθοδηγεί προπάντων το φως από τα αναμμένα λυχνάρια των μικρών χορωδών σε έργα καλλιτεχνικής δημιουργίας και πνευματικής ανάτασης.
Φεύγοντας από το Ωδείο το βράδυ του Σαββάτου αισθάνθηκα ότι με συντρόφευσε και ο απόηχος των χριστουγεννιάτικων ύμνων που ακούστηκαν και ο οποίος ελπίζω και προσδοκώ ότι θα με συνοδεύει όπου κι αν βρίσκομαι...

Νικόλαος Αθ. Παπαθεοδώρου