Η εκδήλωση άνοιξε με τον χαιρετισμό του αντιδημάρχου Γιώργου Σούλτη που τόνισε την προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής από την πρώτη μέρα ανάληψης των ηνίων του Δήμου να αναβαθμίσει τις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης από τη γερμανική κατοχή. Επειτα ακολούθησε βίντεο με φωτογραφίες από την προπολεμική Λάρισα, αλλά και με φωτογραφίες από την Κατοχή και την απελευθέρωσή της από την Ταξιαρχία Ιππικού του ΕΛΑΣ του Μίμη Μπουκουβάλα. Ακολούθησε θεατρικό αναλόγιο με την ηθοποιό και σκηνοθέτη Χρυσούλα Χρήστου που μετέφερε τους παρευρεθέντες με τη γλαφυρή ανάγνωσή της στα χρόνια της πείνας, της δυστυχίας, αλλά και της αντίστασης και τελικά της απελευθέρωσης, διάβασε η κ. Χρήστου ανάμεσα σε άλλα: "Γερμανοί σκυλιά λυσσασμένα. Με το καλημέρα στις 13 Σεπτεμβρίου παραμονή του Σταυρού σταύρωσαν 17 πατριώτες και μανάδες, γυναίκες, αδερφές τρελαμένες έψαχναν να βρουν πτώματα να κλάψουν, να κηδέψουν, αδιάβαστοι πήγαν… Τον Μάρτιο του 1944, 40 Λαρισαίοι σε αντίποινα για ένα σαμποτάζ τους εκτελούν στο Αντιεροπορικό. Από μαθητές Γυμνασίου μέχρι μεγάλους ανθρώπους. Η Κεντρική πλατεία μας πολλές φορές γέμιζε τα δέντρα της από κρεμασμένα παλικάρια που τα κτήνη τα άφηναν για μέρες για παραδειγματισμό…". Η Μπέττυ Μαγρίζου εμβόλιμα διάβασε μία συγκλονιστική ανέκδοτη μέχρι χθες μαρτυρία από την εποχή του αντάρτικου και της κατοχής, αυτήν του Ελληνοεβραίου Λαρισαίου Σαμουήλ Μιζάν (1925-2011). Μία μαρτυρία που γράφτηκε το 1995 όταν ο Σαμουήλ Μιζάν έκλεισε τα 70 του χρόνια. Μια μαρτυρία γραμμένη με το χέρι σε ένα τετράδιο, την οποία οι κόρες του ανακάλυψαν το 2017(!), ψάχνοντας για κάποιες αποδείξεις μέσα σε ένα συρτάρι στο πατρικό τους σπίτι. Πρόκειται για μια μαρτυρία «θησαυρό» για δύο λόγους: Πρώτον γιατί είναι η θεώρηση ενός απλού ανθρώπου για γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα μας μέχρι και τις μέρες μας. Δεύτερον γιατί πρόκειται για τη μαρτυρία ενός Ελληνοεβραίου αντάρτη, μία ακόμη απόδειξη της ενεργούς συμμετοχής των Εβραίων στον απελευθερωτικό αγώνα, αλλά και των σχέσεων ισότητας ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικής θρησκείας, αλλά και μεταξύ των δύο φύλων, που δημιούργησαν οι συνθήκες στο βουνό… Ο εμπνευστής και η ψυχή της χθεσινής εκδήλωσης ανέβηκε κι αυτός στη σκηνή του αμφιθεάτρου και διάβασε "Τι είναι ήρωας; Να πεθαίνεις μέσα στο γλυκό φως του φθινοπώρου με τρύπια παπούτσια και να αποζητάς τη γεύση της σοκολάτας. Ετσι έγινε: οι σφαίρες τρύπησαν το κορμί μου και τέλειωσε η βόλτα μου στη γη… Δεν ήταν μεγάλη: Θεσσαλονίκη-Λάρισα, το τέρμα. Αλήθεια, είχατε παιδιά, Συνταγματάρχη Σιούμερς; Θα θέλατε να είχαν το τέλος το δικό μου; Κι εσείς τι κάνατε όταν σταμάτησε να υπογράφετε τον θάνατο; Πολύ θα ήθελα να το μάθω, γιατί, ξέρετε, εδώ στον Παράδεισο ποτέ δεν μαθαίνουμε τι γίνεται στην κόλαση.
Η μουσική που έντυσε τη βραδιά ήταν μια πρωτότυπη και ειδικά γραμμένη για την εκδήλωση σύνθεση της Ράνιας Τσοχατζή. Στο τέλος οι μουσικοί Σπύρος Καβαλλιεράτος, Βαγγέλης Τσιαπλές, Αλέξανδρος Τσιωνάς, Μαριάννα Ζάχου, Νίκος Έξαρχος ερμήνευσαν τραγούδια της εποχής. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν οι αντιδήμαρχοι Πάνος Σάπκας, Δημήτρης Δεληγιάννης, Απόστολος Σουρλαντζής, η αντιπρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Αννυ Ψάρρα, οι δημοτικοί σύμβουλοι Δέσποινα Αράπκουλε και Μάκης Γιαννακόπουλος, ο σύμβουλος δημάρχου Περικλής Καμάρης, ο γραμματέας της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Παπαγεωργίου και πάρα πολύς κόσμος.
Την εκδήλωση συντόνισε η Κωνσταντίνα Καρυδάκη.
