Μάλιστα αύριο Σάββατο το απόγευμα οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να δούνε από κοντά τα έργα των καλλιτεχνών στο κτίριο του Ελεύθερου Εργαστηρίου Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ.Ι. Κατσίγρα στη συμβολή των οδών Σαρίμβεη και Καρδίτσης, αλλά και το ειδικό καμίνι που φέρει την ονομασία «Ρακού» και σύμφωνα με τους υπεύθυνους θα είναι εντυπωσιακό. Η «Ε» συναντήθηκε με τον εκπρόσωπο των Ρώσων εικαστικών, τον κ. Aleksandr Sysoev, και μίλησε μαζί του για το τι δημιουργούν, ποια είναι η έμπνευσή τους αλλά και για τη Λάρισα και τους ανθρώπους της.
Συνέντευξη στον Θανάση Αραμπατζή
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας
*Καλωσορίσατε στην πόλη μας! Πώς σας φαίνεται η Λάρισα, περπατήσατε στην πόλη, μιλήσατε με τους ανθρώπους της;
-Πρώτον πρέπει να ευχαριστήσουμε τον Δήμο, όπως και τις αρχές που πραγματοποιήθηκε αυτό το ταξίδι και είμαστε εδώ. Ηταν όνειρό μας να βρεθούμε στην Ελλάδα γιατί στην Ελλάδα έχουν γεννηθεί πολλά είδη τέχνης, μεταξύ αυτών και η δικιά μας, και γενικότερα η χώρα σας θεωρείται η κοιτίδα πολλών τεχνών. Την πρώτη μέρα μας δόθηκε η δυνατότητα να περπατήσουμε στην πόλη, είδαμε τον κόσμο που κινείται και τα μαγαζιά και μάλιστα ένας καταστηματάρχης που ασχολείται με τη λευκοσιδηρουργία μάς σταμάτησε, μας κέρασε καφέ και μιλήσαμε. Αυτή η προσέγγιση μας έκανε μεγάλη εντύπωση και μας άρεσε πάρα πολύ. Την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε το Διαχρονικό Μουσείο και την Πινακοθήκη. Η εντύπωση που μας έκανε το μουσείο ήταν μοναδική, είδαμε από κοντά εκθέματα μοναδικά που ναι μεν τα συναντούσαμε σε μουσεία της Ρωσίας ήταν αντίγραφα όμως, κι όπως είναι γνωστό αλλιώς να βλέπεις το πρωτότυπο κι αλλιώς το αντίγραφο. Όταν είδαμε στο μουσείο όλα αυτά τα εκθέματα χάσαμε την αίσθηση του χρόνου και του τόπου και μεταφερθήκαμε σε μια άλλη εποχή, σ’ έναν άλλο πολιτισμό. Μια πολύ δυνατή εμπειρία ζωής.
*«Ζηλέψατε» όταν είδατε όλα αυτά τα έργα στο Μουσείο;
-Για τον καλλιτέχνη δεν είναι μόνο αυτό που βλέπει, αλλά συμμετέχει με την καρδιά, το συναίσθημα, κι αυτομάτως όπως λέμε στη χώρα μας άρχισε μία φαγούρα στα χέρια μας γιατί θέλαμε να δημιουργήσουμε και να εξωτερικεύσουμε όσα εμπνευστήκαμε, κι αυτό κάνουμε τώρα εδώ στο εργαστήριο.
*Είστε από την Ανάπα, την αρχαία αποικία των Ελλήνων Γοργιππία, πώς είναι να δημιουργείτε στη γη των «προγόνων» σας;
-Με λόγια δεν μπορούμε να περιγράψουμε αυτά τα συναισθήματα, είναι πολύ δύσκολο. Πρώτα απ’ όλα αισθανόμαστε περηφάνια και τύχη γιατί εκπροσωπούμε τους Ρώσους κεραμίστες στην κοιτίδα της κεραμικής τέχνης. Νιώθουμε μεγάλη τιμή που βρισκόμαστε εδώ, μεγάλη ευθύνη, αλλά και μεγάλη χαρά γιατί παίρνουμε κι εμείς ένα κομμάτι γνώσης, τέχνης, ανταλλαγής…
Εμείς προσπαθούμε να σταθούμε αντάξιοι των αρχαίων καλλιτεχνών και να δείξουμε ότι η κεραμική δεν είναι μία χρηστική τέχνη, αλλά είναι μία εικαστική τέχνη.
*Η κεραμική τέχνη είναι μόνο κάτι εικαστικό, καθόλου χρηστικό; Γιατί όλα τα σκεύη των αρχαίων ήταν κεραμικά…
-Οι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής έχουν γίνει τέτοιοι που καθημερινά χρησιμοποιούμε πλαστικά σκεύη που είναι απρόσωπα κι άψυχα, βέβαια η ίδια η ζωή το επιβάλλει, η έλλειψη χρηστικότητας της κεραμικής τέχνης που θεωρείται κάτι πιο ζωντανό, κάτι πιο λαμπερό και που περιέχει και λίγο «άνθρωπο» μέσα της, είναι σαν η καθημερινότητα να χάνει και λίγη από την «ψυχή» της. Ο στόχος μας είναι να μπορούμε να διαδώσουμε την κεραμική ως τέχνη όχι μόνο στον χώρο του πολιτισμού αλλά και στην καθημερινότητα.
*Πώς προέκυψε αυτό το κεραμικό project και η ιδέα να επισκεφθείτε τη Λάρισα;
-Στην πόλη της Ανάπα υπάρχει μεγάλη ελληνική κοινότητα και η ιδέα που είχε καταθέσει ένας Ελληνας που ζει εκεί, ο Ιβάν Καρακιζίδης, -κι αφού έγινε η αδερφοποίηση της Ανάπα με τη Λάρισα- οι κεραμίστες να βγούνε έξω από τα σύνορα της χώρας και να συνεχιστεί κι εδώ το project. Ο Ιβάν Καρακιζίδης είναι μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα και προσπαθεί να φτιάξει μια κυψέλη πολιτισμού και δημιουργικότητας με νέους καλλιτέχνες κι επειδή είναι κι αυτός οινοποιός –άρα καλλιτέχνης- όλα συνδέονται μεταξύ τους. Η ομάδα μας γνωρίστηκε με τον Ιβάν το 2013, στον χώρο του οινοποιείο του έγιναν οι πρώτες δημιουργίες, κάτι που άρεσε και στον Ιβάν και σ’ εμάς κι έτσι άρχισε να επικοινωνείται και προς τα έξω, κι έτσι φτάσαμε σ’ αυτό το project. Πέρσι με ένα Γάλλο φτιάξαμε ένα φούρνο και παράλληλα πήρε σάρκα και οστά το πρώτο συμπόσιο Κεραμικής που συμμετείχαν άτομα κι από τη Λάρισα, η κεραμίστρια Μαριάννα Γκουντουβά, που έτρεξε το όλο θέμα για να έρθουμε εμείς στη Λάρισα και να γίνει εδώ το επόμενο συμπόσιο.
*Από την πλευρά της η δασκάλα Κεραμικής-συντονίστρια Μαριάννα Γκουντουβά επισήμανε «έχουμε εξαιρετική συνεργασία, οι άνθρωποι είναι πολύ ζεστοί, ευγενικοί, και εργατικότατοι, προσπαθούμε να παράξουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».
