Με αυτά τα λόγια η Δήμητρα Μπαρδάνη ξεκινάει τον πρόλογο στο καινούργιο της βιβλίο με τίτλο «Θέματα για συζήτηση». Θέματα όπως η ζήλια, η περιθωριοποίηση, η αχαριστία, ο εγωκεντρισμός, η μοναξιά της τρίτης ηλικίας και πολλά άλλα έρχονται στο προσκήνιο μέσα από μικρές, καθημερινές ιστορίες, για να θίξουν συμπεριφορές και να τονίσουν τις αξίες και την διαχρονικότητά τους. Ο διδακτικός χαρακτήρας του έργου έχει ως στόχο τη διοχέτευση μηνυμάτων και τον παραδειγματισμό, πάνω σε θέματα αξιών και στάσης ζωής που οφείλει ο καθένας μας να υιοθετήσει στην πορεία του σε αυτό τον κόσμο.
Η συγγραφέας μεριμνά να φέρει τον άνθρωπο -κυρίως τα παιδιά- αντιμέτωπο με προβληματισμούς γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις. Με απλότητα και ενδιαφέρον αφουγκράζεται και καταγράφει με λιτό και κατανοητό λόγο τις προσωπικές της ανησυχίες. Κινούμενη ανάμεσα στη μνήμη και την πραγματικότητα και χρησιμοποιώντας τις λέξεις, με τρόπο λιτό και άμεσο, αποτυπώνει στο χαρτί όλα αυτά που έζησε, άκουσε, ή σκέφτηκε στην καθημερινότητα της. Γεγονότα και καταστάσεις που την εντυπωσίασαν είτε με την ένταση του συναισθήματος, είτε με την πρωτοτυπία τους.
Ιστορίες βιωματικές, αληθινές, βγαλμένες από τη ζωή. Ο αναγνώστης, διαβάζοντας θα θυμηθεί, αν είναι μεγάλος, κάτι από τα παλιά, κάτι που του συνέβη ή του ταιριάζει, μια σκέψη, μια ανάμνηση. Αν πάλι είναι μικρότερος, θα μάθει πολλές αλήθειες. Αλήθειες που σχετίζονται με διαχρονικές αξίες και είναι στο χέρι του αν θα επενδύσει σε αυτές και θα τις διατηρήσει ανέπαφες ή θα τις προσπεράσει αδιάφορα.
Ο κόσμος μέσα από τα αθώα μάτια ενός παιδιού φαντάζει αγνός και ανόθευτος . Για αυτό δεν με ξένισε όταν την παρατήρησα να ρίχνει τη ματιά της στην κοινωνία των μυρμηγκιών, παρατηρώντας την ακούραστη διαδρομή τους και την άρτια οργάνωσή τους. Ούτε όταν την είδα να συνομιλεί με την γιαγιά, γεμάτη παιδική αφέλεια και περιέργεια, για τον κόσμο γύρω της. Πόσο μάλλον όταν διάβασα το στοχασμό της πάνω σε ζητήματα που με προβλημάτισαν κάποτε ή συνεχίζουν να με προβληματίζουν.
Αντωνία Καππέ
Μέλος της Ε.ΛΟ.ΣΥ.Λ Λογοτέχνης
